Baya uğraştırıcı oldu, gerçi telefondan bir iki oturuşla yazsam da konuşmaları, olay akışını kafam da hayal etmem ve ya düzenlemem bir tık zorladı.🙃Umarım beğenirsiniz, birkaç bölüm daha yayımlamayı düşünüyorum.✨
-iyi okumalar
...
Her zamankinden farklı bir gündü çünkü bir kaç gün öncesinden emre ile bir arkadaşlığımız olmuştu ve uzun süreli konuşuyorduk. Bir gün emre ye hürkana olan ilgimden bahsettim. Emre benim mutluluğum için hürkan la tanıştırabileceğini ancak istanbula gelmem gerektiğini söyledi. Ben de onayladım ve emreden hürkanın konumunu istedim. Evine hediye göndererek arkadaşlık kurabilirim gibi şeyler de ekledim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(uyarı bu fotoğraflar fake dir ve çok kolay buldum biliyorum ama uzatmadım işte, neyse devam edelim..)
Belli bir karar aldım; eve hediye göndermek yerine eve gidecekdim ve onlarla tanışacakdım. Ama bunu nasıl yapacakdım bilmiyordum. Gönderilen konum İstanbul'u gösteriyordu ve ben izmir de yaşıyordum. Ailem buna asla izin vermezler di, değil İstanbul Çarşıya bile zor izin veriyorlardı.
BİRKAÇ GÜN SONRA
Yaptığım soruşturmalar dan sonra(kime sorduysam artık) bir karara vardım ve lise son ken üniversite yi İstanbul'da okuyacakdım ama o kadar beklemek istemediğim için liseyi İstanbul da devam ettirecekdim.
Aileme sormadan adres değiştirdim ve adres olarak da İstanbul da yaşayan eniştem'in evini gösterdim.
Kısa bir süre sonra başka bir okula kaydım çıktığı haberini Ailem öğretmenlerim den öğrendi. Eğer biraz daha gitmez ve uzatırsam okuldan alacaklarını söylediler, bu yüzden ailem hazırlık yaptı ve onlar hazırlık yaparken ben de arkadaşlarıma veda etmek için okula sık sık uğruyordum. Annem nasıl olduğunu anlamadı ama eğitime önem verdiği için göndermekten de hiç çekinmedi. Burada bulunan tanıdığım herkese veda ettikten sonra ilk uçakla İstanbul'a vardım. İstanbul'a geldiğimde çok şaşkındım, etrafa bakarken hiç bir şey anlamıyordum ama neyseki bir rehber yardımıyla okulumu bulabildim. (Yerleştim falan, oraları uzatmak istemedim.)
Kaldığım yurt Hürkan'ın evinden 4 ve ya 5 sokak ötedeydi. Benim birtürlü ona ulaşmam gerekiyordu ama nasıl yapacakdım bilemiyordum. Bir kaç hafta okula alışmak için çabaladım ve bu süreçde de nasıl ulaşacağımı düşündüm, evet bulmuşdum. Emreyle bir süredir konuşmamız vardı ve arkadaşça klasik bir konuşma da olsa konuşuyorduk. Ona İstanbul'a geldiğime dair bir mesaj attım ve cevap bekledim.
Emre benim mesajlarıma hızlı cevap veriyordu, bu huyu çok hoşuma gidiyordu. Kısa bir konuşmadan sonra evinin konumunu attı eğer gelemeyeceksem beni alabileceğini söyledi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bana ne zamandan beri güzelim demeye başladı hiç hatırlamıyorum ama bu şekilde konuşmasının işimi kolaylaştıracağından çok emindim ve öyle de oldu zaten.
TANIŞMA
Okuldan döndüğümde ilk işim emreyi aramak oldu. Yanım da yeterince param yoktu ve attığı konum emrenin kendi evinin di, bu yüzden oldukça uzak dı. Emre'ye gelip beni almasını söyledim, o da yarım saat e orada olacağını söyledi.
(eve vardıklarında..)
Kapıyı Hürkan açmışdı ve emre nin yanında beni görünce çok şaşırdı.
E: Çok sağol buyur ettiğin için vallahi içeriye almayacaksın sandım.[ayakkabılarını çıkarırken ekledi..] O saçma sapan bakışlarını çek üzerimden, eve misafir getirmişim çok mu? Hem sen demiyormuydun şu sürekli konuştuğun ve seni mutlu eden kızla tanıştır bizi diye?
Y/N: Mutlu eden kız derken?
Bunu söylediğime pişman olmadım değil, her ikisinin de birbirine olan anlamlı ama garip bakışları bana yöneldi, ağzımdan çıkacak-ortamı yumuşatacak- kelimeyi bekliyorlardı. Bunu bilsem de sustum ve hemen Emre'nin arkasından ben de ayakkabılarımı çıkarıp içeriye girdim. Her ne kadar bakışlarındaki anlamsız ifade değişmese de onlara aldırmadan koltuğa oturdum.
H: Akşam yemeğini biz normal de 19:40 ve ya 20:00 gibi yapıyorduk ama Emre'nin ısrarı üzerine misafir hanımefendi hazretlerini bekledik.
Dedi alaylı bir ifadeyle. İçeriye girince ekip'i görmeyi umuyordum ama ekip ten sadece kaan ve Hürkan var dı. Bir de içeriden gelen yeni uyandığı belli olan Ali var dı.
