Zanim dostrzeżemy bezpośrednie objawy samookaleczania się młodzieży, warto zwracać uwagę na sygnały ostrzegawcze/czynniki ryzyka. A są nimi: niska samoocena i niechęć wobec siebie, impulsywne reakcje na trudne sytuacje, zachowania ryzykowne (np. sięganie po używki), stany depresyjne (przedłużający się smutek, wycofanie), izolacja od rówieśników, porzucenie zainteresowań, prace pisemne/plastyczne o tematyce fizycznego zranienia, bólu.
To, co na pewno powinno nas zaniepokoić i spowodować podjęcie dalszych działań to zaobserwowanie u młodego człowieka: blizn, skaleczeń, śladów krwi, siniaków o niewiadomym pochodzeniu; licznych opatrunków, ubrań z długimi rękawami założonych nieadekwatnie do pogody, unikanie aktywności, podczas których ślady samouszkodzeń mogłyby zostać zaobserwowane np. notoryczne zwolnienia z zajęć WF-u; noszenie przy sobie ostrych narzędzi; spędzanie długiego czasu w miejscach odosobnionych czy w toalecie; wpisy/ zdjęcia o tematyce autodestrukcyjnej na portalach społecznościowych; przynależność do grup społecznościowych o tematyce depresji, zadawania bólu – komentowanie czy polubienie postów o tej tematyce.
CZYTASZ
Samookaleczanie ✔
Random✎ Nigdy tego nie rób! Nie krzywdź siebie. To nie jest rozwiązanie. Nie bój się prosić o pomoc. ☆ Estera, 2022
