are you really cheating?/Yoonmin/✅

Final

Yoongi'den

Başımın ağrısını ve diğer kaslarımın ağrısını hissederken gözlerimi aniden vuran acıyla kocaman açmıştım. Bembeyaz tavanla karşılaştığımda gözlerime vuran ışık başımın ağrısını daha çok arttırmış acıyla yüzümü buruşturmama sebep olmuştu. Boğazım ise tamamen kuruydu ve sanki yutkunmayı unutmuş gibi hissediyordum. Elimden birini alıp burnumda ve ağzımda bana ağırlık yapan şeyin bir süre ne olduğunu anlamaya çalışmış sonra da oksijen maskesi olduğunu anlamıştım.

Bekle bir saniye neredeydim ben?.

Yanıma döndüğümde ilk gördüğüm ve hiç bir şey anlamadığım tıbbı cihazlar öbür tarafıma baktığımda ise bir kapı Jimin ve bir kaç daha cihaz vardı ve serum takılmıştı..

Bekle Jimin mi?

Yerimden dogrulmaya çalıştığımda acıyla bağırmış onun sıçrayarak uyanmasına sebep olmuştum.

"Napıyorsun sen!"diyerek beni azarlayarak yavaşça geri yatırmıştı.

"Bekle bir dakika."diyerek Jimin'e bakmıştım o da bende onun yüzüne bakarken aynı anda gözlerimiz açılmış bağırmıştık.

"Jimin!"

"Yoongi!" Diyerek kollarını sımsıkı bana sardığında ve ona karşılık vermeme dahi izin vermeden odadan depar atarak çıkıp hemşireleri çağırdığında bir kaç hemşireyle birlikte dönmüştü.

Ben ise hala olanları idrak edememiştim. En son kafede yangın vardı sonra Jimin gelmişti ben bayılmış uyanmıştım ve sonra...

Kaşlarımı çatarak düşünmeye başlamış ama bir türlü hatırlayamamıştım. Başıma keskin bir ağır saplanmıştı. Elimi acıyla başıma götürürken Jimin titreyen bedeniyle ve büzdüğü dudaklarıyla yanıma gelmiş ve başımı ovmaya başlamıştı.

"Sikeyim ne oldu!?"diye sorduğumda dudaklarını birbirine bastırıp kafasını aşağı eğmişti.

"Kaza yaptın..."diyerek fısıldayarak söylendiğinde aynı zamanda sedyenin ucundaki ufak bir boşluğa oturmuş ve bana uzanıp sımsıkı sarılmıştı. Kolunu içine çekerken gülümseyerek saçlarını okşamış;

"Kaza umrumda değil! Sana ne oldu diyorum?"kafasını kaldırmış ve dolu gözlerinden akan minik gözyaşlarıyla bana bakmaya başlamıştı.

"Güzelim neden ağlıyorsun?"diyerek onu tekrar boynuma bastırdığımda "çok korktum!"diyerek hıçkırmaya başlamıştı. Ben ne yapacağımı bilemeyerek sadece saçlarını okşayıp belini sımsıkı sarabilmiştim.

"Tanrım neden korktun meleğim ?"diyerek onu daha çok kendime çekmiştim. Onun ağlaması canımı çok yakıyordu ama onunkinin daha çok yandığını bildiğimden sesimi çıkaramadım.

"Beni bırakacaksın diye çok korktum."diyerek eliyle sağlam olan omzuma vurduğunda onunla uğraşmak için yalandan inlemiş ve üstümden hızla doğrulup eliyle yüzünü kapatıp daha çok ağlamasına sebep olmuştum.

"Sevgilim buraya gel."diyerek ona kollarımı uzatmış ve girmesini beklemiştim ki çok geçmeden de  girmişti. Uzun bir süre daha boynumda ağlamış hemşireler de bu arada odadan çıkmıştı.

"Özür dilerim."diye bir fısıltı dudaklarından dökülürken kaşlarımı çatmış çenesinden tutup onun guzel yüzünü ortaya çıkardığımda "neden özür diliyorsun"diye sormuştum o ise burnunu çekerek başını omzuna yaslamış ve gözlerini kapatarak ağlamasını durdurmuştu.

"Sana çok fena kızacağım bir yıl tribimi yiyeceksin."diyip kaşlarını çatarak konuşmaya devam etmiş ve bende onu dinlemiştim.

"Ulan gerizekalı herif!"diyerek üstümden kalktığında ellerini beline yaslayarak büyük anne pozisyonu almış bana aklına dahi gelmeyecek küfürler etmeye başlamıştı.

"Ulan göt beyinli pezevenk niye bana kanser olduğunu SÖYLEMEDİN NEDEN?"diye bağırdığında dudaklarımı ısırmıştım. Namjun ve Taeyi buradan bir çıkayım öldürecektim.

"Oh güzelim bak aç-"

"Ne açıklayacaksın Yoongi!"diye sinirle bağırdığında hakkım olmasa da bende sinirlenmeye başlamıştım.

"Bağırmadan konuş benimle! Yoksa-"

"Yoksa ne? Evine boşanma kağıdı falan mı yollarsın!"

"Ben onları evine değil sana verdim yanlız ve sende imzaladın!"

"Ha bak beyefendiye imzaladım diye ben mi suçlu oluyorum. Onları imzalamam için verdin zaten!"

"İmzalaman için vermedim tamam mı! Kendimde bile değildim sikeyim! Hastalığım ilerlemişti ve üzülmeni istemedim!"

"Böyle az mı üzüldüm sanki Yoongi!"diye sorduğunda yutkunurak başımı yastığa bastırdım ve yok olmayı diledim.

" Ölünce mi öğrenecektim! Diğer herkes bunu bilerek sana destek olurken, Beni neden kendinden uzaklaştırdın!"diye bağırdığında gözlerimi kapatarak cümlelerini hazmetmeyi denedim ama yapamadım. Çünkü canımı çok yakıyordu .

"Ne zaman haber verecektin!"diyerek bana yaklaşmaya başlayan vücudunu adım seslerinden rahatlıkla anlayabiliyordum.

Elimi göğsüme bastırarak "atmayı bırakınca mı haberim olaca-" onu belinden çekerek canımın acımasını umursamadan üstüme çektim ve dudaklarına yapıştım. İhtiyacım olan tek şey buydu onun güzel ve dolgun dudakları.

Göz yaşının tuzlu tadını dudaklarımız arasında hissederken arkamdaki kırmızı düğmeye basarak hemşireleri çağırmıştım.

O ise dudaklarımızı ayırarak yüzünü ellerinin arasına aldı ve "ne yapıyorsun?"diye sordu. Ona cevap vermedim ve çok kısa bir süre sonra da hemşire gelmişti zaten.

"Ona sarılarak uyumak istiyorum. Bir zararı olur mu?"dediğimde Jimin'in kocaman açılan gözleri ile sırıtıyordum.

"Bacaklarınıza çok baskı yapmadığı ve karnınızla da çok fazla temas etmezse uyuyabilir." Diyerek odadan çıkmıştı.

"Yoongi!"diyerek mızmızlanan bebeğimi kucağıma çekmiş ve solunum aletimi ne işte her neyse onu çıkarmış Jimin'in elini sararak onun yardımıyla yan dönmüştüm.

"Bacağın acımıyor değil mi!"diye sorduğunda eğilip dolgun dudaklarına bir öpücük daha bırakmış ve kafamı olumsuz anlamda sallamıştım.

Öylece birbirimize bakarken daha rahat uyumak için biraz aşağı kayarak başımı göğsüne yaslamış "şarkı söyle bana.."diyerek ona sokulmuştum.

O da beni kırmamış ve huzur veren sesiyle uyumama neden olmuştu...

Tabii huzur bütün çocukların odaya girmesiyle bir anda bozulmuş Jimin ve Yoongi sıçrayarak uyanmışlar. Jimin dalga geçmekeriyle kollarının altından kaçmaya çalışmış ama Yoongi izin vermemiş Jimin kafasını boynuna gömerek orada durmaya başlamıştı.

Jimin ise o kadar huzurlu hissediyor du ki hem arkadaşları hemde kocasıyla birlikteyken uykuya daldığının farkında bile değildi. Yoongi ise iç geçirmiş eğilip Jimin'in açıkta kalan alnına dudaklarını bastırarak belini sımsıkı sarmıştı. Arkadaşları ise belli etmesede dalga geçselerde onlar adına çok mutlulardı.Çünkü yoonmin bambaşka bir çiftti onların gözünde. İkiside birbirlerinin yanındayken iki kedi yavrusundan farkı olmayan kişiliklere bürünüyorlardı. Eh Yoongi için bazen kedi yavrusu doğru bir şeçim olmuyordu tabii.

Ve gerçekten aldatmadı tek amacı para toplayarak iyileşmekti ama zenginleri bilirsiniz işte.

Ve kitabı kısa keseceğim gereksiz yere uzatıp sizi sıkmak istemiyorum  bundan sonra ister Yoongi kanser ile mücadele edemeyip ölsün yada yenip sonsuza dek Jiminle olsun bunu size bırakıyorum

Ve bir kitabı daha bitirdiğim ve sizlere sunduğum için mutluyum güzel olmadı ama olduğu kadarıyla yayınlayacağım

Diğer yazarlar gibi özel bölümde duygularımı paylaştığım bir bölüm yapmayacağım bu kitapta tozlu raflar arasında yer alacak ve umarım siz o tozlu rafları temizleyip bu kitabı okumak istersiniz

Her neyse okuyucularımı seviyorum başka bir kitabın başlığı altında toplanalım artık sizi başka bir kitabın gölgesinde bekliyor olacağım hoşçakalın

Lütfen bitirdiğiniz bir tarihi yazar mısınız?