1.BÖLÜM OLAYLI KAHVALTI...

482 12 1
                                    

_Zeynep

Yine bir sıkıcı sabaha gözlerimi açıyorum. Ne kadar uyanmak istemesemde mecburi olarak kalkıyorum. Telefonuma bakıyorum. Saatin 7 olduğunun farkına varıyorum. Haftasonu neden bu kadar erken kalktığıma ben bile anlam veremiyorum. Daha sonra aşağıya inip kızlara kahvaltı hazırlayıp not bırakıp koşmak üzere evden ayrılıyorum. Biraz koştuktan sonra çalan telefonuma cevap veriyorum. Abim arıyor.
Zeynep :Alo abicim
Deniz:Günaydın tatlım bak ne diycem ben geldiğimden beri hiç görüşmedik bana gelsene hem çocuklarla tanışmış olursun hem de kahvaltı ederiz ne dersin.
Zeynep :nasıl istersen abicim. Ben eve gidiyim üstümü değiştirip yarım saate gelirim
Deniz:tamam abicim bekliyorum.

Koşa koşa eve geldim. Kızlara durumu anlatıp odama çıktım. Üstüme yeşilli mavili elbisemi giydim. Ayakkabıları mı ve çantamı da ayarlayıp bir koşu evden çıktım. Arabama bindiğimde hızlıca sürerek abimin evine geldim. Kapıyı çaldım ve açmasını bekledim.

Deniz
Ben üstümü değiştirmeye yukarı çıktığımda Zeynep gelmiş olmalıydı ki kapı çaldı. Bende Kerem ve can kapıyı bakması için seslendim. Can daha anca giyiniyordu.

Deniz :Kerem Zeynep geldi galiba kapıyı sen açsana ben üstümü giyiniyorum.
Kerem :tamam
Nerden çıkmıştı kahvaltı ya. Tamam deniz in kardeşi bizimde kardeşimizdi de yine de hoşlanmıyorum tanışmalardan. Bide kapıyı açıcam uf.

Kerem bu düşüncelerle yerinden kaldı ve kapıyı açtı. Karşısındaki kızı görünce resmen gözleri kamaştı.

Zeynep :Aa merhaba şey abim e baktım ben ama
Kerem: ııı Sen zeynep olmalısın. Deniz yukarıda gelir şimdi. Buyur geç içeri.
Zeynep: Evet ben Zeynep memnun oldum

dedim tam içeri geçerken. Daha sonra o da arkamdan geldi. Abimin bu kadar yakışıklı güzel gözlü bir arkadaşı olduğunu gerçekten bilmiyordum. Of neler düşünüyorum ben okan ım var benim!!! diyip iç sesinden uzaklaşıyorum.

Kerem:Hı bende Kerem tanıştığıma çok memnun oldum.
Zeynep :Bende
Dedim gülümseyerek. O da gülümsedi. O sırada sessizlik oldu. Daha sonra merdivenlerden abim ve can indi.
Deniz: oo güzelim sonunda geldin. Çok özledim seni.
Yerimden kalktım ve koşa koşa abime sarıldım. Onu gerçekten çok özlemiştim. Babam yüzünden ne annemle ne de abimle doğru düzgün görülebiliyordum.
Zeynep : abim benim ya bende seni çok özledim.
Deniz:dur bakıyım bi sana sen sen daha da güzelleşmişsin fıstığım.
Zeynep:O senin yakışıklılığın deniz bey
Kısa çaplı bir gülüşmeden sonra abim tanışma merasimine geçti.
Deniz:evet Zeynep gel otur bakalım .
Can:O zey ya özlettin kendini hoşgeldin
Zeynep: hoşbulduk hayatım bende sizi çok özledim valla
Deniz:Bu Kerem Zeynepcim
Zeynep :biz zaten siz gelene kadar tanıştık.
Kerem:aynen biraz daha gelmeseydin sizi bırakıp kahvaltıya gidecektik valla
Dedi Kerem yüzündeki o müthiş gülümsemeyle. Hepimiz güldük.

Deniz :Ee hadi o zaman kahvaltıya çıkalım hepberaber orda daha çok kaynaşırsınız birbirinizle
Zeynep ve Kerem aynı anda olur dedi.
Zeyker: olur
Hepsi birden güldüler. Daha sonra çıktılar. Kerem ve can ne kadar kendi arabalarıyla gelmek istese de deniz in zoruyla Zeynep in arabasına bindiler. Kısa bir yolculuğun ardından kahvaltı edicekleri mekana geldiler. Arabadan indiler ve masaya oturdular. Kahvaltı ya başladılar. Bu sırada da muhabbet ediyorlardı.

Deniz :Ee Zeynep hastane nasıl gidiyor aşılabildin mi
Zeynep :aahah abi ya iki yıldır hastanedeyim nesine alışamıyım ki
Kerem :aa Zeynep sen hastanede mi çalışıyorsun
Zeynep :evet psikologum ben
Deniz :Kerem de hastanede çalışıyo sahi o da genel cerrah
Zeynep :Hıı meslektaşım demek hangi hastane
Kerem :alman hastanesi
Zeynep :nasıl ya bende orda çalışıyorum
Kerem :Hadi canım oo süper yani şey güzelmiş ben seni daha hiç görmedim ki zaten son 1 haftadır ordayım daha önce başka yerde çalışıyordum
Zeynep :yeni genel cerrah geldiğini duymuştum ama tanışma fırsatım olmamıştı memnun oldum genel cerrahi sayer
Zeynebin dediğinden sonra hepsi gülmeye başladı. Bir süre sessizliğin ardından can konuşmaya başladı.
Can:Ee zey anlat bakalım hayat nasıl gidiyor manita işleri falan
Deniz kardeşine bu konuda kızmadım. Ama onun mutsuz olmasını hiç istemezdi.
Can ın sorusundan sonra Kerem resmen duyacağı cevaba odaklanmıştı. Zeynep in yüzü düşmüştü bunu hepsi farketmişti.
Zeynep : Bi şekilde gidiyor işte
Deniz :iyimisin tatlım yolunda gitmeyen bişeyler mi var. Canını kim sıktı senin yüzün düştü
Zeynep :Yok bişey abicim
Can:eminmisin
Zeynep :e-evet
Tam o sırada zeynebin telefonuna mesaj geldi. Mesaj okan dandı. Zeynep ve Okan akşam kavga etmişlerdi.

Mesaj
Okan :nerdesin sen neden beni aramıyorsun. Gene kimlesin. Senin bir sevgilin var. Bunu kafana sok.

Zeynep okandan ilk defa böyle bir mesaj alıyordu. Haliyle yüzü düşmüştü ve rengi bembeyaz olmuştu. Kerem can ve deniz de durumu farketmişti.

Deniz ;ne oluyo Zeynep bana anlatırmısın
Zeynep :Hi hiç hiçbişey
Can:bak Zeynep seni tanıyoruz söylermisin
Zeynep artık nr diyeceğini bilmiyordu. Daha fazla dayanamadı ve gözlerinden düşen yaşlara izin verdi.

Zeynep:al abi oku
Deniz :Zeynep sen ağlıyorsunuz ver şunu bi okuyayım

Can ve Kerem hemen zeynebin yanına gelmişlerdi. Deniz mesajı sesli olarak okumaya başladı.

Mesaj
Okan :nerdesin sen neden beni aramıyorsun. Gene kimlesin. Senin bir sevgilin var. Bunu kafana sok

Deniz:Ne diyo lan bu şerefsiz kim bu
Can:Zeynep nerde bu söyle evini yerini
Zeynep :ya sakin olun ya
Kerem :ya kim bu adi şerefsiz ya sana nasıl böyle hitap eder.
Deniz :Zeynep anlat abicim bana noldu kim bu şerefsiz hadi abicim anlat ama ağlama tamam mı
. Kerem ve can öfkeden zeynebin ağzından çıkacaklarını bekliyordu. Deniz sakin olmaya çalışıyordu.
Zeynep:abi iki buçuk ay önce tanıştık hastaneden o da çocuk doktoru
Kerem :nasıl o it okan mı bu hastane de ki mi
Deniz Kerem
Kerem :A şey pardon
Zeynep :evet hastaneden iki ay önce falan dı işte sevgili olduk. Baştan çok mutluyduk
Daha sonra benimle kötü davranmaya başladı. Bende sevmiştim. Düzelir diye bekledim. Dün e kadar aramız çok güzeldi. Daha sonra şey hı benden yapamayacağım şeyler istedi.
Deniz Ne Zeynep ben öldürürüm o şerefsizi
Can :orospu çocuğu
Kerem :sana bişey yaptı mı
Deniz:Zeynep yaptı mı bişey
Zeynep :hayır yani akşam beni evine çağırdı. Ben de gittim. Hiç aklıma öyle bişey gelmedi. Yemek yedik. Daha sonra film izliyorduk. Bana yakınlaşmaya başladı.
Zeynep in ağlaması daha da artmıştı.
Sonra üstüme saldırdı. Ben kurtuldum. Kollarımı sıktı. Dedi Kollarını açıp gösterirken. Kolları mosmor olmuştu.

Deniz :Zeynep abicim sen sen iyimisin başka yerinde bişey var mı sana bişey yaptı mı bu adi köpek
Deniz can ve Kerem hepsi çok sinirlenmişti.kerem hastanede o şerefsize neler yapacağını düşünüyordu. Ama zeynepin kollarını göründe içi cız etmişti.
Zeynep :hayır abi hayır ama ben çok korktum abi beni yanlız bırakmayın korkuyorum
Deniz :hiç korkma güzelim biz yanındayız. O şerefsizi de ben anasından doğduğuna pişman etmezsem varya
Can :Zeynep nerde bulabiliriz bunu ha söyle bana sen abinle kal biz keremle gidelim hadi söyle zey
Kerem :ben biliyorum o it i nerde bulacağımızı hastanede o şimdi nöbeti var onun sen hiç merak etme görecek o
Kerem ve can tam masadan kalkacaklardı ki gördükleri kişi karşısında sinirleri daha da arttı. Karşıdan gözlerinden öfke saçan okan onlara doğru geliyordu.

Evet arkadaşlar ilk bölüm geldi. Umarım Umarim beğenirsiniz. Yorum yaparsanız çok mutlu olurum. Emeğinin karşılığını almak isterim. İyi okumalar :)

AŞK EVLİLİĞİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin