wrong number----ᴊɪʟɪx

𝗯𝗼𝗿𝗻 𝘁𝗼 𝗹𝗼𝘃𝗲 𝘆𝗼𝘂 F

Felix'in ağzından

Gece dışarıya dondurma almak için çıkmıştım. Sokaklarda kimse yoktu, açıkçası korkmuştum. Yolda yürürken arkamda biri olduğunu fark ettim, bana çok yakındı. Arkamı döndüğümde beni kolumdan çekip ara sokağın birine götürdü. Direnmeye çalıştım tabiki ama kolumu daha da sıkıp çekiştirmeye başladı. Başkalarına seslenmeye çalıştım ama nafile, bana yardım edebilecek kimse yoktu. Beni duvara sıkıştırdığında giydiğim eteğin altından kalçama dokundu. Gözlerimi kapatmış olacakların bitmesini beklerken adam üzerimden çekilip kaçıp gitti. Bacaklarım titriyordu, yönümü değiştirip eve doğru gitmeye başladım. Gözyaşlarım durmak bilmiyordu, başım dönmeye başlamıştı. Çok uzağa gitmediğim için eve hızlı geldim. Jisung evde değildi, kendi evine gitmişti. Muhtemelen uyuyordur diye düşünüp rahatsız etmek istemedim. Ona ihtiyacım vardı, kendime engel olamayıp aradım. Uykulu konuşuyordu olanları anlattığımda telefonu kapatıp neredeyse beş dakika içerisinde o istediğim dondurma ile gelmişti. Ağlamaktan şişmiş gözlerim ile ona baktığımda bana sarılıp artık benim yanımda kalacağını söyledi. Beni kucağına alıp yatak odasına götürdü, yatırdıktan sonra yanıma yatıp bana sıkıca sarıldı. Tuttuğum gözyaşlarımı bırakıp omzunda ağlamaya başladım. Kendimi kirli hissediyordum, dokunduğu yerlerimi yıkasam da geçmeyecekmiş gibi.

"Ağlama artık üzülüyorum"

Ağlamayı bırakmış onun yüzünü incelemeye başlamıştım sonra da uyumuşum.

Jisung'un ağzından

Elim ayağım titreyerek Felix'in evine gittim. Onu sakinleştirdikten sonra uykuya dalmıştı. Ona sıkıca sarılıp onu ne olursa olsun koruyacağıma dair kendime söz verdim. Yanından ayrılmayacaktım. O benim tek ailemdi.

"Seni sevmek için doğdum Lee Felix, beni asla bırakma"

Şey diyim mi hayatımda gördüğüm en boktan final. Hiç biriniz finalden tatmin olmadınız biliyorum 😭
Başka kitaplarda görüşürüz 👋🫂