Sapık Aşığım üvey abim.

Gerçekleşen Bir Hayel.

                 Bölüm 11

07:31

Saat çalıyor
Tır tır tır

Ben uykudan uyandım ve kouyu uyandırdım çabucak hazırlandık ve aşağıya indim kahvaltıyı hazırladık yeyip etrafı topladık Hemen evden çıkıp sınav için okula gittik
Sınava girdik Kendime yapa bilirim yapa bilirim diyordum

Sınavdan sonra...

Sınavdan çıkmıştım Çıkışta Koyu görüp koşa koşa yanına gittim ve sordum

Yume: Kou sınavın nasıldı nasıl geçti

Kou: Hey sakin ol iyiydi peki ya seninki

Yume: İyiydi

İkimizde Okuldan çıkıp eve gittik sıav sonuçları 1 hafta sonra açıklanacaktı
Eve gittik ben bekleyemiyordum Kou benim aksine çok sakindi

Yume: Kou sen neden bu kadar sakinsin

Kou: Çünkü sınavım iyi geçti ve kendime güveniyorum

Söyledi Yemek hazırlayıp yedik ve uyuduk bir haftanın geçmesini iple bekliyordum

1 hafta sonra...

1 hafta bir ömür gibi geçmişti kouyla ben bilgisayarın karşısında oturup saytın açılmasını bekliyorduk

Kou: Açıldı Yume chan

Ben ona

Yume: Sen bak ben bakamıyacağım

Kou baktı ve bana

Kou: Tebrikler yume chan kabul edilmişsin

Ben sevincimden ağlamaya başladım

Kou bu sırada kendi sonuçlarına bakıyordu

Yume: Nouldu Kabul olmuşmusun

Kou: Sevgilin artık resmen idol olmak için adımını atıyor

Ben sevinip kouyu kucakladım ikimizde artık üniversteliydik ikimizde aynı üniverstedeydik sadece bölümlerimiz farklıydı
İkimizde bunu kutlamaya karar vermiştik evden çıkıp bir pastaneye gidip pasta almıştık eve geri döndüğümüzde kapıyı açmaya çalışırken kapı açıldı kapıyı bayan İshida açmıştı

Bayan İshida: Oo bizim iki haylaz burdaymış

Bunu söyleyip bizi içeri aldı  içeri girdik babam beni görünce kucakladı ben onu özlemiştim

Baba: Güzel kızım seni çok özledim

Ben babama söylemek için sabırsızlanıyordum ve dayanamayıp

Yume: Baba Kouyla ben Üniversite yi kazandık

Babam buna sevinmişti kou elindeki pastayı masanın üzerine koydu bayan İshida bana ve koya

İshida: Tebrikler tatlım tebrikler yumechan

Yume: Teşekkürler

Kou: Teşekkürler anne

Pastayı kesip yemiştik ve kendi odamıza çıkmıştık bu sefer kou kendi odasına gitmişti
Odama geçtiğimde telefonun ekranı yanıb sönmeye başladı
Bakınca koudan mesaj geldiğini gördüm

Kou: Ah be annemlerin gelmesi kötü oldu ne güzel beraber uyuyorduk

Yume: Olsun zaten eninde sonunda geliceklerdi

Kou: Sana bir şey söyleyeceğim ama kızma

Yume: Söyle

Kou: onlara gerçeleri söyleyelim

Yume: Nasıl yani

Kou: Birbirimizi sevdiğimizi söyleyelim

Yume: peki ya kızarlarsa

Kou: Tabiki kızacaklar sonuçta üveyde olsa kardeşiz

Yume: çok kızacaklar

Kou: Biliyorum ama senden bu yüzden asla vazgeçemeyeceğim

Yume: Bende senden

Bunu söyleyip birbirimize iyi geceler diledik ve telefonu kapattık
Sabahın neler getireceğini düşünerek uyudum

Sabah...

Kalkıb hazırlanmıştım ve aşağıya indim Kahvaltı masası hazırdı babam ve kou oturuyordu bayan İshida ysa mutfakta bir şeylerle uğraşıyordu ben inip masaya oturdum bu sırada bayan İshida da geldi oturup kahvaltımızı bitirdikten sonra kouyla ben

Yume: size söylememiz gereken bir şey var

Baba: Söyleyin bakalım neymiş o

Kou: Yumeyle ben birbirimizi seviyoruz

Kou bunu pat diye söylemişti
Babam ve bayan İshida bize gülümsüyordu

Yume: Siz neden kızmadınız

Baba: Çünkü her şeyi biliyoruz

Kou: nasıl yani her şeyimi

Bayan İshida: Evet canım herşeyi

Kou: Peki neden kızmadınız

Bayan İshida: İlk başta çok kızmıştık ama kararımız değişti

Yume: Nasıl yani

Baba: Sizin bir birinizi sevdiğinizi anlamıştık çünkü bir birinizdenbahsettiğinizde her defasında konuştukta gözleriniz parlıyor adeta aşkla bakıyorsunuz birbirinize ilk başta izin vermeyecektik çünkü üveyde olsa kardeşsiniz ama bir birinizi ne kadar önemsediğinizi görünce Oturub Ako ile konuştuk ve izin vermeye karar verdik izin vermeseydik yinede bir birinizden ayrılmayacaktınız

Babam söyleyip bitirdikten sonra kou babama

Kou: efendim gerçekten onu çok seviyorum ve onu asla incitmeyeceğim

Baba: eğer kızımı incitirsen ve üzersen külahları değişiriz

Ben babamla kouya bakıyordum ikisi iyi görünüyordu bayan İshida bana bakıb

Bayan İshida: Oğlum sana emanet tatlım

Bunu söyledi ve benim başımı okşadı  bunların olduğuna inanamıyorum bunu beklemiyordum onların bu tepkiyi vereceklerini beklemezdim
Akşama kadar evde babamlarla vakit geçirmiştik akşam olunca yemeğimizi yemiştik  babamla kou kalkıb
Televizyonun karşısına geçmişti maç izliyorlardı benle bayan İshida mutfakta bulaşıkları yıkıyorduk bu sırada ben bayan İshidaya merak ettiğim soruları sordum konun babasına ne olduğunu ve bir çok şeyi merak ediyordum

Yume: acaba kounun babasına ne oldu

Bayan İshida: onu bir trafik kazasında kaybettik

Yume: Oh çok özür dilerim bunu bilmiyordum

Bayan İshida: Önemli değil canım

Yume: Peki kou o günden sonra ne oldu

Bayan İshida: Kou çok kötü olmuştu hatta sinir  kırizlerine giriyordu bunun için bir müddet tedavi gördü

Ben bunu duyduğuma şaşırmıştım Kou bu yüzden bazen çok sinirli ola biliyormuş
İşimizi bitirdik herkes kendi odasına çıktı bende banyo yapıb yatağıma uzandım ve uyudum.