Sex Lessons Ft. Zayn Malik

044

*Cryface* Vakantie is over, weer even in het schoolleven komen. Dan komen pas alle depri feelings naar boven. Ook wil ik even zeggen dat jullie @YoungForeverx moeten volgen, ze schrijft geweldige boeken!

Quote van dit hoofdstuk:

"I'm so fucking scared of getting hurt again."

-

*Whitney's Point of View*

'Zayn,' ik moet zijn naam uit mijn keel persen, want het voelt alsof mijn stem al dagen lang weg is. Ik leg mijn hand op zijn buik, en probeer nog een keer zijn naam te zeggen. Ik voel zijn lichaam onder mijn hand bewegen en ik open mijn ogen.

'Whitney, baby, je bent wakker,' mompelt hij zachtjes, en voorzichtig knuffelt hij me. 'Wat is er gebeurt?' Ik probeer me uit zijn greep te wurmen, maar mijn lichaam wil niet meewerken.

'James, de drugsdealer, heeft je ontvoerd. Het is allemaal een beetje uit de hand gelopen, en je was bewusteloos. Ik en Niall hebben je daar weggehaald,' ik knik, en probeer alles op een rijtje te zetten.

'Ik wil in bad,' zeg ik, en hij knikt. 'Blijf maar even liggen, dan zet ik het bad wel aan,' glimlacht hij. 'Dat lukt me zelf wel, ik heb geen hulp nodig.' Zeg ik bot, dit is allemaal zijn schuld.

Ik probeer op te staan, en voorzichtig naar de badkamer te lopen. Zayn slaat zijn armen om me heen, en houd me stevig vast. 'Is het niet beter als ik dit even doe,' hij drukt een zoen op mijn wang.

'Je hoeft niet zo te slijmen,' mompel ik. Toch zet hij het bad aan, en hij grijnst. 'Ga zo maar lekker in bad liggen, ik zorg voor de rest.' Ik trek mijn vuile kleding uit. Alles ruikt smerig en ik wil zo snel mogelijk in bad.

Natuurlijk weet Zayn dat dit zijn schuld is, vandaar dat hij zo gaat slijmen, maar daar trap ik niet in. Ik vergeet ook niet dat hij drugs gebruikt heeft, en als ik er serieus over wil praten, draait het uit op seks, al laat ik het ook iedere keer zo ver komen.

'Vind je het goed als ik er bij kom zitten?' Ik knik, en trek mijn kleding uit. Ik doe wat badschuim in het bad en laat mezelf langzaam in bad glijden. Zayn kijkt geamuseerd toe en glimlacht.

Hij doet hetzelfde en glimlachend komt hij tegenover mij zitten. 'Gaat het weer een beetje?' Ik knik en glimlach. Het warme water verwarmd mijn lichaam en ik sluit mijn ogen.

'Het spijt me zo erg, ik had je moeten waarschuwen,' mompelt hij. 'Waarvoor? Dat ik beter geen relatie met je aan had kunnen gaan?' Zeg ik, op een sarcastische toon. Hij pakt mijn hand en zucht.

'Misschien, maar ook dat het gevaarlijk had kunnen zijn. Ik was zo bang dat ik je af zou laten schrikken,' ik lach en laat zijn hand los. 'Natuurlijk zag ik in het begin dat je zo'n 'bad type' zou zijn, maar niet dat het hier op zou uitdraaien.'

'En wat nou als de politie James had gezien? Of juist jullie? En wat is er thuis nog gebeurt? Mijn moeder zal vreselijk ongerust zijn! En dat alleen maar door jou stomme acties!' Schreeuw ik tegen hem. Ik wil hem zo graag in zijn gezicht slaan. 'Wanneer ga je het eens inzien dat je moet stoppen! Je gooit jou leven, maar ook het mijne overhoop!'

Ik sta op. 'Wat ga je doen?' Ik pak een handdoek en droog me af. 'Ik wil dat je me nu naar huis brengt! En waar is mijn telefoon? Iedereen zal wel ongerust zijn!'

Ik pak mijn kleding, doe mijn haar in een knot en Zayn kleed zich ook aan. Ik pak al mijn spullen en loop zijn appartement uit. Als we in zijn auto zitten is het stil. Ik kijk hoeveel gemiste oproepen en berichten heb.

8 gemiste oproepen en 5 berichten. Ik ben toch bijna thuis, dus ik ga niet terugbellen. Wat moet mijn moeder niet denken, als ze thuiskomt en alle deuren staan open, en dat er misschien wel weer opnieuw een ravage aangericht is.

Als ik thuis ben, stap ik de auto uit en ren ik naar binnen. Huilend val ik in mijn moeders armen. Ik heb haar zo gemist, en vooral nu, dat dit allemaal zo gebeurt is.

'Schatje, waar zat je? Ik heb je proberen te bellen, maar ik kreeg steeds voicemail?' Ze veegt mijn tranen weg, en ze drukt een zoen op mijn voorhoofd. Ik schud mijn hoofd, en als Zayn binnen komt, pakt hij me vast.

'Het is allemaal een beetje hectisch geweest, ze zal het allemaal nog wel uitleggen, en ik wil haar absoluut niet alleen laten,' glimlacht hij. Ik draai me om en sla hem in zijn gezicht.

'Het enige wat jij kan is mensen pijn doen, of juist teleurstellen. Waar was je al die tijd toen ik je nodig had? En die drugs, toen je beloofd had om het niet meer te doen, en toch deed! En nu ben ik ontvoerd, dat is ook deels jou schuld, en dan wil je ineens bij me blijven? Rot op, alsjeblieft.'

Hij grijpt naar zijn wang, en doet een stap achteruit. 'H-Het spijt me,' ik schud mijn hoofd. 'Daar heb ik nu niks aan,' mijn moeder kijkt met open mond toe.

'Ik zeg het niet nog een keer, ga weg!' Hij knikt, en loopt stil het huis uit. Ik draai me om en knuffel mijn moeder. 'I-Ik dacht dat het zo goed tussen jullie ging? En wat is er met drugs? Gebruikt hij drugs?' Ik laat haar los en kijk haar aan.

'Ja, al een langere tijd. Ik wist er niks van af, hij zou stoppen, althans, dat zei hij, en hij had het beloofd maar daar was niks van waar.' Geschrokken kijkt ze me aan.

'En je had er niet aan gedacht om er meteen mee te stoppen?' 'Nee zo ben ik niet, mam. Ik heb hem een paar kansen gegeven, maar hij deed er niks mee,' mompel ik. Ik veeg een traan weg en zet een glimlach op.

'Hij heeft ook een vriend, Niall, hij heeft me geholpen toen ik wegliep van Zayn, er is zoveel gebeurt wat ik nog niet gezegd heb, mam.' Zeg ik terwijl ik haar opnieuw knuffel.

Als Zayn zoveel van me houd, dan komt hij wel terug.