kim taehyung, hayattaki çoğu klişenin bir şekilde onu bulduğundan emindir - ve yine günlerden bir gün oldukça klişe bir şekilde kapısına bırakılmış bir bebek bulur
[vmin]
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
001
"bayılacakmış gibi duruyorsun." diye sessizce yorum yaptı jimin.
ve evet, taehyung o anda tam olarak bunu düşünüyordu. kendini ısırırsa bu saçma rüyadan uyanabilir ve şerefsiz üvey kardeşinin tam olarak kargo gibi kapısına bıraktığı bebekten kurtulabilir.
"kusmamaya çalışıyorum." diyerek ellerini başının arasına aldı, sonra acı dolu gözlerle ufak bebeği sıkıca kavrayan jimin'e döndü. taehyung nefesinin altında var olabilecek her tanrıya ona bu görüntüyü gösterdiği için teşekkür etmeyi ihmal etmedi. park jimin'in kucağında bir bebek... bunu bir daha ne zaman görebilirdi ki? eğer her an kusacak gibi olmasaydı şimdi nasıl olup da bir aileye benzedikleri hakkında şaka yapabilirdi.
"tae." dedi jimin kararlılıkla, "bir yolunu bulacağız, tamam mı?"
elbette.
jimin böyle söylerse, elbette bir yolunu bulurdu. taehyung ona kendi hayatı pahasına güveniyordu - ama kendine güvenmiyordu ki! zaten hayatı yokuş aşağı giderken bir de başına bebek belası çıkıvermişti.
sessizce inildedi ve birkaç saat öncesini düşünürken öfkesi yeniden ortaya çıkıyordu.
-------
taehyung'un çığlıkları ve bebeğin ağlayışlarına koşarak gelen jimin onlara sadece bir bakış atmış, ardından taehyung'un kafasına elindeki kepçeyi geçirivermişti.
"ne bağırıyorsun?"
"ne vuruyorsun?"
ikisi de aynı anda konuşarak birbirlerine baktılar ve yüzlerinde birbirlerini ayna gibi yansıtan o dehşet ifadesini gördüler.
bebeğin ağlaması devam ederken "jimin." dedi taehyung, "kapımızda bir bebek var."
"görüyorum." diye homurdandı jimin, her zamanki soğukkanlı mantıklı tavrına dönmesi birkaç saniyesini almıştı ve ardından eğilerek ufak puseti kavradı, "seks sırasında korunmanın önemli olduğunu söylemiştim."
taehyung kırmızıya döndü ve dehşetle haykırdı, "konumuz bu mu?" ardından engel olamadığı bir salaklıkla ekleyiverdi, "kimseyle yatmadım! bu şey benim değil!"
senden başka kimseye o gözle bakamıyorum, diye ekleyemeden kendisine hayali bir tokat attı. jimin'se çoktan ağlayan şeyi almış ve içeri geçmişti bile. kendi duygu durumu içerisinde boğulmasını sonraya ayırarak şu anki en önemli konusuna döndü: kapısında bulduğu bebeğe!
neredeyse koşarak salona geçtiğinde jimin'in ağlayan bebeği kucağına aldığını ve sessizce sakinleştirmeye çalıştığını gözlemledi.
