Brown||Megumi&YN||YANDERE

15

Yeni eve taşınmamdan yaklaşık 2 ay falan geçti ve şu ana kadar hiç bir terslik olmadı, yine aynı şekilde hazırlanıp şirkete doğru yolumu aldım. Otobüsteyken telefonuma gelen bildirim ile telefonuma baktım merakla, megumi yazmıştı

○texting○

-yemeğini yedin mi düzgünce?

Evet yedim, sen?-

-bende öyle
-düşündümde.. bayadır birlikte takılmıyoruz
-buluşmak ister misin akşam?

Hmmm.. yaniiii... bilemiyorum-

Müsait olursam sana haber veririm megumi-

-pekala cevabını bekliyorum
-işinde başarılar dilerim

Aynı şekilde sanada başarılar dilerim-

○texting end○

Bazen böyle hal hatır sorardı, tatlı çocuk işte. Düşündüğüm şeye kendi kendime gülümseyip ineceğim durağa geldiğimde otobüsten indim ve şirkete doğru yürüyüp içeri girdim. Daisuke sinirli gibiydi..

"Günaydın patron, bir şeye mi sinirlendin?"

Daisuke
"Birisi dosyaları yakmış.. ugh.."

"Nasıl yani?"

Daisuke
"Adam bildiğin gece içeri sızıp dosyaları yakmış!"

"E ne yapıcaksın? Yedekleri yok mu dosyaların?"

Daisuke
"Bu dosyalar kırmızı dosyalardı"

"Yani fazla önemli.. anladım"

Daisuke
"Ahhh.. ne yapacağımı bilmiyorum size tekrar yazdırmak zorundayım"

"Bekle.. kırmızı dosya yazmak çok zor ama"

Daisuke
"O zaman ne yapalım yn? Aaa uanmış gitmiş bişeycik olmaz diyip külleri mi birleştirelim?"

"Haklısın ama çoğu kişi düşük rütbede onu ne yapacaksın?"

Daisuke
"Bir kaç güvendiğimin rütbesini geçici olarak yükselteceğim"

"Kırmızı dosyanın yerini sadece yüksek rütbeliler biliyor bence çalışan değişikliliği yapman gerek"

Daisuke
"İyi yöne dokundun"

"İstersen evdede çalışabilirim, sen bana mail at ben evde hallederim geri kalanını"

Daisuke
"Buna hayır diyemeyecek kadar kötü durumdayım.. mesai yapman bizim için çok iyi olur"

"Peki bugün biraz fazla çalışacağız belli ki"

İç çekip boynumu ovuşturdum ve iyi ki biraz serbest giyinmişşim. Böylelikle koşturmam gereken yerlerde daha hızlı olurum