Son Oyunlar(+18)

1.bölüm

Huzurlu bir şekilde yemeğimi yerken babam sandalyeyi çekip baş köşeye oturdu. Yemeğini yemeye başladığında her şeyin normal olduğunu düşünüyordum. Birden sert sesiyle konuştu.

''Okulunu değiştiriyorum, Gece.'' dediğinde şok geçirmiştim. Çatal elimde kalmış, ağzım açık ona bakıyordum. 

''NE!?'' diye büyükçe bir tepki verdiğimde elimdeki çatal düştü. Babam elindeki çatalı sertçe masaya bıraktığında gözleri bana döndü.

''İtiraz yok Gece, gideceksin.'' Zorlamasıyla beraber anneme baktım. Ondan yardım istiyordum, anlıyor muydu bilmiyorum ama oraya gitmek istemiyordum.

''Tatlım acaba biraz daha mı-'' dediği an babam elimi kaldırıp annemi susturdu. Hızla ayağa kalkıp babama karşı çıktım.

''Baba lütfen, ne istersen yaparım.'' 

''Bu kaçıncı olayın? Madem bu kadar sorumsuz birisi olacaksın o okula gidilecek!'' Babam neden bana sürekli istemediğim şeyler yaptırıyordu? Neden böyle bir ailede doğmuştum ki? 

 Hızla merdivenlerden yukarı çıkıp odamın kapısını sinirli bir şekilde açtım. İlk gördüğüm şey yatağımdı. Örtüsünü tutup yere attım. Orangutan gibi bağırıyordum. Benim için endişelenen annem kapımı çaldı. Kilitlemiştim çünkü yine benim yerime karar vermişti babam. 

"Anne, beni yalnız bırak." Annemin nefes verişini duydum ve adım seslerinin uzaklaştığını fark ettim. Telefonumun çalmasıyla derin bir nefes alıp verdim. Kumsal arıyordu.

"Ne var, Kumsal. Şu an seni dinleyecek halde değilim." Kumsal'ın ağladığını fark ettiğimde duraksadım. "Hey, neden ağlıyorsun?" diye merakla sorduğum sorunun cevabını beklerken uyuyakaldım. Gözkapaklarımı yavaşça açtığımda bir şeyler sayıklıyordu. Hâlâ onu dinlediğimi düşünüyordu. Bir şey söyleyeceğim sırada söylediğiyle duraksadım.