knowing no barriers to love

1.Bölüm

Hayatımda ilk defa fic yazıyorum umarım beğenirsiniz eğer noktalama veya yazım yanlışı görürseniz şimdiden özür dilerim <33

Sevgili günlük, bugün tekrardan aşık olduğum adama kuşlar aracılığıyla yardım çağrısı göndereceğim. Umarım bu sefer ondan bir cevap alabilirim...

Tüm gün boyunca "Yolladığım kuşlar ulaşıyor mu ulaşmıyor mu? Yoksa sevdiğim adam gördü mü görmedi?" diye düşünmek gerçekten çok zor.

Ama ne olursa olsun ona ulaşmaktan asla vazgeçmeyeceğim çünkü o bu siktiğimin dünyasında benim sahip olduğum tek varlıktı ve onsuz yaşayamam.

Konu aileme gelince onlardan nefret ediyorum özelliklede babamdan.

Babam beni yıllar önce sevdiğim adamdan ayırdı yani Jeon Jungkook'tan benim her şeyim olan adamdan. Jungkook ile ben yıllar önce bir zindanda tanışmıştık. O kısma birazdan geleceğim sana ilk önce  onunla tanışmadan önce neler yaşadığımı ve onunla bu yaşadığım şeyler sayesinde nasıl tanıştığımı anlatacağım.

Benim babam şu anda hâla olduğu gibi kraldı ve doğal olarak bende prenstim. Babam bana yıllar önce ben öldüğümde tahta geçeceksin ve birini bulmadan yalnız başına geçmeni istemiyorum diyerek beni zorla bir kız ile evlendirmeye kalktı üstelik kız sürtüğün önde gideniydi.

Evlendirmek istemesinin sebebi ise o zamanlar krallığımız tehlike altındaydı ve bizi tek kurtarabilecek şey benim bizden sonra gelen en büyük krallığın prensesi ile evlenmek olacağını başka bir seçenek olmadığını söylerdi.

Fakat babamın bilmediği bir şey vardı ben kadınlara karşı ilgi duymuyordum.

Babama bunu söyleyemezdim çünkü bunu söylersem bana yapacaklarından korkuyordum... Benim babam çok tehlikeli biri kral olduğu için asla sınır tanımazdı o yüzden bunu ona söyleyemedim, ama yinede hayatımı elimden almasına izin veremezdim ve o kızla evlenmemek için çok direndim babama türlü türlü yalanlar, sebepler söyledim ama o bana inanmadı hatta düğün tarihini bile belirlemişti.

Neyseki düğün hemen değildi çünkü evleneceğim kızın annesi bu duruma karşı çıkmıştı her ne kadar kızı benimle evlenmeyi çok istesede.. Ve bu benim işime gelmişti. Düğün tam 10 ay sonraydı yani daha çok vakit vardı ama yinede özümüzdeki 10 ay boyunca babamı beni evlendirmekten vazgeçirecek bir şey bulamazsam o kızla evleneceğim gerçeği beni çok üzmüştü.

Ben ise bu üzüntüye karşılık her zamanki gibi kullanılmayan ıssız zindanımıza doğru ilerliyordum. Orası benim için çok özledi çünkü kimse yok beni rahatsız edemezler ve ağlamak için mükemmel bir yerdi. Ben hep kendimi kötü hissettiğimde oraya giderdim ve sanki karşımda biri varmış gibi dertlerimi ağlayarak anlatırdım.

Uzun koridorların ardından sonunda zindana ulaşabilmiştim ve her zamanki yerime kurulmuştum.

Oturduğum gibi hüngür hüngür ağlamaya ve tüm olan biteni anlatmaya başlamıştım.
"Neden zorla evlendiriliyorumki üstelik kadınlara karşı ilgi duymuyorum bile.. Artık aynaya baktığımda eskiden gördüğüm mutlu benliğimi göremiyorum tek gördüğüm şey yüzümde ahmakça duran üzgünlüğüm ve çirkinliğim." Dedim. Sonrasında ise şu sesi duydum. " Hayır, sen benim bu hayatta gördüğüm en güzel varlıksın Park Jimin. Ben senin karşında iken nefesim kesiliyor çünkü kızları kıskandıracak bir güzelliğin var."

Evett ilk bölüm sonuna geldik nasıl oldu bilmiyorum ama şu anki tek dileğim beğenmeniz😋❤️‍🔥