Habang si bong naman ay naka tayo nag sasalita sa harapan.
Lagi silang mag kasama ni loren kaya dina ako nag abala pa sumingit sa kanila
Pumunta muna ako sa banyo para mag cr at ma himas masan.
I was washing my face while looking at the mirror.
Sumunod pala si loren sakin.
"Oh~~ look sinong kawawa satin ngayon" she whispered into my ear.
"Tumigil ka Loren"i said in serious tone.
"Bakit?,totoo naman sakatunayan mahal ako ni bong"loren said with a smile.
"Tyaka pwede ba lumayo layo ka samin ha?,nakakairita ka eh"loren said while rolling her eyes.
Nanahimik lamang ako hanggang sa maka labas na sya ng Cr.
"TCH."
"Pero what if silanga.?"
"Wala naba akong pag asa makasama si bong?.."
"Siguro kaylangan muna namin mag hiwalay ng landas"
"Kaylangan ko rin makapag isip isip ng mabuti."
I said to myself while looking at the mirror.
I didn't know my tears are dropping
Paulit ulit kong pinapatigil ang aking muka sa pag iiyak kaso hindi sumunod ito at patuloy na umiyak.
I was about to cry more when win knock in the door.
"Sara,okay kalang ba?"he said in worried tone.
"Y-yes Oo okay lang" agad kong pinunasan ang muka ko agad ng nalamig na tubig.
"Wala ng yari mahahalata lang na umiyak ako,hay nako."i said habang sinampal ko yung muka ko at nagising ako sa katotohanan.
"Ano sara matapang ka ahh kaya mo ito"i said to myself while smiling.
"Win teka lang hintayin moko dyan"i said.
Nag ayos ako ng buhok inayos ko ang sarili ko nag pa bongga talaga ako.
-Sara outfit-
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
This is sara looks like.
Palabas na ako tamang tama lang Kasi lahat kami naka tayo para i taas ang bandila ng Pilipinas.
Yakap yakap ako ni win na parang sinasabi na "andito lang ako wag kang mag alala".
Ang rami naka tingin samin pero naka ngiti lang akong sinuot ang mask ko.
