The Flower and The Moon Princess (GxG)

Prologue

Bakit mo to nagawa sakin? Tanong niya ngunit mababakas sa kanya boses ang makapangyarihan niya at makikita mo sa kanya mga mata ng wala emosyon at nanatili lang to nakatingin sa malayo

P-patawarin m-mo ako pero h-hindi ko to g-ginusto to boses nito umiiyak mula sa kanya likod at kahit hindi niya ito tignan alam niya kanina pa to nakaluhod sa kanya likuran

Hindi ko naman tinatanong kung ginusto mo o hindi diba? Humarap na ito at tinignan niya ito ng malamig Alam mo naman siguro kung ano ang kaparusahan ng haharapin mo pagkatapos ng pag-uusap natin. Nanatili umiiyak at nakayoko ito

Tatanggapin ko ng buo ang aking kakaharapin ngunit umaasa ako ng balang araw papata--

Madali sabihin ngunit mahirap ibigay kapatawarin ng inaasahan mo lalo't minsan lang ako magbigay ng tiwala hindi na niya natuloy ang sasabihin niya ng pinutol na nito, ng nakatingin sa kanya na malamig Nasaktan, Narasapan Ginusto O Hindi Ginusto alam mo kung ano ang kapalit ng mga ito kaya ako mismo magsasabi sayo ang tiwala binigay ko sayo ay saksi si Bathala kung gaano kahalaga sakin ito tumingala ito sa dilim ng kalangitan at sa bilog na buwan ng nagsisilbi liwanag upang pigilan ang namumuo luha sa kanya mga mata Minahal kita ngunit hindi sapat iyon upang pigilan ko ang kakaharapan mo pagkatapos nito at lalo hindi rin sapat ang Pagmamahal natin dalawa upang patawarin kita ng ganun kadali huminga ito na malalim pero nanatili ito mabigat sa kanya kalooban kaya tinatago na lamang niya ito sa pamamagitan na malamig ng pakikipag usap at malamig ng pagtingin Ang Tuntunin ay tuntunin, Ang Patakaran ay Patakaran tumalikod na ito muli Hinahanda mo na ang iyong sarili dahil oras na upang kaharapin ang kaparusahan mo

Huminga muna ito ng malalim at Pumikit Saksi ka Mahal namin Bathala malamig nito bigkas nito at nagsimula na siya magbigkas na siya lamang at si bathala magkakaintidihan at nakakarinig sa mga sinabi niya

Tumayo ng ang kanina niya kausap mula sa kanya pagkakaluhod at tumingala ito sa bilog na buwan at mariin ito nagdarasal dahil alam na niya ang kanya haharapin.nanatili lamang siya kalmado at maluwag tinatanggap ang lahat sa kanya ngunit nanatili mabigat ang kanya kalooban dahil hindi siya mapapatawad na mahal niya

Unti-unti na niya nararamdaman ang enerhiya humihigop sa kanya at ng tignan niya ang kanya mga palad at braso,unti unti na din ito lumalabo Alam ni Bathala kung gaano kita Kahamal napaluha na lamang siya ng napatingin siya sa kaharap niya ng nakatalikod sa kanya at alam niya nanatili ito nagdarasal sa kanila mahal ng Bathala Mananatili ka sakin Puso habang nabubuhay ako at doon na siya muli napaluha ng napatanto niya wala na siya sa lugar kung nasaan ang Mahal niya at alam niya kung nasaan na siya ngayon

Nasa gitna siya bukurin at bilog ng buwan lamang ang nagsisilbi liwanag niya ngayon at bukod doon ramdam na niya may nagbago na sa kanya katawan ng hindi na katulad ng kanina

Napagtuloy lamang siya umiiyak at dinadamdam na lamang niya ang sakit ngunit hindi niya kaya magalit dahil alam niya ang pagkakamali niya

Wahhhh~ Wahh~

napatigil siya sa kanya pag iyak na may narinig siya iyak na isang sanggol ay alam at kilala niya ang iyak na ito. Nagpalinga-linga siya ng makita niya ang sanggol sa kanya likod ng nakabalot pa ang sanggol sa pula tila

Hindi niya napigilan mapangite habang naluluha dahil napatanto niya ng anak niya ito anak nila ng kanya Mahal

O aking Mahal sa kabila ng iyong Galit sakin nagawa mo parin sakin ito at hindi mo parin hinayaan mag isa ako dito naluluha niya bigkas Wag ka mag alala aalagaan ko ang ating anak ng Bunga ng Pagmamahalan natin lalo't sa pagtutong ng tamang edad niya hindi-hindi ko ipagkakait sa kanya na ikaw at ako ang kanya mga magulang niya hinalikan niya sa noo ang sanggol ng mahimbing ng natutulog sa hele ng kanya ina kahit isa na lamang ako mortal anak ko mamahalin ko kayo sa mga taon natitira ng aking buhay bulong niya sa sanggol Mahal ko kayo dalawa

Makalipas ng Anim ng Taon

Mahal ko anak sige na matulog kana at kanina ko pa napapansin pinipigilan mo lang ang antok mo hele niya sa kanya anak napapangite na lamang siya sa ka kakyutan ng kanya anak sa tuwing pinipigilan ang mga mata nito pumikit

Mama gusto ko po ang katas ng pula rosas po nakanguso sabi ng bata habang napipikit na ang mga mata nito

Sige Anak ko kukuha lamang ako sa kusina natin sabi niya sa anak niya at hinalikan to sa noo at naglakad na ito sa kanila kusina

Habang iniihanda niya ang katas ng pula rosas ng hinihiling ng kanya anak ng may naramdaman ito enerhiya ng nagmumula sa silid na kanya anak kaya dali dali niya tinapos ang kanya ginagawa at naglakad ito mabilis habang dala baso ng naglalaman ng katas ng rosas

Nang makapasok na siya sa silid na kanya anak tila nanlambot siya ng mapantanto niya kung sino ang kanya nakita

Nakaupo ito at hinihimas nito ang buhok ng bata natutulog habang may nakalagay sa bibig ng bata ng bote ng sanggol at naglalaman ito na maputla pula tubig

Masaya ako ng Napalaki mo siya na maayos nakatingin parin siya sa bata natutulog na mahimbing pinagsama mga mukha natin dalawa ang nakikita ko sa itsura niya matamis niya ngite sa kanya anak at may nilabas ito kuwintas at dahan dahan niya sinuot ito sa bata

Pinapanood lang niya ang kanya Mahal at Anak nila sa ganun sinaryo at hinayaan lamang nito ipasuot sa anak nila ang kuwintas ng bigay nito pero napaiwas na lamang siya na tingin ng  hindi niya maiwasan isipin darating ang araw ng kukunin nito ang anak nila at tuluyan na siya maiiwan dito sa mundo na mga tao

Huwag mo muna isipin kung hindi pa naman panahon para isipin iyan Sabi nito ng mabasa niya ang iniisip nito pero nanatili parin niya pinapanood ang bata natutulog na mahimbing Naparito ako upang sabihin sayo lumipad kayo ng tirahan at nais ko din malaman mo sa ikalabing siyam taong niya nais ko siya ipag-aral sa paaralan ng pinag aralan mo tumigin na ito sa kanya at tumayo Alam mo na kung saan kayo lilipad ng tirahan at higit sa lahat palakihin mo siya ng may takot sa Mahal natin si Bathala hinalikan muna niya sa Noo ang Bata at naglaho na ito

Masusunod Aking Mahal bulong niya sa hangin ng mat ngiti sa kanya labi Mahal parin kita kahit ng ika'y may galit parin sakin Nasambit niya kahit alam niya hindi na nito maririnig

Lumapit siya sa kanya anak at pinagmasdam ang kuwintas ng bigay ng tao mahal niya sa anak nila at napangiti siya sa kagandahan ng Kuwintas dahil Kulay Pula ito ruby ng nagsisimbulo ng PAGMAMAHAL