The Flower and The Moon Princess (GxG)

Kabanata 29

Gweny p.o.v

Mas pinili nalang namin mga prinsesa na mapadito sa palasyon ni Reyna Isabel keysa umuwi kami sa kanya kanya namin kaharian

Ngayon nandito ako sa garden ng Palasyo at kung ikukumpara ang garden na ito sa University or sa kaharian namin masasabi ko mas maganda dito dahil halos lahat ng klase ng bulaklak ay nandito

Masarap din makalanghap dito ng sariwa hangin dahil bukod sa ganda ng palagid ay ang sarap din sa pakiramdam ang hangin dito para wala problema at nakaka alis na stress sa katawan kapag nandito ka

Pasamantala ko nakalimutan ang aking mga problema at stress sa utak ko

Princess Gweny bigla dating ng isa sa tauhan ko at nagpugay muna sakin bilang pag galang

Kamusta na siya? Tanong ko dito

Sa ngayon mahimbing na po siya natutulog sagot lamang nito sakin

Naipainom mo na ba sa kanya ang gawa ko katas ng rosas? Tanong ko pa dito

Opo Princess Gwen sagot naman nito

Kung ganun bumalik kana doon pero bantayan mo siya at protektahan mo dahil sa oras may nangyare sa kanya ng masama alam mo na ang mangyayare sayo malamig ko saad

Masusunod po mahal ng prinsesa pugay nito sakin at umalis din siya

Huminga muna ako na malalim at pinagmasdan ko lamang ulit ang paligid

Sana Noon pa kita nakilala bigla saad ko sa Sarili ko bakit ngayon ko lang naramdaman ang ganito sa puso ko? Malungkot ko saad sa sarili ko Bakit ngayon pa kung kailan nakatali na ako at alam ko hindi ko na to matatakasan pa unti-unit ko nararamdaman ang pagluha aking mga mata Pilit ko man itanggi noon sa sarili ko hindi kita gusto pero alam ng puso ko sayo lang ako nagkaganito at sayo lang ako nagkagusto sayo ng sobra pa sa lahat, Sa tuwing pagiging tahimik ko at pagiging malamig ko sayo kung alam mo lang gusto kita yakapin mula sa malayo gusto kita lapitan gusto kita saluhin at kung alam mo lang gusto gusto kita Noon una kita makita mahaba saad ko hangin Mahal Kita naluluha saad ko habang iniimagine ko nasa harap ko siya Matagal na kita Mahal Nenita at totoo ako diyan maiiyak ko saad

Sana inangkin ko nalang ang nanaramdaman mo noon kahit alam ko isang lamang yung instrumento para sa paglabas ng pagiging tao lobo mo