Takıntılı Sevgilim

~ Aynı okul mu "HAYIR" ~

-" Ne beğenemedin mi aynı okulda olmamıza"

-" Tamam be hadi gidelim"

Arabaya binmiştik inanamıyorum tesadüfünde bu kadarı aynı okula gidiyoruz.

Hayat neden bana zor anlıyamıyorum sanki bir mesajım var gibi. Gözümün ucuyla Kaan'a baktığımda Kaan'ın bacaklarıma baktığını fark ettim.-" Önüne baksana be kaza yaparız bak!"

-"Özür dilerim bacakların beni çok etkiledi"

Yavaş yavaş elini bacaklarıma yönelmeye başladı. Gözlerimi kapattım elini hissedebiliyorum ne kadar'da yumuşak elleri var. Hemen elini dreksiyon'a koydum.

-" Kaan önüne bak ve beni taciz ettmeyi bırak"

-" Tamam be"

Sonunda önünü bulabilmişti. Artık evime gidmek istiyorum.

Araba aniden fren yapmıştı. Öne uçuyordum ki beni belimden tutup yavaşlattı.

-" Sağol" dedim. Yüzüm kızarırsazınca.

***

Okulun kapısının önündeydik. Hemen içeriye girdik. Biz girer girmez hoca geldi.

İçeri girer girmez ben ayakta kalmıştım

-" Adın ne"

-" Adım Pınar soyadım Deniz daha yeni geldim İzmir'e"

-" Boş bir yere otur"

Sadece Kaan'ın yanı boştu. Bende hemen Kaan'ın yanına oturdum.

Kaan da bacaklarıma bakıyordu. Dayanamayıp-" Kaan kes artık bacaklarıma bakmayı" dedim"

Biz öylesine konuşurken hoca bizi izliyormuş.

-"Piç sin Pınar"

Bende o sinirle Kaan'a tokat attım.

-" Ne yaptığınızı sanıyorsunuz çocuklar çıkın dersten"

-" Özür dileriz hocam"

-" Tamam dersi dinleyin"

Kaan'a batığım da sen görürsün bakışı attı. Çok korkuyorum. Tenefüs zili çaldı. Kaan elimden tutup beni sürüklemeye başladı.

-" Kaan nereye gidiyoruz?"

-" Baran'ın evine küçük prenses Pınarcık

Arkadan birisi seslendi.

-" Kaan nereye gidiyorsunuz"

-" Senin evine istersen gel"

-" Kaan yapmaya senin evin bitti şimdi Baran'ın evimi başladı"

Kendi evime gidemedim bir türlü