Lost : Lost in Devunkory

CHAPTER 2 : Apology Accepted

CHAPTER 2

APRIL 1967 – 10:00PM

Exactly 10:00 PM nasa loob nako ng room ko, since dad set the rules, we never broke it. Of course except sa pag hahanap ng black door, na hanggang ngayon ay never ko pang nakita.

Nakahiga lang ako sa aking kama at nag mumuni-muni, madaming tumatakbo sa isip ko. Iniisip ko ang mga pangyayari sa mga nakalipas na buwan. Wala pa ding progress or new clue about the house, minsan naiisip ko naba ka joke time lang ni dad yung rules nya or kaya pinagtitripan lang nya kame that day, pero deep inside of me, I know na hindi sya nag jojoke when he says that.

It's been 4 months pero never ko na experience and rule number two, never ako nakarinig ng ingay or knock sa labas ng room ko, or anything unusual, creepy noise, name it. Wala......

Naputol ang pag mumuni muni ko ng makarinig ako ng pagkabasag na nagmula sa labas ng aking kwarto. Fuck, ito naba yon? Isip-isip ko habang gulat na titig na titig ako sa aking pinto, pakiramdam ko ay tumatagos ang aking titig sa pinto sa sobrang riin nito..

Kinuha ko ang walkie-talkie ko at pinindot ito.

"Nic, do you copy?" tanong ko sa kabilang linya, ngunit walang sumasgaot. Fuck, kinakabahan ako.

Nakarinig nanaman ako ng ingay sa labas, kaluskos at kung ano ano pa.

In 4 months in staying in this house I never question my dad's rule, but now is different. Never ko itong sinuway dahil wala naman akong naririnig sa labas tuwing tutungtong ng alas dies ng gabi, but now I am tempted but scared, really sceared.

"Nicolo do you copy? This is code red." Wala paring response. Fuck hindi ko alam ang gagawin ko. Hindi ko din matatawagan si lucas dahil wala ito sa bahay nila, aalis daw sila ng family nya.

Wala bakong matatawagan para humingi ng payo? Fuck, hindi ko alam kung susuway ako o hindi.

I am stuck between my father's rule and to know behind this fucking door.

Damn! Napapalunok ako, at napatayo ng makarinig ng isang malakas na kalabog na ng gagaling sa labas.

I know dad's never set a rule without any reason, he set it because he knows what the best for us. And I always, we always following his rule.

But sometimes I am a rule breaker too.

Dahan dahan akong lumapit sa pinto, nakakailang hakbang pa lamang ako ng may marinig akong marahan na katok sa aking pinto, napatigil ako at na estatwa. Umulit pa ang katok ng dalawa at pinasya kong ituloy ang pag lapit ditto.

I'm just thankful dahil marunong ako/kame ng mga kapatid ko ng martial arts, firing and swords. Well mom and dad said na mabuti ng may alam, for protection.

So kahit na sino o ano ang nasa likod ng pinto nato ay kailangan kong harapin. Kinuha ko ang bat ko sa ilalim ng kama ko for protection, I always have one and knife in my bed, that's also a rule but set by mom.

Mahigpit ang pagkakahawak ko sa aking bat habang papalapit sa pinto, hinawakan ko ang doorknob at marahan itong inikot, wala itong nagawa na ingay na aking ipinagpasalamat.

Pag bukas ko ay wala akong nakita na kahit na sino o anong bagay. Napahinga ako ng maluwag, dahan dahan ko inilabas ang aking katawan sa pinto upang silipin ang hallway at ganon nalang ang tigalgal ko ng makita ang aming mga gamit na wari ay nakatingin saken at may mga mukang gulat na gulat na makita ako doon, wari silay nakakita ng multo at kakaibang nilalang, gayong dapat ako ang magulat. Ilang sminuto kameng nag titigan ng mga gamit naming sa bahay, silya, lamesa, baso, orasan, painting, pati ang telebisyon naming ay nandon at nakanganga pa sa gulat.