BİLDİRİM

3.BÖLÜM

Todoroki'nin ağzından

Uyandığımda hastanedeydim. Etrafıma baktığımda kolumda bir serum olduğunu fark ettim.

Doktor:Oh? Demek uyandın.

Doktora döndüm.

Todoroki:Hm hm.

Doktor bana bir kaç test daha yaptıktan sonra bilgisayara bir şeyler yazdı.

Doktor:Durumun iyi, endişelenecek bir şey yok. Sen yine de arkadaşını sakinlestir.

Todoroki:Kimi?

Doktor:Adını söylemedi ama sen hastaneye geldiğinden beri kapının önünde seni bekliyor. Oldukça endişeli.

Todoroki:Peki?

Doktor odadan çıktıktan bir iki saniye sonra odaya başka biri girdi. Yeşil-siyah saçlarları, uzun boyu, iri vücudu ve hafif çilleri vardı. Ve benim kesinlikle böyle bir arkadaşım yoktu. Yanıma geldi ve yatağın kenarına oturdu. Aurası tüm odayı kaplarken gerildim.

Izuku:Nasıl hissediyorsun Shoto-chan?

Tanıdık sesle tam bağıracakken eli ile ağzımı kapattı.

Izuku:Hastanede sessiz olmalısın Shoto-chan~

Ben kurtulmaya çalışırken o sadece güldü.

Izuku:Düzgün durmalısın Shoto-chan, yoksa sorun çıkacak.

Sesindeki tehdit ile durdum. Tüm vücudumu büyük bir korku kapladı. O ise sadece gülümsedi ve cebinden bir telefon çıkartıp bana uzattı.

Izuku:Patronunu ara.

Titreyen elimle telefona uzandım ve numarayı tuşladım.

Todoroki:N-Ne söyleyeceğim?

Izuku:Patronun zaten evde olanları biliyor bu yüzden bir süre işlere ara vereceğini ve bir arkadaşında kalacağını söyle.

Yutkundum ve ara tuşuna basıp dediğini yaptım. İşim bittiğinde telefonu elimden attı ve cebine attı. Gülümsedi ve ellerini çırptı.

Izuku:Çok iyiydin Shoto-chan.

Ayağa kalktı.

Izuku:O halde şimdilik gidiyorum. Taburcu olduğunda seni hastanenin önünde bekliyor olacağım.

O kapıya yürürken içimden sevindim. O gidince doktora olanları anlatırdım. Ayrıca köşede bir güvenlik kamerası vardı. Gitmeden önce sanki düşüncelerimi okumuş gibi durdu ve bana baktı. Bu sefer gülmüyordu, sadece tehtid dolu bakışlarla bana baktı.

Izuku:Kameraları kapattım Shoto-chan, ve eğer aptalca bir şey yaparsan bunu kolayca ört pas edebilirim ama sen sonuçlarına katlanabilecek misin?

Yutkundum. Gerginliğimi gördüğünde hafifçe sırıttı ve odadan çıktı. Sonuç olarak doktora hiç bir şey anlatmayıp sadece taburcu günümün gelmesini bekleyebildim.