4.BÖLÜM

411 44 42
                                    

Taburcu izni verildiğinde vücudum deli gibi gergindi. Yandaki masadan çantamı alırken yanına bırakılmış telefon ve notu yeni fark etmiştim.

Bu telefonu kullan Shoto-chan, böylece diğer hayranların sana ulaşamaz. Numaram zaten kayıtlı, seni aradığımda telefonu açmalısın tamam mı? Taburcu gününü iple çekiyorum!

Notu buruşturup cebime attım. Telefonu açıp rehbere girdiğimde sadece tek bir numara vardı.

Todoroki:Midoriya Izuku?

Telefonu cebime koyup hastaneden çıktığımda etrafa bakındım. Yoktu. Rahat bir nefes verdiğimde telefon çaldı. Ekranda ismini görmemle yutkundum ve aramayı açıp telefonu kulağıma götürdüm.

Izuku:Rahatlamış gibisin Shoto-chan.

Kusma hissi ile ağzımı kapattım. Ellerim deli gibi terlemişti ve sürekli titriyordum.

Izuku:Tam önünde bir siyah bir Mercedes duruyor.

Arabaya baktım ve boğazımdaki iğrenç histen kurtulmak için yutkundum.

Izuku:O arabaya bin. Bekliyorum.

Telefon kapandığında cebime koydum ve zorla arabaya ilerledim. Tam arka koltuğa geçecekken sesini duydum.

Izuku:Neden arkaya geçiyorsun Shoti-chan? Ön koltuk boş.

Todoroki:B-Burası rahat yani-

Izuku:Ön koltuk boş.

Bir şey demeden ön koltuğa geçtim ve Izuku arabayı çalıştırdı. Biz ilerlerken bana baktı. Hiç bir şey yokmuş gibi, beni tehtid etmemiş, birini öldürmemiş ve şu an beni kaçırmıyormuş gibi.

Izuku:Bir sorun mu var Shoto-chan?

Sessiz kalırsam işlerin iyiye gitmeyeceğini biliyordum.

Todoroki:Nereye gidiyoruz?

Izuku:Eve.

"Ev" dediği yerin benim evim olmadığı kesindi. İlerlediğimiz yol ormanın içinden geçen ve kesinlikle buraya ait olmayan asfalt bir yoldu. Kısa sürede ormanın ortasındaki bir eve geldik. Oldukça büyüktü ve etrafındaki büyük bir alan demir parmaklıklar ile çevriliydi. Izuku yandaki panele bir şifre girdi ve dış kapı açıldı. Arabayı içeri park ettiğinde arabadan indik. Etrafa bakındım.

Izuku:Beğendin mi?

Todoroki:H-Ha? Evet, b-beğendim.

Izuku çenemden tuttu ve dikkatlice baktı.

Izuku:Gerçekten mi?

Zorla başımı salladım.

Todoroki:Evet.

Gülümsedi.

Izuku:Güzel. Burayı senin seveceğin bir yer haline getirmek için çok uğraştım!

Bir adım geri çekildi ve elimi tutup başı ile evi işaret etti.

Izuku:Girelim.

Eskiden özendiğim çoğu hesaptan daha çok gelişmiş olmam şoku beni benden aldı

BİLDİRİM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin