ANYA
Genç kız babasından kalan son ses kaydını dinliyordu aynı zaman da içkisini yudumluyordu . Ağlıyordu çünkü babası onun için çok değerliydi .Babası kızını "kızıl kurdum" diye severdi .Genç kız babasını düşündükçe ağlıyordu .Babasızlığa alışamamıştı .Üzerinden dört yıl geçse bile .Genç kız içkisinden bir yudum aldı ardından telefonu çalmaya başladı genç kız istemese de telefonu kulağına götürdü çünkü genç kızın annesinin kaldığı hastaneden arıyorlardı .Genç kız ses vermedi önce sadece dinle ve ardından "Tamam geliyorum annemi uyutmayın"sözü çıktı dudaklarından .Oturduğu koltuktan kalkarak yatak odasına giderek üstüne sadece sütyen olduğu için bir tişört geçirdi ve hızlıca ayakkabılarını giyerek genç kız evden çıktı .Annesine gidebilmek için bir taksiyi çağırdı .Hava karanlıktı genç kız korksa da taksiye binerek annesinin yanına gitti .
Genç kız taksiden indi ve annesinin kaldığı hastaneye gözlerini açarak göz gezdirdi .Tabela da "Akıl Hastanesi" yazıyordu .Halk arasında delilerin kaldığı yer diye tabi edilirdi .
Genç kız annesini bu hastaneye yaklaşık beş yıl önce getirmişti .Bir daha da çıkamamıştı .Genç kız adımlarını hızlandırarak annesinin koğuşuna kadar geldi .Hemşire annesini görmek isteyip istemediğini tekrardan belirtti .Genç kız kafasını sallayarak onay verdi .Kapı açıldı .İçerde genç kızın annesi ağlıyordu .Kendini yerden yere atmış kolları ve yüzü mosmor olmuştu .Genç kızın annesi "Anya seni öldüreceğim" diye feryat ediyordu .Genç kızın gözünden yaşlar akmaya başladı ."Seni küçük fahişe "ve devam etti genç kızın annesi "Seni keşke o gün öldürseydim o bıçağı sana saplasaydım " devam etmedi genç kızın annesi .Genç kız annesinin durduğu yere zemine eğildi ve annesine sıkıca sarıldı .Genç kız annesine "Keşke öldürseydin anne "dedi üzüntülü bir sesle .Genç kızın annesi kızını birden yere savurdu .Kız ne olduğunu anlamayarak kendisini acı içinde inlerken gördü .Genç kızın annesi kahkaha atmaya başladı . "Keşke de öldürseydim ama yoldan geçen o çocuk senin o çingene sesini duyması işimi bozdu" genç kız annesine son kez baktı ve yerden kalktı arkasına bakmadan hemşireye iğnesini vurmasını söyledi .Genç kız koridora doğru ilerledi .Bir ses duydu . "Seni seviyorum kızım" bu ses genç kızın annesine aitti . Genç kız gülümseyerek hastaneden çıktı . Yağmur yağmaya başlamıştı .Genç kız toprak kokusunu iliklerine kadar çekti ve yürümeye başladı .Genç kız hastanenin giriş kapsına kadar geldi. Ardından bir taksi çağırarak evine gitti.Genç kızın ağlaması durmuştu .Alışmıştı çünkü genç kız acıya .Genç kız yatak odasına giderek kıyafetlerini çıkardı .Üzerinde sadece kısa bir şort ve sütyeni vardı .Genç kız kendini yatağına atarak Özdemir Asaf'ın bir sözü geldi aklına . Sonrası kendini derin bir uykuya emanet etti...
insanlar,
insanların içerisinde,
insana hasret yaşarlar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANYA -Ara Verildi-
Misterio / Suspenso"Değer miydi "dedi genç kız çocuğa . "Değmezdi"dedi delikanlı . "Hoşça kalma " dedi genç kız . Vedalar her zaman hüzünle biter .Pişman olunur ama geri dönüşü olmazdı.Bir kere yaşanıldı ve bir defa yaşanılmayacaktı.Veda etti genç kız fakat delikanlı...
