Simone says...

Chapter 3

*flashback*

10 years ago...

"Les! Les! Huwag mo kong iwanan!" umiiyak na sabi ko.

"Huwag kang magalala, hindi naman kita iiwan eh. May kukunin lang ako sandali dito sa may bag ko." pagpapakalma sa akin ni Cel.

"Nasaan na ba kasi tayo? Ayoko na dito! Parang andaming mumu..." natatakot na dagdag ko.

'Don't worry cole, I'll never leave you" pakalmang sabi niya.

"Nicole!!! Celeste!!! Nasan na ba kayo?! Celeste! Nicole!" May narinig kaming sigaw sa di kalayuan na binabanggit ang mga pangalan namin.

"Andiyan na ata sila! Ililigtas na nila tayo"

*End of flashback*

Naalala ko pa noong mga bata pa kami, sobrang close namin. Namin, as in ako at si Celeste. Kami. Siya ang parang naging ate ko noon although parehas lang naman kami ng edad. Hindi niya ako pinapayagang humiwalay sa kanya. Saka nalang niya akong pinayagan mahiwalay ng magkaroon siya ng so-called "Popular Friends". Iniwan niya ako magisa sa ere nung mga highschool years namin. Hindi nagtagal, binago ko na ang sarili ko. Ang personality at image ko. From being nerdy at shy to being cheerful and friendly. Malala naman kasi ang pagiging nerdy ko noon. Ngayon, hindi na ako anti-social. Thanks to Blaire. Siya ang babaeng nagmake over ng boring kong buhay. Ang saya niyang kasama kaya ganun. Naging independent akong tao medyo noong nangiwan si Cel. Pero isang araw nalang, bigla siyang bumalik. Iniwan daw kasi siya ng mga "friends" niya. Well, I have no choice. Tinanggap namin siya ni Blaire. Feeling ko nga na i'll be regretting this o I will regret this someday. Unfortunately, yes. Sa dinami-rami ko ng nabasang libro, marami-rami narin naman ang natutunan ko sa buhay. She is so ma-plastic. Parang napipilitan lang naman talaga siyang samahan kami. Sa paraan ng pakikitungo niya at galaw niya. Sus! Swear to someone I don't know. Ayoko magswear kay God... baka kung ano pang mangyari sa akin. Iba na talaga ang feeling ko diyan kay Cel eh. Lalo na nung naging kami ni Alvin. Wala naman talaga akong interest sa mga ganun eh. Pinilit lang ako ni Cel tapos nag- Go-with-the-flow nalang ako. Sweet naman din si Alvin eh, mabait pa. Wala kaming naging problema. Lagi kaming kumakain sa labas at lumilibot sa iba't ibang museums of arts. Ewan ko ba kung bakif niya ako dinadala sa mga ganun eh hindi ko naman trip yung mga yun at feel ko rin na hindi rin trip ni Alvin yung mga ganun. Buti nalang makulit siyang kasama kata hindi kami nabo-bore.

Andito pa pala itong picture na ito sa wallet ko. Eto yung mga panahon na hindi ko ramdam ang pagiging fake niya. Ang galing niya kasing umarte eh. Kinuha ang picture na ito nung first role play sa first year ng college years namin.

"Nicole! Dito ta-a-ayo? Ano 'yan?" Nadistract ako sa pagfaflashback ng tawagin ako ni Blaire.

Nakarating na pala kami sa mall. Ginamit namin ang kotse ni Cel since naka-park na ang kotse niya sa labas ng coffee shop kung saan kami galing.

"Wala.. Wala." natatarantang tinago ko uli yung picture . "Nga pala Blaire ... Eto yung gusto mong i-arbor sa akin noon. binbigay ko na sayo."

"Weeh... Sure ka? Diba sabi mo special yun para sayo?" tanong pa ni Blaire.

"Dati yun.. oh kunin mo na. Alam kong sabik na sabik ka ng makuha ito eh." paniniguro ko sa kanya na binibigay ko talaga yung bagay na yun.

"Yey! Thanks! Walang bawian ah!" masaya niyang sinabi.
Kung alam niya lang na photocopy lang yan sa original XD hahaha. Bakit ba ang lakas ng trip ko ngayon? Yung design kasi na iyan ay galing pa sa design ng panyo na binigay sa akin nung kaibigan ko nung bata pa ako...

A/N:
THROWBACK NGA PALA ITO... hahahaha. Im so saaad. Please spread the love. Keep reading, commenting and Voting. I'll update soon ♡ Meron nga bang nagbabasa ng #SS... Malapit na yung part ni Simone XD