Burak:"Bana anlatana kadar seni bırakmam."Gittikçe sinirleniyordum.Birden bire kendime hakim olamadım Tokat attım.Ve hızlıca yürümeye başladim hatta koşuyordum.Lanet çocuk sinirimi bozdu.Gözlerim dolmuştu.Ve eve vardım içeri girdim ve çantamı attım.Odama çekildim.Ağlamaya başladım.Neden ağladığımı bilmiyorum. AMA ONA TOKAT ATTIM.Kendimi tutamadım ya kesin benden nefret ediyordur...Birden annem"Melisa!" Diye bağırdı.Yüzümü silip"Efendim anne"dedim.Annem odama geldi"Ne oldu ?"dedi.Anlatmaya başladim."Bu yüzden mi ağliyorsun?"dedi.Başımı salladım.Bana sarıldı.Ve odamdan çıktı.Birden kapı çaldı ve Aslı gelmişti o benim bebeklik arkadaşım.Koşarak kapıyı açtım."Hoş geldin."dedim.O da "Hoş bulmadım ağlamışsın çok belli oluyor." dedi.Nerden anladı? Çok mu belli oluyor diye düşünürken aynaya baktım çok belli oluyordu.Tam ağzini açtı"Aslı hiç anlatamam sorma ."dedim
