The Demon's Bride

CHAPTER 54

Mira's POV

Binuksan ko ang pinto. Bahagyang nagulat si Jake nang makita ako. Yumuko siya.

"Pasensya na sa pang iistorbo. P-pwede ba kitang makausap?"

Tiningnan ko muna si Kael bago ako umalis sa kwarto. Sinara ko ang pinto.

"About what?"

"Tungkol sa sinabi ng diyos na Kael kanina." Sabi niyang nakayuko na para bang natatakot siya sa akin.

Hinawakan ko ang baba niya at itinaas ito para makita niya ako.

"Look at me in the eyes." Dahan dahan naman niya akong tiningnan.

Nagtama ang aming tingin sabay nuon ang paghawak ko sa leeg dahil parang my string na nakasabit sa leeg ko.

"Gusto kita." Bigla niyang sabi na ikinalaki ng mata ko. Hindi dahil sa sinabi niya kundi dahil sa string na nasa leeg ko.

I know that string. That was the string of faith. Henry's ability. I thought it was already been cut but why is it-

Then Jake must be ...

"Pasensya na talaga! Masaya lang talaga ako dahil sa pagtatanggol mo sa amin kay Kael at binigyan mo pa kami ng matitirhan. Di ko lang sinasadya na mahulog sayo. Alam kong kay Kael kana at alam kong mahal mo siya di ko instensyon na sirain iyon. Di ko nga rin alam kung bat ako nagtapat."

Natahimik ako doon. "What do you want to tell me if you weren't here to confess?"

"I was just thinking about the red gem. It chose you and maybe you can do something about it-"

Di ko siya pinatapos at dumiretso na pumunta sa hallway kung saan makikita ang isang painting at sa likod nun ay isang pinto.

"Mira?"

"Follow me."

Right! The red gem. It can do something, right and that gem chose me to be her owner. There might be something I can do with its help.

----

"Mira, umalis na tayo rito."

"Wait." Sabi ko nang nasa pintuan na kami. Bumukas ang pinto at nang pumasok na kami ay bigla kaming sinalubong nga malakas na ilaw.

Pagdilat ko ay nasa ulo ko na ang mga braso ni Jake na para bang pino protektahan ko.

"Yes. I'm fine." Tumingin ako sa pinagmumulan ng ilaw. "The red gem." Mag isa lang ito na lumilitaw sa gitnang bahagi ng malaking kwarto na ito.

Kasabay ng paglapit ko ay ang paglapit nito. May bumubulong sa akin na hawakan ko ito kaya naman ginawa ko ito. Nang nahawakan ko ito ay bigla itong nabasag at bigla akong napunta sa isang kakaibang lugar.

It's like I'm in heaven because of the clouds sorrounding the court of justice.

"Miranda! Finally!" May babaeng boses na nagsalita na may malakas na echo kaya di ko batid kung saan galing ang boses.

"Who are you?"

"I'm the Goddess of Chance, Villa. I've been trapped here for so many years and I am waiting for someone to get me out."

"Well, I can't do that because I don't know how."

"Your presence is enough actually." Napatingin ako sa gilid nang ang mga ulap ay naging pormang tao.

"Why me?"

"Because you are my dear is very special. The last master I had was Kael's mother. The human who gave birth to a half demon. I chose you because you remind me of her. You're strong just like her. You are human who can handle this big world."

"Anong kapalit? I have to get anything in return of your freedom, right?" Sabay ngisi ko na ikinatawa niya lamang.

"You are straight forward, aren't you? I can give you power to become a Goddess."

Natigilan ako sa sinabi niya. A Goddess? What? Agad agad?

"A human like you can't live a normal life anymore. Kapag nalaman ng ibang lahi na kaya mong magdalang tao ng ibang mga lahi ay gagawa sila ng anak sayo sa ayaw o sa gusto mo. Even Gods."

Dumaan siya sa harapan ko.

"But of course I can't give you the power directly. You can choose any Gods or Goddess that you want to possess. That's the only thing I can do for you."

I can choose any Goddess to possess? This method can help us in any way. This is great.

"But if you left your body. Your body will act on its own."

I can help them defeat the demon king and settle our family. I can protect them and make them safe. It's not a bad idea!

"What about possessing your future body?" Natigilan ako sa sinabi niya. "You're a Goddess on the future, right? Won't it be fun? Kylie wasn't in the picture anymore. Kael is wrecked and you have Michaeles. You can have your own happy ending-"

"No."

"No?" Gulat niyang tanong.

"This is fine. I should think this through. This is a bad idea." Tumalikod ako ay handa ng umalis nang makita ko si Jake na nakaharang na sa dadaanan ko. "Jake? What are you doing here? Di kita nakita kanina."

"I hid myself." Tumingin siya sa kay Villa. "Di masama ang sinabi niya."

"What? Are you considering it? You know what happened in the future, right?"

"At alam ko rin ang sarili ko." Tiningnan niya ako. "Do what she said at ako na ang bahala rito."

His eyes is determined.

"Kapag nakita na kita sa hinaharap ay sabihin mo agad ako at malalaman ko. Proprotektahan kita mula sa kanila at ibibigay ko ang kapayapaan na gusto mo na wala kami."

"Jake..."

"Mira, kung iniisip mo na titira kami sa inyo ay di iyon pwede. Demon are possessive and I am a demon. I will be the king of demon in the future. Magiging si Helen of Troy ka kapag tumira tayo sa iisang bahay. Iyon pa siguro ang pagmulan ng gera namin ni Kael." Hinawakan niya ako sa braso. "Pagkatiwalaan mo ako. Ako na ang bahala sa lahat. Ito lang ang maitutulong ko sa iyo sa kabila ng lahat."

Tumingin ako kay Villa na ngayon ay nakangiti. Hindi ngiting nang aasar kundi ngiti na masaya talaga.

"Villa, I..."

------

Dinilat ko ang mga mata ko dahil sa ingay nang mga taong nag uusap. Nang naidilat ko ang mata ko ay agad rin itong nanlaki dahil kaharap ko na ngayon ang diyos na Kael.

"I told you, I just want to see Kylie's room and Yuki isn't a spy. You can ask Mica!" Sabay turo niya kay Mica.

"And you think we will let you in just because you said that?" Napatingin ako sa nagsalita.

Ang hari ng mga demonyo sa kanyang trono.

"I just want to see Kylie's room!"

Napatingin ako sa mga kamay ko at ang nga suot ko. Hinawakan ko ang buhok ko na napakataas.

Where am I?

Last time I remembered.... Is saying yes to Villa's offer. Bumalik ako sa bahay at naaalala ko na kinuha ko si Michales kay Kylie at natulog kasama si Kael, pagkagising ko ay nandito na ako.

Wait! Is this?!

"Ky? You okay?" Dahan dahan akong napatingin kay Jake.

"Jake..." Bulong ko sa pangalan niya. "I feel weird."

Nanlaki ang mata niya at bigla akong niyakap.

"You're back! You're back, right?! Oh my! Thank heavens! Thank you! Thank you!"