|| I'M ONLY YOURS || ~•° JJK °•~

2 Chapter

Jiya : ඔප්පා...

Jimin ඉක්මනින් කදුළු පිහිදගෙන ආපහු හැරිලා...

Jimin : මැණික...ඔයා නැගිට්ටද

Jiya : ඔයා ඇඬුවද ඔප්පා..ඔයාගෙ ඇස්..

Jimin : මම-මම මොකටද අඬන්නේ ජියා..මම ඔයා වගේ හැමදේකටම අඬන්නේ නෑ ...ඔයානෙ හැමදේකටම අඬන්නෙ...කවදාවත් ලැබෙන්නෙ නැති දෙයක් වෙනුවෙන් ඇයි බලන් ඉන්නෙ...ඔයා හරියට පොඩි ළමයෙක් වගේ...නෑ ඊටත් අන්තයි..මගේ princess ඔහොම හිටපු කෙනෙක් නෙවෙයි...එයා හිටියෙ හැම තිස්සෙම හිනා වෙලා...

Jiya : ඔප්පා... මට සමාවෙන්න...🥺 දැන් මම ඔයාවත් අඬවනවා නේද...

Jimin : ප්ලීස් ජියා...මට මගේ princess ව ආයෙ ගෙනල්ලා දෙන්න...හැමදාම හිනා වෙලා හිටපු මගේ princess ව ගෙනල්ලා දෙන්න...🥺

ජිමින් ටිකක් හයියෙන් කතා කරනවා ඇහුන නිසා සෝයෝන් දුවගෙන ආවෙ ජියාගෙ රූම් එකට...

Seo yoon : Jimin...What are you doing ? මෙහෙම කරන්නද මම කිව්වෙ..ඔයා අඬන්න එපා ජියා..

හැම තිස්සෙම ජියාව ඔම්මා කෙනෙක් වගේ තේරුම් ගන්න සෝයෝන්ට පුළුවන් වුණා..එයා ඒ නිසා ඉක්මනින් ගිහින් ජියාව බදාගත්තා...ජිමින් ජියාට ආදරේ නැති නිසා නෙවෙයි කෑ ගහන්නෙ.ජිමින්ට ඕනි ලස්සනට හිනාවෙලා හිටපු එයාගෙ princess ව ආයෙත් ගේන්න...ඒත් ඒක ජිමින්ට කරන්න පුළුවන් වේවිද...

Jiya : මට පාළුයි ඔප්පා...මට ගොඩක් පාළුයි..එයා නැතුව ගොඩක් පාළුයි ඔප්පා...

Jimin : මටත් පාළුයි ජියා...මටත් පාළුයි මගේ ප්‍රින්සස්ගෙ හිනාව නැතුව.... මටත් පාළුයි...

Seo Yoon : එයා ඔයාව දාලා ගියා පැටියෝ...ඔයාට ආදරේ නම් එහෙම දාලා යයිද...දාලා ගියත් මෙච්චර කාලයක්...මේතරම් කාලයක් ඔයාව බලන්න එන්නෙ නැතුව ඉදීවිද...ආ...

Jimin : මේ අහන්න මැණික...ඔයාට එයාව අමතක කරන්න බැරුව ඇති...මට තේරෙනවා.ඒත් හැමදාම අතීතෙ ජීවත් වෙන්න බෑ පැටියො...කාලය ඔයාව පහු කරන් අවුරුදු හතරක් ගිහින්...ඒත් ඔයා තාමත් එකතැන...මමයි ඔන්නියි ඔයාට හැමදේකදිම ඉන්නවා...ඔයා ඒක දන්නවා...ඔප්පාට පොරොන්දු වෙනවද ඔයා කලින් හිටපු විදියට එනවා කියලා ඉක්මනින්ම...හ්ම්....ඔප්පා ඔයාගෙන් කවදාවත් කිසිම දෙයක් ඉල්ලලා නෑ...දැන්වත් ඔප්පා කියන දේ අහලා වර්තමානයෙ ජීවත් වෙන්න පැටියො...