1.Bölüm Aile Sorunları

40 5 2
                                    


Asya Ateş 20 yaşında, uzay mühendisliği okuyan içinde büyük bir boşluk bulunan bir kız...

Tamamen siyaha bürünmüş bir yaşama sahip bu siyahlar içindeki hayatında görebileceğiniz tek renk masmavi gözleri

Küçüklüğünde sırf cinsiyeti kız olduğu için babası tarafından umursanmayan hatta dövülen bir kızdı, annesi yok mu bu kızın onu korur diyeceksiniz ama annesi üçüncü çocuğu kız olduğu için babası tarafından evden atıldı, Asya ise gelecekte satılması için babasının yanında kaldı.

Bu hayatta onu seven, umursayan sadece 2 kişi olmuştu ,ağabeyleri...

Babası İlker onu daha iyi satabilmesi için konforlu bir hayat yaşatıyordu, İlker Bey Asya'ya kendi evinin yakınında olacak şekilde lüks bir ev aldı. Asya 18 yaşına girdiği günden beri babası ona iyi davranıyordu ama Asya sebebini biliyordu...

********


Alarmın çalmasıyla uyandım saat sabah 6 idi, soğuk bir duşa girip kendime geldikten sonra eşyalarımı topladım ve okula gitmek için yola koyuldum, okulum çok uzakta olduğu için trenle gitmek zorunda kalıyorum. Bir buçuk saatlik yolculuğun ardından okula vardım.

Kafeteryada kahvaltımı yaptım ardından kahvemi alıp kütüphaneye gittim, sürekli kütüphanede uzay hakkında kitaplar okuyorum, uzaya karşı olan bu merakım çocukluğumdan kaynaklanıyor, çocukluğumda hep yıldızlara ve uzaya karşı merak duyuyor, sürekli araştırma yapıyordum.

Bir süre sonra saati fark edip sınıfa doğu yola koyuldum, sınıfa varınca orta sıralardan birine oturdum ve dersin başlamasını beklerken iç seslerim ile konuşmaya başladım.

'Acaba ne zaman satılacağım?'

1:Çok yakında satılacaksın kaderin berbat durumda, karşı çıkarsan kaderin daha da kirlenecek, ne söylenirse yap!

2:Beklersen hiç bir şey olmayacak aptal mısın sen evden kaçsana zaten baban sana artık sürekli para veriyor kendi başının çaresine bakarsın!

3:Babanın silahını al gece gizlice odasına git ve o-

'KESİN SESİNİZİ!'

Her ne kadar sessiz biri olsam da içinde çok konuşkan biriyim sürekli iç seslerim ile kavga ediyorum.

Tüm bu konuşmalar öğretmenin sınıfa girmesiyle kesildi, okuldakiler benim sesimi sadece derste soruları cevaplarken duyabiliyor bu nedenle ne zaman derste konuşsam fal taşı gibi açık gözlerle bana bakıyorlar. Ben de haklı olarak bundan rahatsızlık duyuyorum, zaten iletişim konusunda çok kötüyüm insanlar bana bakınca daha çok kekelemeye duraksamaya başlıyorum...

Bugün de aynısı yaşandı,

1:Gerizekalı yine yanlış bir şey söyledin herkes sana bakıyor aptalsın sen en başında kendi canına kıymalıydın!

3:KES SESİNİ 1, SEN ONU DİNLEME HEPSİNİ ÖLD-

2:Yeter kesin ikinizde, özgüvenini toplasana aptal! normal davran bi-

'BIKTIM SİZDEN BIKTIM RAHAT DURUN!'

İçimdeki kavgayı bitirmek için 'Cevabım bu kadardı hocam' dedim ve konuşmamı tamamladım, utançtan bembeyaz tenim kızarmıştı kafamı sıraya gömdüm ve dersi dinlemeye devam ettim.


En sonunda son dersime de girdim ve eve döndüm derste yaşadıklarım yüzünden çok kötü hissediyordum iç seslerim ben uyumaya çalışırken sürekli derste yaşadıklarımı hatırlatıyordu, en sonunda dayanamadım ve sesli bir şekilde bağırmaya başladım dışarıdan resmen deli gibi görünüyordum.

'KESİN BE YETER UYUMAK İSTİYORUM HEPSİ SİZİN YÜZÜNÜZDEN OLDU ZATEN'

Saatler boyunca uyuyamadım derken bir anda içimdeki sesler kesildi...


Arkadaşlar bu kitabı yazıp yazmamak konusunda pek emin değilim yorumlarda yeni bölüm isterseniz belirtebilirsiniz bir kişi bile istese yeni bölüm yazacağım. Her bölümden 1 gün sonra düzenleme yapıyorum yazım yanlışım varsa düzeltiyorum, bir gün sonra düzenleme yapmamın sebebi , kitabı yazdığım gün her cümleyi ezbere bildiğim için hataları göremiyorum. Bölümü beğenirseniz oy verebilirsiniz cringe kısımlar olursa belirtin o kısmı gözden geçiririm :D Hadi öptüm

PsikopatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin