Chapter 1

13 1 0
                                    

Lies

I hate him with passion!

How could he do this to Rowan? Not because I chose Rowan over him gave him a reason to punch him in the face!

Damn that arrogant, bully, self-entitled, spoiled brat, Xyrio Montero!

"Ano bang problema mo, ha? Anong ginawa namin sa'yo? Bakit mo kami ginaganito?!" pagsigaw ko sa kanya nang suntukin niya si Rowan sa mukha. I cupped Rowan's face. Basag agad ang gilid ng labi niya.

"My problem?" he smirked, full of arrogance. Then he pointed at Rowan. "That fucking loser is my problem."

Rowan immediately stood up and then he punched Xyrio, too. Napatili na ako nang magbuno na silang dalawa. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Hindi ko alam kung paano sila patitigilin.

Nasa parking lot kami ng company building ng Des Moines, Inc—ang kompanyang pagmamay-ari ng tatay ni Xyrio. Nakakainis lang na sa oras na kailangan mo ng tutulong sa'yo, wala man lang nagagawi rito!

Pare-pareho kaming nagtatrabaho rito. Rowan is in the Engineering Department while I work in the HR. Si Xyrio naman ay ang COO. Pero ang hindi namin maintindihan ay kung bakit pinapakialaman pa niya kami ni Rowan!

Is this an internal turmoil he bottled up since high school? Dahil hindi ko na siya pinili katulad ng pagpili ko kay Rowan ngayon?

"Tumigil na kayo, please! Tama na!" pagsigaw ko sa kanila, but they still exchanged punches at each other.

Hindi ko alam kung kanino ko ibibigay ang simpatya ko sa ilang chapters sa novel na sinulat ni grandmama.

Rowan, Caitlyn, and Xyrio were childhood best friends at parehong scholars ng papa ni Xyrio ang dalawa. Xyrio knew from the very start that Caitlyn likes Rowan dahil sobrang talino nito while Rowan knew that Xyrio likes Caitlyn so much.

However, Caitlyn often chose Xyrio before dahil na rin sa pagpush na ginagawa ni Rowan sa kanya. But their friendship was ruined when Rowan started to feel something deeply for Caitlyn, too.

And Xyrio started playing as the villain of the two based sa pagkakasulat ng kwento.

Pero bakit pakiramdam ko... hindi talaga masama si Xyrio hindi katulad ng pagkaka-build up sa kanya ni grandmama sa istorya?

He used to be selfless, most especially to his two best friends. At dahil kilalang spoiled brat ng mayamang pamilya, sinasalo niya pati ang kasalanan ng mga kaibigan niya.

He's protecting them with all his might regardless of the pain he's also enduring at the hands of his father.

Naputol ang pag-iisip ko patungkol sa binabasa nang mag-ring ang messenger ko. I put a receipt as a bookmark before I closed the book and placed it on the bedside table. Then I check who was calling and it is Diona who is calling.

"Ilang araw pa lang kitang hindi nakikita pero miss na miss na kita, love!" umiiyak na bungad niya sa'kin.

I smile sadly at her. I know that leaving her alone isn't really a good friend move.

"I miss you so much, too, Diona. Nakalipat ka na ba sa condo ni Mandrick?" I ask, referring to her boyfriend.

I see her roll her teary eyes. She crosses her arms and then leans back on the backrest of the couch in her apartment—the place that was once mine, too.

"Hindi pa. Next week pa ako makakalipat talaga doon. Nandun kasi yung ate niya. Alam mo namang hindi kami close nun. Eh next week pa raw uuwi."

I nod my head. It is well understood. They actually hate each other. Hindi ko alam kung ano ang meron sa kanila at bakit hindi nila magawang magkasundo well in fact they are both similar in so many things.

I'm No Longer FictionalTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon