ပြန်တင် အပြာစာအုပ်များ

ဂိုက်ဆရာမလေး

သူ့နာမည်က သဇင်။
ကျွန်တော် ပထမဆုံး လိုးခဲ့ဖူးတဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ပေါ့။ သူက ကျွန်တော်၈ တန်း နှစ်တုန်းက သင်္ချာကျူရှင် ဆရာမလေ။ အဲဒီတုန်းက နေ့တစ်နေ့ကို ခုထိပြန်သတိရနေတုန်းပဲဗျာ။စနေနေ့တွေဆိုရင် မသဇင်ကကျွန်တော်ကို မနက် ၉ နာရီကနေ ၁၁ နာရီထိ လာသင်တယ်။ အဲဒီစနေနေ့ကတော့ အဖေနဲ့ အမေက အလှူတစ်ခုကိုသွားနေတော့ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး။ ကျွန်တော်လည်း မသဇင် မလာခင် ငှားထားတဲ့ သြကားကို ဖွင့်ကြည့်နေမိတယ်။သြကားကြည့်နေရင်း မသဇင်ကိုမှန်းပြီး လက်ကလည်း ဂွင်းတိုက်နေမိတယ်။ မှန်းဆိုသြကားထဲက မင်းသမီးက သူနဲ့ တော်တော်ကို တူတာကိုး။ အပြင်မှာကလည်း မိုးတွေရွာနေတာမှ သည်းသည်း မည်းမည်းပဲ။ အဲဒီအချိန်မှာ ဘဲလ် တီးသံကြားလို့သြကားကို အမြန်ပိတ်ပြီး တံခါးကိုဖွင့်လိုက်တော့ မသဇင်ဖြစ်နေတယ်။
မမ တစ်ကိုယ်လုံးလဲ မိုးရေတွေရွှဲလို့ပါလား

အေးဟယ် မိုးက သည်းလွန်းတော့ထီးဆောင်းတာတောင် မလုံဘူး

ကျွန်တော် မေမေ့ အဝတ်တွေသွားယူပေးမယ်
မမအဝတ်တွေ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေသွားညှစ်လိုက်။ ပြီးမှ မေမေ့အဝတ်တွေနဲ့ လဲလိုက်

အဲဒီအချိန်မှာ မသဇင်ရဲ့ မျက်စိတွေက အောက်စိုက်နေတာကြောင့် သူ့မျက်စိလမ်းကြောင်းကို လိုက်ကြည့်တော့ သြကား ကြည့်ထားလို့ ပုဆိုးအောက်က တောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို ကြည့်နေတာ မှန်းသိလိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော် အကဲခတ်နေမှန်းသိတော့မှ

မမရေချိုးခန်းထဲ သွားဦးမယ်

ဆိုပြီး ထွက်သွားတော့ ကျွန်တော်လည်းသူ့ရဲ့ မိုးရေတွေရွှဲနေတဲ့ ကိုယ်နောက်ပိုင်းကို ကြည့်ပြီး လီးက ပိုတောင်လာပါတော့တယ်။အဝတ်တွေ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေသွားညှစ်ပြီးလို့ ကျွန်တော့်အခန်းဝမှာ ရပ် စောင့်နေတဲ့သူ့ကို ကျွန်တော် ယူလာတဲ့မေမေ့အဝတ်တွေပေးပြီး ကျွန်တော့်အခန်းမှာ ဝင်လဲခိုင်းလိုက်တယ်။ သူလဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ အခန်းထဲဝင်ပြီးတံခါးစေ့လိုက်တယ်။ ဖြစ်ချင်တော့ကျွန်တော့် အခန်းတံခါးဂျက် ပျက်နေတော့ စေ့ထားရုံပဲရတယ်။ ကျွန်တော့် အတွက်သူအဝတ်လဲတာကို ချောင်းကြည့်ဖို့ ဂွင်ပဲပေါ့။ မသဇင်က သူဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ်လေးကို လှန်ချွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှဘရာစီယာ ဖြူဖြူလေးကိုပါချွတ်လိုက်ပြီး တဘက်နဲ့ သူ့ရဲ့ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကိုရေသုတ်နေတယ်။ သူ့ရဲ့ဖွံ့ဖြိုးထွားကြိုင်းတဲ့နို့အုံကြီးတွေ တုန်ခါနေတာကို ကျွန်တော် အတိုင်းသား မြင်နေရတာပေါ့။ ပြီးတော့မှထမီကို ချွတ်လိုက်ပြီး အဝတ်တန်းပေါ် တင်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုကြည့် ပြီး လိုးချင်စိတ်ပေါက်လာလို့ ပုဆိုးလှန်ပြီးတောင်နေတဲ့ လီးကို ဂွင်းတိုက်မိပါတော့တယ်။ မသဇင်က သူ့ရဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်း ဘီ ပန်းရောင်လေးကို ချွတ်ဖို့ ခါးကုန်းလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ ဖြူဖွေးပြည့်ကားနေတဲ့ဖင်ကြီး နှစ်လုံးအောက်က ဖြောင့်စင်းတဲ့ ပေါင်တံတွေကြားက အမွှေးမည်းမည်းတွေနဲ့ ဆောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးကပြူထွက် လာတယ်။ တိုက်ဆိုင်ချင်တော့ လေတိုက်ပြီး စေ့ထားတဲ့တံခါး ပွင့်သွားချိန်နဲ့ခုတင်ပေါ်မှာ သူ တင်ထားတဲ့ မေမေ့အဝတ်တွေ သူယူဖို့ လှည့်လိုက်ချိန်နဲ့က ကွက်တိဖြစ်သွားတော့ သူ့ကို ကြည့်ပြီး ဂွင်းတိုက်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို သူမြင်သွားတော့တာပေါ့။