İki insan düşünün, aileleri sadece anne ve babadan ibaret olmayan iki insan veya ruh eşi.
Güneş Okansoy, geçmişte yaşadığı bir çok psikolojik travmaları yüzünden arkadaşları zoruyla psikoloğa gidip iki seans devam etmeyi planlarken kendi isteği ile...
Her zamanki gibi benim evimde toplanmış oturuyorduk. Fetih ve Oğuz gene saçma bir meseleden tartışırken Buse elinde kahveler ile salona girdi ve kahveleri orta sehpaya bırakıp yanıma oturdu.
Elimde ki yastığı Fetih'e fırlattığım da bana döndüler.
"Yeter amına koyayım başlatın şu filmi."
"Fetih'e söyle sen onu. Aradan kaç ay geçti saçlarım ile dalga geçmeyi bırakmıyor."
"Kanka şimdi bu ne Allah için,kırmızı kırmızı çok komik duruyor".
Uzanıp oğuzun kırmızı saçlarını karıştırdı.
Oğuz yattığı yerden Fetih'in kafasına ayağı ile vurduktan sonra Fetih tam bir şey diyecekti ki Buse araya girdi.
"Hadi lan cıvıtmayın da başlatın şu filmi."
Fetih edeceği küfürleri yutarak filmi başlattı.
Stephen King'den Hayvan Mezarlığını açmışlardı.
Filmin ortalarına doğru boşalan kahve bardaklarını alıp mutfağa ilerledim.Kesinlikle ev sahibi olduğum için bu görevi ben üstlenmiştim asla filmden bir şey anlamayıp canım sıkıldığı için değil. Elimde ki bardakları sudan geçirip makinaya yerleştirdim ve tam mutfaktan çıkacağım sırada Buse ile göz göze geldik.Kapı pervazına yaslanmış beni izliyordu.
"Bir şey mi oldu?"
"Güneş biraz konuşalım mı?" Ardından cevap vermeme izin vermeden devam etti.
"Ben zamanında sana çok haksızlık ettim v-"
"Buse,bunları konuşmanın ne yeri ne zamanı."
Yanından geçip salona ilerlerken bir şeyler daha demişti ama dinlememiştim.Eski yerime yerleştim. Fetih ve Oğuz birbirine sarılmış filmi izliyordu bu hallerine gülerek bir fotoğraflarını çektim ve story attım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
@güneşoknsy: Beni aralarına almıyorlar🙁
☀️
Film bitmişti hatta diğerleri üzerine koyu bir sohbete dalmıştı fakat ben gene dalıp gittiğim için ne tam olarak filmi nede konuştuklarını anlamıştım.
Kafama inen şaplak ile yüzümü buruştururken arkamı döndüm "Ne oldu lan gene?"
Hepsinin ciddi olması beni nedensizce germişti. Tamam Buse genel olarak hep ciddi ama Fetih ve Oğuzu nadiren ciddi görürdünüz ve bu o anlardan biriydi.
"Kanka şimdi biz sana bir psikolog bulduk."
"Ne pat diye söylüyorsun aptal."
"Ne alaka?" Diye sorarken gözüm birkaç saniye Buse'ye kaydı sonra tekrar Fetih'e döndüm.
