Kelimelerde ağlar

18] Derin ve sessiz

Küçüklüğümden beri okuduğum sayısız kitaptan , altını çizdiğim her cümlenin anlamlarını anımsadım.
Yürüdüğüm yollarda ellerim ceplerimde iken ayağıma takılan her taşın , dizlerimi kanatıp beni ağlatan ve koşarak eve gitmemi sağladığında , aslında koşarken bile aklımda sadece henüz başını okşamadığım kedimi bulmak varken , bu masum ve makul bir fikir gibi geliyor.

Karşılıklı konuşup gülüşmelerin aslında çoğu kez karşılıklı olmadığını anladığımdan beri farkımın , farkına varmak değişik hissettiriyor.
Halbuki karşılıklı konuşuluyorsa karşılıklı olarak dinlenilmesi de gerekiyor.
Bir şeylerin saygı ile sevgi arasında kurulan köprüde büyüyüp birer döngü haline geldiğini fark etmek , insanlık için de bir adım atmak demek değil midir ?

Evet düşüncelerimin raflarına diziyorum cümlelerimi , dağıttıklarımı , toparladıklarımı , yarım kalan cümlelerimi , kırılan heveslerimi ve daha sayamadıklarımı
Diziyorum çünkü dağıttığım her şeyi toplamak yine bana düşüyor biliyorum.

Öylesine yazdım .
Eklemek istediğiniz bir şey varsa devamına yazarım ...
Sağlıcakla kalın 🌼🍓