Mavi bir denizin beyaz suyu gül goncası
Sırların sakladığı inci tanesi
Sırmalar gibi saçlarında akan nehirler
Ya bu telaşa ne demeli , gülümsetiyor...
Güneş tam tepede , ay ile bakışıyor ,
Keza sen uğur böceği hangi yaprağı süslüyorsun
Biraz yorgun argın , ellerinde sarı papatyalar
Bir dönme dolapta henüz kimse gelmemiş
Bekliyor fakat sanki unutulmuş gibi
Bir kitapta unutulan çiçek gibi
Keza tozlu raflarda kaybolan kitap gibi
Yüreği yangın yeri , ellerinde sarı papatyalar
Güneş ufukta batmak üzere
Hala aynı dönme dolapta , ışıklar yanıp sönüyor
Uyku akıyor gözlerinden, hâlâ tek başına
Muamma , lunapark henüz boş
Dönme dolap duruyor yavaş yavaş
Ellerinde sarı papatyalar ile çıkıyor
Siper ediyor kendini sessizliğe
Dönüp bakıyor etrafına, şimdi herkes burada
Sarı papatyalar düşüyor ellerinden
Keza yaşlar gözlerinden
Unutulmuş bir lunaparkın dönme dolabında
Mutsuz
Halsiz
Yorgun
Kırgın
Fakat umutlu , çokça umutlu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kelimelerde ağlar
PoesíaDüşüncelerimin üstüne yağan bütün yağmurlar birer şiire dönüşür...