CHAPTER 1

327 9 0
                                    

Leigh POV

   It's been a years when that 'thing' happened. Sa loob ng 4 na taon na pamamalagi ko sa Korea ay naramdaman ko kung pano maging malaya, yung wala kang iniisip na problema.

In my First day of school in HANGKOOK UNIVERSITY in South Korea. It so uneasy. Lalo na kung transferee ka. And now I finish my study and graduated in Business Management.

I'm here in veranda to catch up fresh air. Being CALEIGH MAUREEN DEVOX daughter of Mr. CALVIN ANTHONY DEVOX  and Mrs. MAUREEN CASSEY DEVOX one of the Business tycoon around the world. Something came up on my mind, bakit kailangan kong maranas ang lahat ng yun, Hindi ba ako pwede maging masaya kahit pansamantala.

Feeling ko trinaydor ako ng luha ko ng mag simula na namn itong tumulo. It's uneasy to forget my past. Sabagay part na sya ng Buhay ko. Minsan masaya, Minsan namn masasaktan ka.

" Hey, Leigh what are you doing here?, kanina ka pa nila hinihintay sa baba". Lumingon namn ako sa nag salita sa likod ko. It's my twin. CALYX MAVERICK DEVOX. Graduate siya ng B.A because his the next holder ng company namin. I'm so proud coz' I have a brother whose supportive.

" Nothing, Let's go kuya". Sabi ko sa kanya at pinakita ko yung ngiting 'ok'.
Kung nag tataka kayo kung bakit kuya kasi siya yung naunang lumabas samin pero in a minute lng, I think 1 minute. Hehe but his so childish. Sa amin niya lng pinapakita ang ugali niyang yun. But kapag sa ibang tao ay seryoso at may pag kacold siya. Katulad niya'.hayss!. Ano ba namn to.

Nakababa na kami sa hagdan at papuntang office ni Dad, nag tanong ako Kay kuya kung bakit sa office. Nag kibit balikat na lng siya.

Pag bukas niya ng pinto ng office ni Dad ay sumalubong samin ang serious look nito. Napalunok naman ako. Umupo naman kami ni kuya sa sofa katabi ni Mommy.

"Baby, we have something to discuss with the two of you, I hope you cooperate". Sabi ni Mommy na seryoso ngunit nag aalinlangan.

" What is all about Dad, Mom". Sabi ko sa kanila. Nag katinginan naman silang dalawa.

" I'm pregnant". Ohh yun lng naman Pala eh akal— nag sink in sakin Ang sinabi ni Mom ngayon ko lng na realize kung ano yun— P-pregnat!! What the h*ck.

" What the h*ck!!".kahit si kuya ang nagulat sa sinabi ni Mom. Maya Maya pa ay nakarinig kami ng tawa mula sa Dalawang taong nasa harapan namin. Kumunot naman ang noo ko. Anong trip nila?.

" No we're just teasing the two of you hehe". Langya!... Naalala ko pala na may pag ka childish ang mommy namin..tss.

" Spill it Dad, it's no time to joke".  Sa wakas at nag salita na din si kuya. Akala ko wala siyang balak mag salita eh.

" Well, hindi na ako mag paligoy ligoy pa, I want you two to hold our company in US and the PHILIPPINES". Seryoso nitong sabi. Mag sasalita na sana ako ng mag salita ulit si Dad na ikinagulat ko.

" I want you Calyx to hold our branch in US, and as you Caleigh I want you to hold in Philippines". Bakit dun pa, pwd namn na ako sa US tapos si Kuya sa Philippines. Mukhang final na ang sinabi ni Dad.

" But Dad you know what happened to Caleigh back there". Habang nakakunot noong sabi ni kuya kay Dad.

" Yeah, I know that, but hanggang kailan siya mag tatago, kailangan niya din labanan kung ano man yung kinakaharap niya, Our family is one of the bravest family around the world, Wala tayong inuurungan". Mahabang pahayag ni Dad. Napabuntung hininga nalang kami ni kuya.

Yeah you read it right, Kilala ang Devox Clan sa buong Mundo na Walang takot at Walang inuurungan. Devox Clan is one of the bravest and smartest one here around the world.

" When I arrive to that place". Nakayuko kong sabi. Kahit hindi ako tumingin ay alam kung nakatingin sakin si Kuya. Alam Kong nag aalala ito.

" Tomorrow". Wala na akong magagawa pa. Tumango na lng ako sa kanya.

Pagtapos ng pag uusap namin ay umakyat na ako para makapag pahinga na. Pag pasok ko sa kwarto ko ay dumiretso ako sa Walk in Closet ko upang kumuha ng damit ko. Dumiretso na ako sa Cr at inumpisahan na ang routine ko bago matulog.

After 123456789 years I'm done. And to do next thing. Nakahiga na ako sa kama ko at hinihintay na makatulog ako.

I hope we can't see each other back there. I hope

And everything went black.....

~mZ_eleazar_03

************************************

A/N: Please don't forget to Comment here if have you seen a wrong typos or grammar. And also don't forget to VOTE and SHARE.

Thanks for a reading...

Words: 801

My Heartless HusbandWhere stories live. Discover now