~Bir HAYAL ~

6.

Sabah uyandım, kaan abimin yatak odasındaydım. Dün akşam yine uyuya kalmıştım . Gece beni buraya emre yatırmıştı . Kalktım ve dışarıya çıktım bu gün hafta sonuydu o yüzden daha herkes uyuyordu .Kalktım ve buzdolabını açtım kaan yemek yapmayı severdi o yüzden dolap ağzına kadar doluydu. Hemen kahvaltı için bir şeyler hazırlamaya başladım. Misafir odasından sesler geliyordu .Anlaşılan birileri uyanmıştı. Ben kahvaltıyı hazırlamaya devam ettim. İşim bitince bizimkileri uyandırmak için kapıya dönmüştüm ki emrenin beni izlediğini gördüm.

"Günaydın" dedim gülümsemeye çalışarak.

"Günaydın fıstık ,nasılsın ?"

"İyi olmaya çalışıyorum" dedim kısık bir sesle

Sonrasında arkadan hürkanın ve kaan abimin geldiğini gördüm. Yanımıza gelip,mutfak tezgahının üstünü görünce ağızları açık kaldı.

"Günaydın" dedim 

"Günaydın canım kankam  yaaa ,döktürmüşsün "dedi hürkan tezgaha yaklaşarak.Tam kızarmış patateslere uzanmıştı ki eline vurdum .

"Ah ,tamam ya ne vuruyorsun allah allah."

"Yemeği bekle, beraber yiyeceğiz"

"Günaydın abicim niye zahmet ettin bu kadar "

"Erken uyandım, canım sıkıldı ben de bir işe yarayayım dedim ve kahvaltı hazırlamaya başladım."

"Eline sağlık abim ,biz de bir işe yarayalım da sofrayı kurmana yardım edelim madem"

Beraber sofrayı kurduk ve yemeğimizi yedik .

"Bugün sena ve merve gelecek Gökçe onlarla takılırsınız .Kafanı dağıtmış olursun hem" dedi hürkan.

"Benim bu gün işim var, evde olmayacağım. Ama akşam görüşürüz onlarla"

"Ne işin var?"diye sordu emre .tabi onlar çalıştığımı bilmedikleri için.

Kaan abim anlamış olacak ki hemen lafa atladı.

"Ha doğru ,sen kütüphaneye gidecektin demi bu gün. Ben onu unutmuştum bak ,neyse artık akşam görüşürsünüz kızlarla."

"Evet, onlar ne kadar kalacaklar"

"1 hafta ,1hafta sonra biz merveyi de alıp beraber gideceğiz " dedi hürkan.

"Aa ,demek sadece 1 haftamız kaldı ha .keşke daha fazla vakit geçirebilsek"

"Keşke" dedi emre sessizce.

Saat öğlenin 1 buçuğu olmuştu saati görünce hemen kalktım.

"Hassiktir geç kaldım "dedim ve hızla evden çıktım .kıyafetlerime baktım eşofman ve sweatshirt vardı ,kıyafetlerimi değiştirme gereği duymadan koşarak çıktım apartmandan. Hızlı adımlarla cafeye geldim . Fatmagül ablanın yanına gittim ve geç kaldığım için özür dileyip işe başladım.

"Gökçe 14 numaraya 5 tane menü götür hemen" dedi fatmagül abla hemen elime 5 tane menü aldım ve hızlı hızlı 14 numaraya geldim ama o masadaki yüzleri tanıyordum. Kaan abim, sena abla, merve , hürkan ve emre .Hepsi şaşkın bir şekilde bana  bakıyordu bir kişi hariç. Kaan abim olayı bildiği için şaşkın değildi. Daha çok öğrenmelerini engelleyemediği için mahçuptu.Hiç duruşumu bozmadan.

"Hoşgeldiniz ne istersiniz" dedim ve 5 tane menüyü önlerine koydum.

"Şaka mı yapıyorsun ?"diye sordu emre.

"Hayır" dedim kısaca . bunu ondan gizlediğim için kızgın gibiydi. kızlara döndüm.

"Hoşgeldiniz bu arada kızlar, malum işim den dolayı gelemedim yanınıza. Kusura bakmayın" .Merveye elimi uzatarak "Bu arada Gökçe ben ,memnun oldum mervecim ."dedim gülerek." Neyse siz kararınızı verin madem ,ben sizi yalnız bırakayım." dedim ve yanlarından ayrıldım.

İşime devam ettim sanki onlar yokmuş gibi beni izlediklerini hissediyordum, ya da beni izlediğini desem daha mı doğru olacak. Onların masaya her baktığımda emre ile göz göze geliyorduk. Diğerleri kaan abime odaklanmış konuşuyorlardı .Büyük bir ihtimal kaan abime olayı anlattırıyorlardı .Onların siparişlerini başka birisi almıştı. Siparişleri hazırlanınca ben aldım ve götürdüm hepsi birer içecek almıştı. Emre hariç hepsi. Emre hiçbir şey almamıştı ben siparişlerini getirdiğimde bile gözünü benden ayırmamıştı .Onlara siparişlerini verip işime devam ettim. Bir süre sonra bizimkilerin ayaklandığını gördüm tabi ki emre hariç .yanlarına gittim.

"Gidiyor musunuz?" dedim

"Evet, biraz da evde takılacağız. İşini bitirince gel seninle konuşmamız gereken konular var tahmin edeceğin üzere" dedi hürkan gülerek.

"Tamam o zaman ben iş biter bitmez gelirim, merak etmeyin."

Bizimkiler çıkmıştı ama emre hala oturuyordu." Sen gitmiyorsun sanırım"

"Yoo, beraber gideriz birazdan."

"Peki"dedim  ve yanından ayrılıp işime devam ettim. Toprak geldi yanıma. Şimdi toprak kim diye soracaksınız ,toprak da aynı benim gibi burada çalışıyor. Sadece iş hakkında konuşsak da en çok onunla muhabbetim var. Kulama eğildi .

"Şu sağ köşedeki adama gidilmedi Gökçe  ,ben sol tarafa bakıyorum .Sen de ona baksan olur mu?"

"Tamadır" dedim ve kafamı salladım emreye baktım ve yine göz göze geldik çok sert bir şekilde bakıyordu. Bir dakika bir dakika kıskanmış mıydı o. Güldüm ve gözümü ondan alıp sağ taraftaki adama gittim siparişini aldım.

İşim bitmişti, içerde emrenin dışında başka bir müşteri yoktu .Toprak emrenin yanına gitti ve bir şeyler söyledi ama ben duyamıyordum .Sonrasında vazgeçip arkamı döndüm.

**yazardann*toprak emrenin yanına gitti 

,"Pardon beyefendi ama kapatıyoruz maalesef, sizi de dışarı alabilir miyiz"

"Ben kız arkadaşımı bekliyorum kardeşim sen devam et işine" dedi Gökçenin olduğu tarafı göstererek .Gökçe bunu görmemişti. çünkü arkası dönüktü.

"Aaa, Gökçe'nin bir erkek arkadaşı olduğunu bilmiyordum, kusura bakmayın."

"Artık biliyorsun."

Toprak arkasını döndü ve gitti.**

Bir süre sonra toprak geldi yanıma.

"Gökçe fatmagül abla çıkabileceğimizi söyledi. Zaten senin de erkek arkadaşın bekliyor dışarıda."

"Erkek arkadaşım mı ?,hee, emreden bahsediyorsun o benim erkek arkadaşım değil ki."

"Valla ben bilmiyorum kendisi söyledi kız arkadaşımı bekliyorum dedi seni göstererek"

"Aaa, neyse o zaman. Görüşürüz "

"Ha bu arada Gökçe yarın iş yok haberin olsun "

"Tamamdır saol" dedim gülümseyerek ve emrenin yanına gittim.

"Demek bir anda kız arkadaşın olduk ha "

"Senin de dediğin gibi bir anda ağzımdan öyle çıkıverdi"

"Peki öyle olsun bakalım "dedim gülerek. Emreyle aramızda garip bir şey vardı ama hala çözememiştim ne olduğunu. O kadar karışıktı ki .Onunla beraberken bütün duygularım birbirine karışıyordu. Bu hoşlantı değildi sadece bunu biliyordum. Bu daha başka bir şeydi.

Beraber eve kadar yürüdük yürürken biraz muhabbet ettik.

"Bu arada dün beni yatağa taşıdığın için teşekkür ederim keşke uyandırsaydınız .Kendim giderdim sana da zahmet oldu." Bir şey hatırlamış olacak ki gülümsedi.

"Yok sorun değil .Ayrıca çok güzel uyuyordun uyandırmak istemedim."

Açıkçası biraz utanmıştım ki o bu halime bayağı gülmüştü. Eve vardığımızda direkt kaan abimlere geçtik .Ben ilk önce abimi arayıp onlarla konuştum, sonrada kaan abimlerle konuşmaya başladım. bütün her şeyi anlattım .Uykum gelmeye başlamıştı ama bu sefer burada uyuyup da emreye eziyet çektirmeyecektim. İzin istedim ve evime çıktım .Sonrasında ise rahaat bir uyku çektim.

biraz sade ve saçma gibi oldu bölüm ama olsun :)iyi okumalar hepinize<3