All of Sudden

Chapter 2

"Belle, sige na..." pagmamaka-awa ko sa kanya habang kumakain kami ng lunch.

"Ayoko, gawin mo pa 'kong sinungaling."

"Sige na... Promise e-lilibre kita pagkatapos."

"Nah, marami akong pera."

"Dali na kasi. Once in a life time lang 'to mangyari." I said in a sweet voice. "Please..."

"Alam mo kung ako sayo na gusto mo siyang makilala, go to his usual spot at tumabi ka sa kanya at magpakilala."

Sumimangot ako sa sagot niya. "Hindi naman kasi ganun ka-dali 'yun."

Umiling siya. "Bakit ba atat na atat kang makilala ka nya? There's nothing special in him. Aside from being smart."

"Syempre dahil crush ko siya."

She rolled her eyes... "Akala ko ba kontento ka na nakikita mo siya sa malayo."

"Ilang taon ko nang ginagawa yun. Tsaka para naman maging memorable ang college life ko, diba? Kapag napakilala ako ng kaibigan ni Jake kay France, syempre I feel special na. At least nag e-exist na ako sa mundo niya... Kaya sige na pumayag ka na." I give her my sweetest smile again kahit kanina pa ako napipikon.

Gustong gusto nya talaga na magmamaka-awa ako.

"Pag-isipan ko."

"Yes! Don't worry I'll provide the script that you need to tell to my parents if they asked you."

"Ano to role play?"

"Sige na kasi."

"Tsk. Pag-isipan ko nga. Kulit mo."

"Huwag ka na mag-isip, papayag ka rin naman."

She rolled her eyes again. "Whatever!"

Kahit gustong gusto ko siyang sagutin at tarayan din, I choose to calm myself dahil may kailangan ako sa kanya.

Though my parents are not strict, hindi ako live, life and free. We have a rules, hindi ako pwedi lumabas ng gabi para mag party-party like other young adults.

Kaya I need the help of Belle dahil ipapa-alam ko na may birthday kaming pupuntahan at 12 midnight ako uuwi.

Yes, overnight are still not allowed. Though it's not big deal. But, now I will break their rules sa ngalan ng pag-ibig ko kay France.

See France, I'm willing to break the rule just to know you. How lucky you are my baby.

"Jake!" tawag ko ng  lumabas siya nang classroom nila.

Sinadya ko talaga siyang puntahan baka kasi makalimutan niya about sa party, mahirap na.

"Oh! Bakit?" tanong niya ng makalapit ako sa kanya.

"May regalo ako sayo." nakangising sambit ko at inabot sa kanya ang isang pirasong papel na nakatupi.

Nag arko ang kilay niya..."Ano to?" tanong nya at hindi pa kinukuha sa'kin ang papel.

Tagal naman nito.

"Tanggapin mo na. Tas buksan mo."

Kinuha nya naman at binuksan. Nakita kong binasa niya na and he slowly raise his side lip.

"Surprise." I said.

Umiling siya at tinago ang papel.

"Legit to?"

"Oo nga, Trisha Montefalcon, 21 years old from BS HRM—"

"Oo na, nabasa ko."

"Nandyan na rin ang facebook account, IG, twitter—"