ညအေမွာင္ဟာ...လူယုတ္မာရဲ႕မ်က္ႏွာကိုဖုံးကြယ္ထားတယ္...စိုင္း...သူဘယ္သူလဲဆိုတာမသိဘူး...အဲ့လိုမသိေအာင္လဲ...စိုင္းရဲ႕မ်က္လုံးေတြက..အဝတ္စနဲ႕..တင္းက်ပ္ေအာင္...စည္းပိတ္ျခင္းကိုခံထားရတယ္....သလိပ္..တံေတြး..ေတြတစီစီက်ေနတဲ့...စိုငိးပါးစပ္ဟာ...လူယုတ္မွာရဲ႕...လီးႀကီးနဲ႕ျပည့္က်ပ္ေနတယ္.....တစ္ခ်က္...ႏွစ္ခ်က္..သုံးခ်က္...အာခံတြင္းထဲထိေစာင့္သြင္းၿပီး.....စိုင္းဆံပင္ကိုဘယ္ဘက္လက္နဲ႕ရစ္ကိုင္ကာ...နသိုးႀကိဳးျပတ္ေစာင့္လိုးေတာ့တယ္...စိုင္းအသက္ရႈရခက္လာတယ္....အသက္ေတာင္ရႈဖို႔အခ်ိန္မရွိတဲ့အထိပါပဲ....ထိုလူရဲ႕ညီးသံ..သဲ့သဲ့ေလးေတြကို....နစြံနဖ်ားၾကားေနရတယ္.....အားရေက်နပ္သြားၿပီးထင္ပါရဲ႕....စိုင္းပါးစပ္ဟာအခုမွ...အသက္ကိုဝ..ဝလင္လင္ရႈခြင့္ရေတာ့တယ္.....ဒီေနရာမွာ...ကိုကိုသာဆိုရင္....စိုင္းအေနနဲ႕....ဒီထက္ပိုေကာင္းေအာင္ျပဳစုေပးေနမိမွာ....အခုေတာ့...ကိုကိုမဟုတ္တဲ့အျခားတစ္ေယာက္က...စိုင္းဘဝကိုဖ်က္စီးေနၿပီ.....အခုေလာက္နဲ႕ေက်နပ္ၿပီး......ဒီထက္ေရွ႕ဆက္မတိုးဖို႔....စိုင္းဆုေတာင္းေနမိတယ္......စိုင္းဆုေတာင္းေတြမျပည့္ခဲ့ဘူးထင္တယ္.....လူယုတ္မွာဟာ...စိုင္းရဲ႕ေဘာင္းဘီကို....အတင္းအက်ပ္ဆြဲၿဖဲေနတယ္...စိုင္းေအာ္ဖို႔ႀကိဳးစားတယ္....စိုင္းရဲ႕အသံဟာ.....လည္ပင္းနားတင္တစ္စို႔ၿပီး....ထူးထူးဆန္းဆန္းအျပင္ကို...လုံးဝထြက္မလာခဲ့ဘူး.....ကိုကိုေရ....စိုင္းကိုလာကယ္ပါ...စိုင္းကိုလူယုတ္မာဖ်က္စီးေနၿပီ....လာကယ္ပါလို႔ေအာ္ပစ္ခ်င္ေပမယ့္....ဝူးဝူးဝါးဝါး...အသံကလြဲၿပီး....ထြက္မလာခဲ့ဘူး.........လူယုတ္မွာရဲ႕လွ်ာဖ်ားေလးဟာ.....စိုင္းရဲ႕ရႈံခ်ည္ပြခ်ည္ျဖစ္ေနတဲ့...စအိုေပါက္ေလးထဲကို...အငမ္းမရစားေသာက္ေနတယ္....ဘဝမွာတစ္ခါမွမစားသုံးဘူးတဲ့...အရသာရွိတဲ့...ေအးျမတဲ့တစ္စုံတစ္ခုကိုစားေသာက္လိုက္ရသလို....စိုင္းဟာတဒဂ္..သာယာမိသြားတယ္....စိတ္ကျငင္းဆန္ေနေပမယ့္...ခႏၶာကိုယ္က....ထိုလူရဲ႕ႏွိုးဆြမႈကိုအလိုက္သင့္တုံ႕ျပန္ေနမိတယ္.....ေျဖးေျဖးခ်င္း......စိုင္းရဲ႕စအိုေပါက္ေလးကေနၿပီး...တစ္ဆင့္ခ်င္းတစ္ဆင့္ခ်င္းစိုင္းႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေလးေရာက္သည္အထိ....ထိုလူရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေလးဟာ...စိုးမိုးလာခဲ့တယ္
......ရမၼက္ဆန္ဆန္...နမ္းရႈံမႈေတြက....စိုင္းကို...အရိုးအရည္ပါမက်န္ကိုက္စားဝါးမ်ိဳမတတ္....ထိုလူရဲ႕လွ်ာၾကမ္ၾကမ္းက...စိုင္းလွ်ာေလးကို.....ရစ္ပတ္ႏွောင့္ဖြဲ႕မတတ္...ဆြဲငင္ေဆာင္ယူစားေသာက္ေနေလရဲ႕.....'. .အားး.....လူယုတ္မာႀကီး''. ...စိုင္းမ်က္လုံးေတြျပဴးမိတဲ့အထိ.....လူယုတ္မာရဲ႕အငိုက္ကိုမိသြားခဲ့တယ္....ထိုလူေတာ္ပါတယ္...အနမ္းခ်ိဳခ်ိဳေတြကိုသုံးၿပီး....စိုင္းစအိုထဲ...သူ႕ေႁမြႀကီးကိုတစ္ရစ္ခ်င္းတစ္ရစ္ခ်င္းထိုးသြင္းေနတာ...တစ္ေခ်ာင္းလုံးဝင္သြားမွသိလိုက္ရတယ္....ခုနအသက္ရႈက်ပ္ခံရခက္တာဟာ...အခုနာက်င္မႈနဲ႕ရွင္ရင္....ေျပာမျပတတ္....ထိုလူရဲ႕....ထိုးသြင္းမႈေတြကို......စိူင္းျမက္ခင္းၿခဳံပုတ္ေတြကိုစုကိုင္ၿပီး...အံႀကိတ္ခံေနမိတယ္.....လူယုတ္မာရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္ဟာ....စိုင္းရဲ႕လည္ပင္းကို...တင္းတင္းညစ္သတ္ၿပီး....စိုင္းစအိုထဲ....နသိုးႀကိဳးျပတ္....ေစာင့္လိုးေတာ့တယ္.......နာက်င္မႈဒဏ္ေရာ....အသက္ရႈပ္တဲ့ဒဏ္ေရာကို....စိုင္းလူးလူးခံစားေနရတယ္.....ေရာ့႐ြဲ႕က်လာတဲ့....မ်က္လုံးစည္းပုဝါေလးကေန..လ ေရာင္..ကိုအားျပဳၿပီး...လူယုတ္မာရဲ႕မ်က္ႏွာကိုခိုးၾကည့္မိတယ္....ထိုလူဟာ...အျခားသူမဟုတ္....ကိုကိုေအာင္.....................
ေခြၽးသံ႐ႊဲ႐ြဲဲၾကား....ကိုယ့္လည္ပင္းကို...ကိုယ္ညစ္ၿပီး......သန္းေခါင္ေက်ာ္အိမ္မက္ဆိုးကေန...စိုင္းနိုးထလာခဲ့ရတယ္.....အရာအားလုံးဟာေၾကာက္ခမန္းလိလိနဲ႕ရယ္.......မနက္က....႐ုပ္ရွင္ေတြၾကည့္တာမ်ားသြားၿပီထင္ပါရဲ႕......
ဖတ္ၿပီးရင္လည္း reactေလးေတြေပးၾကေနာ္ဒါမွ stevenလည္းေရးရတာအားရွိမွာ
YOU ARE READING
ကိုကို
De Todoစိုင်းသိပ်ချစ်တဲ့ကိုကို ..ကို လုယူတဲ့ဘယ်သူမဆို အသေဆိုးနဲ့သေရမယ်... စိုင်းမျိုးဆင့်သူ
