"Sevgilimi oldun o kızla"
"Evet oldum Aziz"
"Bundan Melisa'nın haberi var mı sevgili abicim"
"Yakında tüm okul duyar zaten"
Aziz her zaman ki gibi nefret dolu bakışlarıyla odadan çıktı yine yanlız kalmıştım daha fazla okulda durmak istemedim okuldan çıktım eve geldim annem ortalıkta gözükmüyordu odama çıktım kulaklığımı takıp kendimi yatağa bıraktım.
(şarkı: bir beyaz orkide)
Aklıma Ekim geldi onu düşününce ne kadar iyi hissettiğimi farkettim. Bir süre daha gözlerim kapalı yattım ta ki yanımda bir nefes hissedene kadar içimden keşke gelen Ekim olsaydı diye geçirdim ama imkansızdı. Gözlerimi açtığımda karşımda Ekimi görmeyi beklemiyordum tabi.
"Sen nerden çıktın"
"Seninle aynı yerden"
"Ha ha çok komiksin neden geldin"
"Bana yardım edicektin hatırlatırım" dedi bilmiş bir edayla.
"Edelim bakalım ne istiyorsun"
elindeki dosyayı bana uzattı nerdeyse okuldaki herkesi araştırmıştı.
"Bu dosyada okuldaki herkes var evet biliyorum çok geniş kapsamlı bir araştırma ama eleyerek ilerlersek daha sağlam ilerleriz diye düşündüm"
"Iyi düşünmüşsün"
Ekimle dosyanın yarısını elemiştik saatin kaç olduğuna bakmak için telefonuma uzandım Melisanın aradığını hatta aramakla kalmayıp sayısız mesaj attığını gördüm hiç birine geri dönmedim gerekte duymadım açıkçası.
"Ben gideyim artık saat baya geç oldu"
"Ben bırakırım seni"
"Hiç gerek yok geldiğim gibi gidebilirim"
"Israr ediyorum Ekim uzatma ben bırakıyorum"
"Peki madem"
arabanın anahtarını alıp evden çıktık yol boyunca konuşmaya çalışsam da ekim her seferinde kestirip attı bir şey düşündüğü çok belliydi mahalleye geldiğimiz de ekimin peşinden bende indim.
"iyi misin?"
"iyiyim hadi git sen"
"Ekim" diye seslenen yabancı sese bakmak için kafamı çevirdim 40 li yaşlarda bir adamdı babası mı acaba diye düşünürken Ekimin bağırmasıyla kendime geldim.
"Ne işin var senin burda! hangi yüzle geldin buraya sen."
"Ekim kızım dinle beni bi"
"BEN SENİN KIZIN DEĞİLİM."
ekimi ilk defa böyle görüyorum araya girmek istedim ama doğru olmayacağını düşündüm biraz daha bekledim ekim daha da kötü oluyordu dayanamadım konuştum
"Yeter bu kadar görmüyor musunuz Ekimi ne hale soktuğunuzu yaşınıza saygımdan bir şey demek istemedim ama lütfen gider misiniz"
"sen de kimsin"
"kanat ben ekimin arkadaşıyım"
"bu saatte ne arkadaşı eve erkek mi atıyorsun lan sen"
adam ekimin üzerine yürüyecekti ki hemen ekimi arkama aldım
"ne diyorsun lan sen siktir git şurdan gece gece uğraştırma"
"şimdi gidiyorum ama tekrar görüşücez Ekim hanım" adam bizden uzaklaşınca ekime dönüp yüzünü avuçlarım arasına aldım ağlıyordu gözleri ve burnu kızarmış hemen.
"ağlarken bile çok güzelsin ama sen ağlama" hiç bir tepki vermeden yüzüme bakmaya devam etti kendime çekip sarıldım oda kollarını bana dolayınca istemsiz gülümsedim.
HELOOO NASILSINIZZ
BÖLÜMLER BİRAZ KISA AMA ZAMANLA UZAYACAKK KİTABIN GİDİŞATI İÇİN İSTEK SAHNENİZ VARSA YAZABİLİRSİNİZZ <333
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇOCUKLUĞUM -EKKAN
General Fiction"Seni bir tek ben anlarım" "Artık sende beni anlamıyorsun"
