Anonim hesabın bize attığı konuma biraz korkarak gelmiştik. Çünkü yarrrra bandı bizi kandırıyor da olabilirdi. Hatta çok büyük bir tuzağa bile düşebilirdik...
Sanırım bu korku sadece ben ve Jungkook'ta vardı. Hoseok sanki lunaparka gidiyormuşuz gibi mutluydu. Görseniz, beş yaşındaki bebelerden farksızdı.
Geldiğimiz yerde kocaman bir şirket vardı. "BİGHİT"... Seslerimizi boş bir odada kaydetmişlerdi. Sonra da bizi şirketin bahçesindeki bir çardağa götürüp grubu beklememizi söylemişlerdi.
Takım elbiseli, uzun, gamzeli ve kaslı bir adam bize gülerek yaklaştı. Ardından yine uzun boylu ve takım elbiseli olan biri geldi. Elindeki çikolatayı kemiriyordu. Onun arkasından da başka biri geldi. Diğerlerine göre daha cool duruyordu ve yakışıklı biriydi. Sanırım onu Dünyanın En Yakışıklı İdolleri arasında görmüştüm. Karıştırıyor da olabilirim. Son olarak ise hepsinden daha kısa olan, sarı saçlı ve takım elbiseli biri daha belirdi. Bana bakıp gülüyordu. Aslına bakarsak hepsi bana ve bize bakıp gülümsüyordu, üzerime alınmamalıyım.
Gamzeli olanın adı Kim Namjoon'muş. BTS denen grubun kurucusuymuş. Arkasındaki çikolata kemiren (tüm ciddiyeti bozan) Kim Seok Jin'miş. Aslına bakarsak sevmedim değil. Cool olansa Kim Taehyung'muş ve gerçekten Dünyanın En Yakışıklı İdolleri arasındaymış. Kısa boylu olansa Park Jimin'miş.
Mükemmel bir sohbetin ardından asıl konuya Namjoon Hyung girdi.
"Sizin gibi yetenekleri aramızda görmeyi çok isteriz. Min Yoongi, Jung Hoseok ve Jeon Jungkook..."
Seslerimizi beğenmişlerdi ve bu grup arasında olmamız gerektiğini söylüyorlardı. Sonra Jimin konuştu.
"Sadece yeteneklerinizi değil, sizi de görmek isteriz..." diye ekledi.
Hoseok bu grubun en büyük fanlarından biriydi. Jungkook fanatiği olmasa da seviyordu. Ben ise sadece grubun adını duymuştum birkaç kere: BTS...
Gruba girmeyi kabul ettikten sonra Namjoon hyung gerekli eşyalarımızı toplayıp yurda kendi yanlarına yerleşmemiz gerektiğini söylemişti. Bence bu konu biraz vasattı çünkü şuan bu 7 kişilik gruptan biri bana salak bir şekilde aşıktı. Ya da beni kandırıyordu işte.
Evimize dağıldık ve eşyalarımızı bavullarımıza yerleştirdik. Kapımızı son kez kilitlemeden telefonumu elime aldım ve anonim hesaba yazdım.
@agustd: Kimsin sen telefonumdaki?
@telefonundaki: Bugün seni canlı canlı görmek mükemmeldi bebeğim...
@agustd: Gruptan biri misin?
@telefonundaki: Bilmem, beni sen bul. :)
@agustd: Aptal anonim.
@telefonundaki: Sen bunu rutin hâline getirdin bakıyorum. Günde en az bir kez bana aptal diyorsun.
@agustd: Hak ediyorsun çünkü.
@telefonundaki: En çok seni hak ediyorum ama. ♡♡♡
*telefonundaki adlı kullanıcıyı engellediniz*
@agustd: Beni hak edecek olsaydın cesur biri olurdun. Sen kendini saklayan bir korkaksın anonim.
*bu kullanıcıya artık mesaj gönderemezsiniz*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
On My Phone // TEXTİNG (Yoonmin)
Fanfiction@agustd: Bakar mısın? @telefonundaki: Evet bekarım, ne zaman evleniyoruz? @agustd: Aptal mısın yoksa numara mı yapıyorsun? @telefonundaki: Numara yapıyorum. @telefonundaki: Ne diyecektin? @agustd: Beni gerçekten seviyor musun telefonumdaki? ... Hİ...
