Μαυρα μεσανυχτα

12 0 0
                                    


POV Στέφανου

00:23
Σνιφαρω την 4η γραμμή για σήμερα και το πάρτι έχει μόλις ξεκινήσει. Το σώμα μου είναι μουδιασμένο και το μόνο που έχει υποπέσει στο οπτικό μου πεδίο είναι ο Αχιλλέας να χαμουρευεται με μια χυσαποθηκη· με κοιτάει και φανερά διασκεδασμένος μου κανει νεύμα να τους συνοδεύσω σε ενα από τα πολλά δωμάτια του σπιτιού μα ξέρει ότι εγω δεν μοιράζομαι τα παιχνίδια μου

01:45
«Έλα ρε Στέφανε ξεκολλά, παρτάκι είναι κοιτά εκεί διαγώνια σου την μουναρα, σε κοζαρει από την στιγμή που ήρθε»
Πραγματι κοιτάω προς την κατεύθυνση που μπυ υπέδειξε ο φίλος μου και βλέπω μια γκομενα να με κοζαρει λες και είναι στα πρόθυρα οργασμού. Δεν λέω καλό κομμάτι για ένα γαμησι,μετά από τόσες μυτιές ότι πρέπει, αλλά δεν είναι εκείνη
ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ ΣΤΕΦΑΝΕ ΜΗΝ ΤΗΝ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ, ΤΙ ΝΑ ΚΛΑΣΕΙ ΕΚΕΙΝΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΥΛΑ ΤΗΝ ΟΡΘΙΑ

«Σου μιλαω ρε μαλακα χαζεψες;» Αναγκάζω τις εσωτερικές μου φωνούλες να σωπάσουν και με ένα μειδίαμα στρέφω το κεφάλι μου πίσω στον Άρη

«Προσπαθώ να υπολογίσω πόσες στάσεις θα αντέξει η γκομενα μόλις την πιάσω στα χέρια μου» Ο Άρης γελάει και τώρα στρέφουμε και οι δυο το κεφάλι μας προς εκείνη

«Η σφουγγαρίστρα είναι στην δεύτερη πόρτα δεξιά σε περίπτωση που αρχίζει να στάζει στο πάτωμα μου» Ο Άρης απομακρύνεται και αφήνω την απόφανση του ασχολίαστη ενω παραλληλα καρφώνω με το βλέμμα μου την ψωλα που τοση ωρα πεινάει για τον πουτσο του Στέφανου ( ναι καλά ακούσατε, γ' ενικός γιατί το πουλί μου έχει ξεχωριστή προσωπικότητα )

Δεν ειμαι τύπος που θα κάτσω να περιμένω, ότι θέλω το διεκδικώ και στην συνέχεια το κανω κτήμα μου όμως σε αυτήν την περίπτωση ένα βλέμμα αρκούσε για να την φέρει σε εμένα. Μελαχρινή, σχετικά κοντή, φοβερο μπούστο και αλογοτριχα που φτάνει μέχρι το πάτωμα· μου κάνει

«Ένα τέτοιο παιδί σαν και εσένα δεν θα πρεπε να κάθεται μόνο του» Δεν το ξερά να φέρω τον κηδεμόνα μου. Παραλείπω ωστόσο την ψιλή κουβέντα και μπαινω κατευθείαν στο ψητό

«Γι αυτό και μια κοπέλα σαν και εσένα θα έπρεπε να κάθεται πάνω μου»

«Μα δεν θες να ξέρεις πρώτα το όνομα μου; Δεν με έχεις κοιτάξει καν ακόμα στα μάτια» ενδίδω στο παιχνιδάκι της και την κοιτάω με το πιο λάγνο βλέμμα

«Δεν χρειάζομαι το όνομα σου αλλά εσυ θα χρειαστείς το δικό μου μωρό μου· Στέφανος για να θυμάσαι τι θα φωνάζεις σε λίγα λεπτά που θα σε ξεσκίζω» δεν περιμένω καν την απάντηση της ενω παράλληλα την τραβάω άτσαλα και την τοποθετώ πάνω μου. Εκείνη προφανώς δεν αντιστέκεται και είναι έτοιμη να πιάσει δουλειά, να μου δοθει ολοκληρωτικά και μάλιστα σε κοινή θεα. Κωλοτριβεται πάνω στον καβάλο μου και καταλαβαίνω πως απεγνωσμένα προσπαθεί να με ερεθίσει. Μπορεί να έχει το σώμα μου σκέφτομαι αλλά όχι και το μυαλό μου

FARFALLEWhere stories live. Discover now