BE MINE. YOU'RE MINE. (TeenAllenuj)

Chapter 42

(A/N: Sorry po ulit! Dahil napakatagal ko nanamangg di na update to, Busy lng talaga for college. Anwy, Eto na mag uupdate nako! :) Enjoy reading :))

PS: I dedicate this chapter sa friend ko na pinilit akong mg update. HAHAHA Hi Alysxa Macusi! :** )

<Patrice's POV>

Andito ako ngayon sa gym, Nagbabasketball mag-isa. ala pa shoot shoot lng ako ng bola, Habang nagsh'shoot ako eh naiiyak ako..

"Bakit?! *sniff* Bakit mo ko ginaganito ano bang nagawa ko?!"

Isang shoot sa ring, isang salita rin ako..

"BAKIT MOKO GINAGANITO RANZ BAKIT? *sniff* *shoot* ahhhhh!!!"

Parang akong tanga na nagsasalita mag-isa. Ako lang mag-isa sa gym e. Wala namang pasok at naisipan ko lng pumasyal sa school.

"AHHHHHHHHHHHH!! *jump* *shoot*"

*TOINK*

"Araaaaay! tanga ko tlga ishoshoot ko na nga lang yung bola natamaan pa sa ulo ko hays.."

"Di ka tanga.."

O.O

Para ako na paralize sa kinatatayuan ko, Para akong statua na nakatayo lang. Ayoko humarap, ayoko tumalikod.. Ayoko..

*HUG*

Y-yung puso ko.. WAAAAAHHHHH!!!

"I miss you bungangera girl.."

Nag-umpisa na tumulo mga luha sa mata ko.. Di ko na kaya.. kailangan kong umalis..

Tinatanggal ko yung nakakapit nyang kamay sakin pero ayaw nyang pumalag.. AHHHHHHHH!!! Hinayaan ko nlng siya.. Namimiss ko na siya :(

"Hayaan mo munang ganito tayo.."

Bigla naman umusok tong ilong ko sa inis..

Humarap ako saknya at..

*SLAP*

"Hoy! Bakit ngayon ka lang nagparamdam! Bakit ganito ginagawa mo sa akin! Bakit moko iniwan ng basta basta! Bakit lagi mong kasama yung zyrene na yun! Bakit moko sinasaktan ng ganito! Bak—"

*HUG*

"Hanggang ngayon ba naman bungangera ka pa rin.. wala kang pinagbago.."