Alligators 5: Pleasure Of Lies ( COMPLETED IN VIP GROUP)

Chapter 3

Hindi ako makatitig sa kaniyang mga mata, habang ang kaniyang direksyon ay nasa 'akin. Mas lalo ako napapalunok dahil hindi talaga siya matinag-tinag, deretso ang titig walang kurap.

Saka lang iyon nabali ng dumating ang order namin. I ordered lemon juice and   chocolate flavor na cake. While siya drinks lang at walang cake manlang o pagkain. Nakatitig ulit siya sa akin, napansin kong bumaba ang mga mata niya sa aking mga labi.

Tumikhim ako para maibsan ang mga nakakabinging katahimikan.

"Umh, I was busy, you know, managing my father's company in New York, which is exhausting." I laughed feignedly, and he still looked at me without any expression.

"Really?" Uninom siya sa drinks niya at madilim nakatitig sa akin.

"Don't put on that act for me, Lara." I stopped laughing and gulped. I licked my lips and shifted my seat. He bit his lower lip and tried to say something, but he couldn't.

"What exactly do you mean?" My expression changes easily. He smirked while shaking his head. He's really not believed in me. Is it possible that he did not believe me? Baka nagpa imbistiga siya.

"I know you heard me before we arrived at the restaurant." He whispered, I gulped again and didn't remember anything before we arrived here. He said something? Ay oo nga pala, may sinasabi siya sa akin. pero ang tono ng kaniyang boses, parang masasaktan na ewan.

"Deretsuhin na kita Lara. Gusto pa kita makilala higit pa sa inaakala mo." Uminom siya sa drinks niya at biglang lumikot ang kaniyang mga mata at sa iba na nakatingin.

"Ah, i-iyon ba? Nako alam mo-" pumiyok pa ako pero hindi na niya ako pinatapos.

"I'm sorry if I kissed you last time. I thought I was being fast and you were startled." I smiled fakely and nodded at him. Nakatingin na siya ngayon sa akin, bigla akong kinabahan at nag baba ng tingin. Dahil ang mga tingin ni E, nasa aking mga labi. 

"Oh yes, I'm shocked and left you immediately. I'm sorry, I'm not used to kissing someone that I didn't know." Ngumiti ako, biglang nag init ang paligid kahit open restaurant naman iyon. Simoy ng hangin kanina ang tumatama sa amin pero ngayon.. kakaiba na ang ihip ng hangin.

"Than you..  so ano ang tunay mong pangalan?" Biglang nag tama ang mga mata namin na siyang pag iwas ko kaagad. Napaubo rin ako ng wala sa oras dahil hindi ako handa sa mga ganitong paguusap namin.

"Hey are you okay?" Nagalala ang kaniyang boses.

"Oo, may na ano lang sa lalamunan ko."  Be class, be expensive. Dinig kong boses ni Renz na ikinailing ko.

"I'm Lara Sebastian." Clarenz Last name.

"How bout you?" I sip on my juice.

"Evron Evilgreen, I manage this hotel for now. Bakasyon namin, saan ka nag aaral?" Nakatitig siya sa mga labi ko at kung namamalik mata lang ako, may kislap don na hindi ko mabasa-basa.

"Actually, I stopped and managed my father's own farm here. I was here for vacation, actually. He also has other businesses in New York. Actually, I was there last week."

Ilang actually ba nagamit ko? Ganon daw ang sasabihin pag wala ng masabi-sabi, sabi ni Renz. Mukhang effective naman.

Nakatitig naman siya sa akin na parang namamangha. He smiled, kulang nalang hawakan ang kaniyang tiyan sa pagtawa.

"Ikaw ba.." pagputol ko, baka ipinahiya ko na sarili ko sa kaniya. "Nag aaral ka pa ba? Anong course?" Kahit alam ko naman lahat niyan, alam ko na 'rin ata ang buhay niya dahil sa mga taga hanga nila sa school.