İlk Karşılaşma

1K 62 90
                                    

~Mina

Beni belimden kavrayana baktığımda şaşırdım.. Çünkü çok küçük bir çocuğa benziyordu suratı.

Sarı yukarıdan toplanmış saçları simsiyah gözleri vardı..

Sarı yukarıdan toplanmış saçları simsiyah gözleri vardı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Bu şekilde aşklar Mikey'nin görünüşü)

"Onee-chaaan! Gel artııık!" Yuri'nin sesi ile irkilerek kendime geldim ve hemen belimdeki ellerden kurtularak dengemi sağladım ve ayağa kalktım.

Tam gidecekken arkama bakıp "Teşekkür ederim. Sen olmasaydın yere kapaklanıcaktım" dedim ve hafif gülümsedim.

Bana yavaşça dönüp "Önemli değil! Ben bişey yapmadım. Düşseydin ölmezdin sonuçta" dedi ve gülüp gitti..

NAANİİİİİİİİİİĞH!!??

BAAAAAAKAAAAAA!!

BU.. NE CÜRRET?!

Sinir bozucu velet seni!

Tch, her neyse

Önüme döndüm ve Yuri'yi sallamaya gittim..

Yuri heyecanlı görünüyordu. En sonunda kendini tutamamış olacak ki "Ne-san o kimdi?"

"Ben nerden bileyim Yuri? Tanımıyorum. Düşecekken tuttu işte"

Dedim ve onu daha hızlı sallamaya başladım. Ben hızlı salladıkça Yuri daha mutlu oluyordu.

Hava kararmaya başlamıştı.. Eve dönmemiz gerekiyordu.. Yuri'nin elinden tutup "Hadi Yuri biraz daha kalırsak hava iyice kararıcak ve burası tehlikeli olucak. Ayrıca annem merak etmiştir. Gidelim" dedim.

Bana baktı ve "Merak etme Ne-san ben seni korurum. Adamlara birer yumruk geçiririm ve olay hallolur"

Gülümsedim ve "Şiddet kötüdür Yuri! Zorunda kalmadıkça kimseye şiddet uygulama! Tamam mı?" dedim.

Yuri gülmeye başladı ve "Ne-san, Oka-sama gibi konuştun" dedi.. Ağzım iyice açıldı ve "Seeen, küçük yaramaz" dedim ve onu kovalamaya başladım. Benden gülerek kaçıyordu..

Az ileride bizim sokağa girmeden hemen önce Yuri karanlıkta kayboldu.. Sonra önümde belirdi ve gülerek koşmaya devam etti..

Bende gülerek onu kovaladım.. Tam yorulduğumu ve pes ettiğimi söyleyecekken Yuri'nin çığlığını duydum.. Çok endişelendim ve koşarak sesin geldiği yöne doğru gittim...

Ne göreyim??

Bugün beni düşmekten kurtaran sarı saçlı çocuk kucağında Yuri'yi tutuyordu.. Ona gülümseyerek bir şeyler söylüyordu. Yuri de gülüyordu..

Koşarak yanlarına gittim ve "Yurii! İyi misin? Ne oldu? Neden çok uzağa koşuyorsun?" diye ardı ardına sorular yığdırdım. O sırada sarı saçlı çocuk "Sakin ol biraz. Onu sorularınla boğuyorsun!" dedi..

Ona sert bir şekilde döndüm ve "Bu seni hiç alakadar etmeyen bir konu? Sen kimsin ki? O benim kardeşim uzak dur ondan!" dedim ve Yuri'yi onun kollarından alıp sırtıma çıkardım ve arkama bile bakmadan yürümeye devam ettim..

~Manjiro

Ne kadar da cesur bir kız diye içimden geçirdim.. Onu sadece 2. Defa görüyordum ve etkilenmiştim.. Önüme döndüm ve taş tekmeleyerek evin yolunu aldım..

~Mina

İçim içimi yiyordu. En sonunda Yuri'yi yere indirip etrafta kimse var mı diye kontrol ettim ve kimseyi görmeyince yere eğilip Yuri'nin gözlerine bakarak "Az önce ne oldu? Neden çığlık attın? Ve o sarı saçlı çocuk sana ne dedi de güldün? Sorularıma tek tek cevap ver!" dedim.

Derin bir nefes alıp ofladı ve "Bana neredeyse motorsikletli bi adam çarpıyordu ki onii-chan beni kurtardı. Sonra kucağına aldı.. Sonra da *Benim adım Manjiro. Senin adın ne?* dedi. Bende ismimi söyledim. O da ismimi çok beğendiğini söyledi.. Bir dahaki sefere dikkatli olmamı ve senin yanından ayrılmamamı tembihledi ve bir ara tekrar karşılaşırsak beni motoru ile gezdireceğinin sözünü verdi.. O anda sen geldin zaten" dedi...

Manjiro- ha? Diye iç geçirdim.. Umarım tekrar karşılaşmayız Manjiro! dedim içimden. sonra Yuri'nin elini tuttum ve eve gitmeye devam ettik..

~Manjiro

O kız oldukça dikkatimi çekmişti. Adı neydi acaba? Takemitchy'yi aradım. Evlerimiz yakın sayılırdı.. onun evine gittim.

beni kapıda karşıladı ve "Buyur Mikey-kun" dedi. içeri geçtim ve en rahat bulduğum koltuğa yayılıp Take'yi bekledim.

Take yanıma geldi ve karşıma tedirgin bir şekilde oturup "Umarım kötü bir şey olmamıştır Mikey-kun?!" dedi.

gülümseyip "Hayır Takemitchy! kötü bir şey olmadı.. aksine.. neyse.. senden bir ricam olacaktı.." dedim.

Take gözlerini büyüterek "Tabi Mikey-kun. yapabileceğim bir şey ise seve seve yaparım." dedi ve zoraki bir şekilde gülümsedi.

büyük bir kahkaha attım ve "Takemitchy senden biri ile tanışmanı ve arkadaşı olmanı istiyorum" dedim.

sonrasında ciddileşip "Bu benim için önemli.. onun arkadaşı ol ve sonraki emrimi bekle" diyerek devam ettim..

Takemitchy şaşırdı ama yine de "Peki Mikey-kun... Ama.. tanışacağım kişi kim?"

diye sordu.. güldüm ve "Onu bende tanımıyorum.. adını bilmiyorum.. ama kardeşinin adı Yuri.. sana yarın evini göstericem! iyi geceler Takemitchy! yarın mesaj atarım"

diyip güldüm ve evinden ayrılıp kendi evimin yoluna döndüm.. bu kız aklıma takılmıştı.. merak uyandıran biriydi.. ve ben Mikey isem bu kızla mutlaka tanışırım!!


----------------



BU BÖLÜMDE BÖYLEYDİ AŞKLARIM

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

BU BÖLÜMDE BÖYLEYDİ AŞKLARIM.. UMARIM SEVMİŞSİNİZDİİİR MUAHH 😘❤

SEN BANA AİTSİN (Mikey x Reader)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin