Ήταν άλλη μια τυπική μέρα που ξημέρωσε και εγώ πάλι όπως πάντα βρισκόμουν στο παρτέρι με τα όμορφα τριαντάφυλλα και τα μάζευα για την γιορτή των λουλουδιών και πεταλούδων που γινόταν κάθε χρόνο μια φορά μέσα στο καλοκαίρι. Mαζί μου ήταν και οι pixies που με βοηθούσαν γιατί με θεωρούσαν όμορφη και μικροσκοπική μιας και ήμουν μια μικρή puffball.
Όμως καθώς μάζευα αυτά τα πανέμορφα λουλούδια ένιωσα ένα άγγιγμα από πίσω, κάτι είχε ακουμπήσει τρυφερά τα ευαίσθητα φτερά μου και τον χνουδωτό κωλαράκο μου. Ήταν ο Master Bibble! Χάρηκα τόσο πολύ. Μάλλον θα είχε έρθει ώστε να τσεκάρει αν κάνω σωστά την δουλειά που μου ανατέθηκε.
'' Y/N θέλω να έρθεις λίγο στο γραφείο μου να σου δείξω τα τελευταία σχέδια για την γιορτή των λουλουδιών''.
Όταν μου το είπε αυτό κοκκίνησα ολόκληρη και ντράπηκα δεν το περίμενα ποτέ ο Master Bibble να καλέσει εμένα στο γραφείο του διότι δεν άφηνε ποτέ κανέναν να έρθει μέσα στο γραφείο του και ποτέ κανείς δεν το είχε δει! Ήταν ο πιο εκλεκτός και ταλαντούχος αλλά και φυσικά ο πιο αγαπημένος quirky φίλος όλων που είχε καλή φήμη λόγω των σχέσεων του με την γνωστότερη και πιο αξιοσέβαστη νεράιδα της fairytopia Ελίνα. Οπότε λογικό να είχα αγχωθεί τόσο πολύ με κάτι τόσο ξαφνικό όσο με το να με καλέσει στον προσωπικό του χώρο.
Στον δρόμο για το γραφείο του έτρεμα ολόκληρη από το άγχος μου αλλά το ότι άκουγα τα σχόλια των άλλων δεσποινίδων που με σχολίαζαν δεν βοηθούσε, αν και δεν με ενδιέφερε τόσο καθώς οι φήμες ότι είναι άγριος μαζοχιστής στο κρεβάτι δεν παίζει να ίσχυαν όντως. Από ζήλια τα έλεγαν διότι θα ήθελαν αυτές να είναι στην θέση μου.
Η στιγμή όμως που θα έφτανα στο μέρος του πλησίαζε ήμουν σχεδόν τριάντα βήματα πριν το γραφείο του.
Όταν μπήκα μέσα δεν με ένοιαζε η διακόσμηση και τα έπιπλα. Κυριολεκτικά τίποτα δεν με ένοιαζε το μόνο που είχε τραβήξει όλη την προσοχή μου και με άναβε ήταν η επιβλητική του παρουσία και αυτό το αποφασισμένο βλέμμα του που ήξερε ήδη τι θα μου κάνει και με άναβε. Αλλά ένας θεός ήξερε τι θα μου συμβεί εκεί μέσα και μόνο που το σκεφτόμουν κόντευα να λιποθυμήσω.
