The Love of Silence (Simon Marcos)

Epilogue

Simon POV

I was waiting to Ate Carmela in the private Jet napaaga ang punta ko dahil hindi din naman ako makatulog ang plano ko ay matulog na lang sa byahe

I heard may bago daw kaming makakasama pamangkin ni Ate Carmela and she's a Doctor wala naman problema saken yun

Maya maya lang ay nakarinig na ko ng malakas na boses they're probably here

Ate Carmela is the one who steps inside but my attention is in her behind

The girl have a fairy skin they called it mestiza her eyes is small and don't have a double ayelid that's make  her more attractive

By looking at her physical appearance she's half Japanese or half  Korean I don't know

Ate Carmela introduce me to her and the way she smiles to me I lost my cool I try my best not to stutter Infront of her and gladly I did not

She's also loud but her voice is not annoying her voice is like a music to my ears

My plan is to sleep but I can't sleep because of her presence my eyes are close but I feel that she's staring at me.

Napamulat agad ako ng mata at huminga ng malalim

My dream.. it's was the first time we met

Bumungad saken ang puting kisame ginalaw ko ang kamay ko at medyo nasaktan pa dahil May Naka kabit pala sakin dextrose

What happened? Pano ko napunta sa Hospital?

Sinubukan ko alahanin ang nangyari at pinipigilan ang sarili na umiyak na naman dahil sa nangyari

Dahan dahan akong bumangon at nagulat sa nakita

"Am I dreaming? again?" Nakayuko si Yumi sa gilid ko at natutulog

Tumingin ako sa wall clock at nakitang 10 pm na

Inalis ko ang oxygen na suot dahil  nakakahinga naman na ko ng maayos isa pa sagabal lang yun di ako sanay

Tinitigan ko pa si Yumi dahil baka namamalik mata lang ako kakapanaginip ko lang sakanya kanina kaya paniguradong nagiisip lang ako na nandito sya

Napa ayos sya ng upo at nag-inat pa pag mulat nya ay mas lalo akong nagulat lumapit sya saken at hinawakan ang mukha ko "Simon! Are you ok ? Do you feel anything weird? wait I'll call the Doctor" pinindot nya ang emergency button at maya maya lang ay May Doctor ng pumasok

Na kay Yumi padin ang atensyon ko tanging tango lang ang sagot ko sa tanong ng Doctor umalis na din naman ang Doctor matapos na malaman na ok lang ako

"Kuya!"masayang lumapit saken si Vinny at yumakap saken hindi ko sya magawang yakapin pabalik dahil gulong gulo pa din talaga ako sa nangyayari

"Vinny? "

"Yes??" Masayang tanong nya napatingin ako sa hawak nya na pagkain

"Am I dreaming?"

"Huh? Baket?"

"Do you see Mayumi too? I was dreaming of her earlier maybe I just imagining things right now " umiling iling ako at tumingin sa pwesto kung nasan si Yumi nandon pa din sya at naiiyak na

"Tatawagan ko na sila mom maiwan ko muna kayong dalawa and no kuya you're not dreaming " natatawang umalis si Vinny at sinarado ang pinto ng kwarto

Dahan dahan lumapit si Yumi saken at sinuot ulit ang oxygen ko " I know you're mad at me but Simon please calm your heart down "

"I'm not mad at you " ngumiti ako sakanya at pinunasan ang luhang pumapatak sa maganda nyang mukha

Yinakap ko sya at mas lalo syang humagulgol kahit ako ay naiyak na din pero hindi na masaket kagaya ng naramdaman ko nung nakaraan