Ben ve jack yeni yerler yeni insanlar bulmak üzere yola çıktık. İlk iş radyoda yayın yapan New york ta yaşayan grubu bulmak olacaktı. Arabada benzin neredeyse yok denecek kadar azdı. Bir benzinlikte durduk lanet olası pompalar bozuktu. Söylemesi zor gelsede yola yürüyerek devam edecek ve erzağımızın yetmesi için dua edecektik. O şeyler çok yavaş ve yaklaşmadıkça tehlike içermeselerde sayıları fazla olduğunda bu tam tersine dönüyor. Bu yüzde hiçbir şekilde köşeye sıkışmamalısın. Bunun ölümle sonuçlanması nerdeyse tek sonuç. Çoğu insan bununla yaşamayı öğrendi. Artık onları iyi tanıma başladılar. En önemli özelliklerinden biri sese çok duyarlılar. 1km ötedeki silah sesini rahatlıkla duyabilirler. İyi görmeselerde insanları kokularından tespit ederler. Bu çok normal onlar leş kokarken insanlar tertemiz. Jack ile yemek molası verdiğimizde güneş tepedeydi ve bizim akşam olmadan sığınmamız lazımdı. Bunun için yaklaşık 6 saatimiz var. Güneş batarken bir silah sesi duyduk ve oraya yöneldik. Ses ormandan geliyordu. Ormandali sesler hala vahşi hayatın sürdüğüne dair bir işaretti. Sessiz bir şekilde ilelemeye çalışıyorduk. Jack in eline bir bıçak vermiştim silah, sayıları fazla olunca daha etkili ama bunu yanlış kullanması demek ölüm demek. Korkudan silahı ateşlediği anda binlercesi üzerimize yönelicek. Ayak sesleri duymaya başladık. İleriden geliyor olmalı. Seslerin zirve yaptığı anda karşımızda bir geyij beliriverdi. Jack muhteşem gözlerle bakıyordu ki bir silah sesi duyuldu ve geğik yere yığıldı. Arkasında tombul bir adam belirdi. Jack korkudan titriyordu adam hemen burada ne olduğunu sordum. Önce adının terry olduğunu ve terkedilmiş bir köyde grubuyla birlikte yaşadığını söyledi. Grubunda yaşlı ve çocuklar varmış. Bizde açlıktan ölüyorduk. Akşam geğik ziyafetine bizi davet etti. Bizde kabul ettik ve terry nin arkasından köye yöneldik.
