Noa en het nieuwe huis

Ziekenhuis

(In de avond) POV: Noa
Het is al later op de middag. Ik heb even geslapen maar ik heb nog steeds veel pijn. Er komt een dokter naar me toe gewandeld. "Hey Noa, we pakken even verdoving. We moeten wat dingen onderzoeken." "Wat voor dingen?", zeg ik snel. "Of het goed met lichaam gaat." "Oh oke. Doet het pijn?" "Nee joh", zegt de dokter. "Denk maar aan iets leuks, je valt vanzelf in slaap." Ik denk aan casa del huts, hoeveel vrienden ik eigenlijk heb gemaakt. Ik had nooit vrienden. En aan Robbie, hij heeft me proberen te beschermen en daar ben ik dankbaar voor. Dan denk ik aan Matthy, ik denk dat ik nu echt verliefd ben. Dat zal toch niet? Ik ken hem nog niet eens zo lang. Langzaam voel ik me slaperig worden. Daarna voel ik niets meer.

(Bij casa del huts)
Het is later in de middag. We zijn de spelletjes allemaal een beetje zat. "Zullen we er maar mee kappen, volgens mij vindt niemand het meer leuk", zegt Robbie. Iedereen is er mee eens. "Zullen we een film kijken?", stelt Juultje voor. "Goed idee", zegt Koen. Raoul zet de televisie aan en kiezen een film uit. De meiden pakken wat snacks uit de keuken en leggen het op een bord. Als de film is afgelopen zegt Matthy: "Misschien is het beter als we de efteling video niet online zetten." "Mee eens, ik plaats wel een story op het bankzitters instagram dat er vandaag geen video komt", zegt Robbie. "Zullen we wat eten bestellen?", stelt Milo voor. "Ja wat wilt iedereen?", vraagt Charlotte. "Een keertje maccie doen?" Iedereen is het eens en ze bestellen allemaal iets van de mac.

POV: Noa
Ik word langzaam wakker. Het doet niet meer zoveel pijn. Opeens staat de politie voor mijn bed. "Noa, we moeten je spreken."  "Moet ik meekomen of blijven liggen?", vraag ik. "Blijf maar even liggen. Dus, wat is er allemaal gebeurd?",  vraagt de politie dan. "Ik was met m'n vrienden in de efteling na sluitingstijd. Ik moest naar het toilet en toen werd ik meegenomen naar een bos. Blijkbaar was het mijn stiefvader die me had meegenomen. Ik werd ja, verkracht.."  De politie schrijft alles op terwijl ik nog in m'n bed van het ziekenhuis lig. "Toen kwam mijn vader", ging ik verder. "Hij had een pistool in zijn handen en nam mij mee naar zijn huis. Toen ben ik bewusteloos gevallen en ja, lig ik nu hier."  "Ohjee, heb je het telefoonnummer van je stiefvader?", vraagt de politie. Ik kijk even op m'n telefoon of ik zijn nummer nog heb. "Ja hierzo", zegt ik. "Mooi dan kunnen we hem tracken. Bedankt dat je mee wou helpen Noa. Ik wens je veel sterkte", zegt de politie en hij loopt de kamer uit. Ik heb geen idee wat ik moet doen. Langzamer begint mijn buik pijn te doen. Shit dacht Noa, ze is ongesteld. Dat is waar ook. Even later als Noa een paar uur op haar telefoon heeft gekeken valt ze in slaap.