When what happens in VEGAS does not stay in VEGAS

14. (Zawgyi)

ၿမိဳျပႏွင့္ ေတာေတာင္ မတူသည့္အခ်က္က မနက္ႏိုးထခ်ိန္မွ စသည္။ ဘန္ေကာက္မွာတုန္းကလည္း သူ႔ကြန္ဒိုက ၿမိဳ႕ျပင္နားမို႔ ကားသံလူသံသိပ္မဆူေပမဲ့လည္း ခ်င္းေဒါင္း‌ေတာင္ ေပၚမွာလို မနက္ခင္းမွာ စမ္းေခ်ာင္းက ေရစီးသံ၊ ဝါး႐ြက္မ်ားကို ျဖတ္တိုက္သြားသည့္ ေလညႇင္းသံ၊ ေက်းငွက္သံက်ီက်ီက်ာက်ာ အၾကားမွာ ႏိုးထလာခြင့္ေတာ့မရွိေလ။

အိပ္ယာက ႏိုးလယခ်ိန္ ခ်က္ခ်င္းမထေသးပဲ ႐ြက္ဖ်င္တဲ၏ ေကာင္းကင္ေပါက္က ျမင္ရသည့္ အလင္းေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ကို ေငးေနမိသည္။ ၿပီးမွမ်က္ႏွာသစ္ သန႔္စင္ မနက္ခင္းဝတ္ျပဳလိုက္ၿပီး မနက္စာကိုေတာ့ ႐ြက္ဖ်င္တဲ အျပင္မွာပဲ မီးဖိုကာ ေရေႏြးအိုးတည္ၿပီး  Oat meal ႏွင့္ ေပါင္မုန႔္ၾကက္ဥေၾကာ္ကို ခ်ိစ္ႏွင့္ အသားျပားညႇပ္ကာစားလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူစခန္းခ်ေနသည့္ ဒြိဳင္လြန္ခ်င္းေဒါင္း ေတာင္ေစာင္းတစ္ပတ္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာခဲ့သည္။ ေတာင္ကလပ္အစြန္းေရာက္ေတာ့ ေတာင္အထပ္ထပ္ႏွင့္ ရႈခင္းက လွလြန္းသျဖင့္ ခဏရပ္ကာ ၾကည့္ေနမိသည္။

သူ႔မွာ ဘာမွ ေလာစရာမရွိ အခ်ိန္ေတြက ပိုလွ်ံလြန္းလွသည္။ ဒီေန႔ အတြက္ သူ႔အစီအစဥ္က ေန႔လယ္က်လွ်င္ စခန္းခ်သည့္ေနရာေျပာင္းမည္။ ဒီ့ထက္ပိုျမင့္သည့္ ေတာင္ကလပ္ေပၚ တဲထိုးၿပီးလွ်င္ မနက္ျဖန္မနက္ ေနထြက္တာကိုၾကည့္ၿပီး ေတာင္ေအာက္ျပန္ဆင္းဖို႔ပင္။

ခ်င္းေဒါင္းက ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ဒုတိယအျမင့္ဆုံးေတာင္ျဖစ္ၿပီး သူအႀကိဳက္ဆုံးစခန္းခ်ရသည့္ ေနရာျဖစ္သည္။ ယခင္ကေတာ့ ေဆာင္းရာသီတိုင္း သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ စခန္းလာခ်ျဖစ္သည္။ ေနာက္ကို Build ကိုပါေခၚၿပီး စခန္းခ်လာဖို႔ စိတ္ကူးထားဖူးေပမဲ့ Build က သူႏွင့္လိုက္မည့္ပုံမေပၚေတာ့။

သူ႔လက္ထဲက ေက်ာက္ခဲကို ေတာင္ခြၽန္းကေန အေဝးထိေအာင္ပစ္‌ေပါက္လိုက္သည္။ သူ႔ရင္ထဲကမြန္းၾကပ္ေနသည့္ ခံစားခ်က္ေတြဆိုသည္မွာလဲ ဒီလိုသာပါသြားလွ်င္ သိပ္ေကာင္းမည္ထင္သည္။

အသည္းကြဲတာလားလို႔ေမးလာလွ်င္ ဟုတ္သည္လို႔ပဲ ေျဖရေတာ့မည္။

သူဘန္ေကာက္မွာ ဘယ္လိုမွ ဆက္မေနႏိုင္ေတာ့။ အလုပ္အခ်ိန္ဇယား ေတြကို တတ္ႏိုင္သမွ်ေနာက္ေ႐ႊ႕ၿပီး ခ်င္းမိုင္ျပန္လာခဲ့သည္။ ေရာက္သည္ႏွင့္ ဆိုင္ကယ္ေပၚကို ပစၥည္းေတြပစ္တင္ၿပီး ခ်င္းေဒါင္းကို ထြက္ခဲ့တာပင္။ အားလုံးႏွင့္ေဝးရာမွာ သူတစ္ေယာက္ထဲသာေနခ်င္ေတာ့သည္။ ေနာက္ထပ္ေက်ာက္ခဲ တစ္လုံးကို ေကာက္ယူၿပီး ခပ္ေဝးေဝးကိုေရာက္ေအာင္ ထပ္ပစ္လိုက္သည္။