ဦးကျော်ဝင်း (အတွဲ.၂)

25.5K 223 7
                                    

Unicode

မိုးဦးစိတ်ထဲ သွားဖို့မသွားဖို့ကို စိတ်ထဲမတင်မကျနဲ့ ဝေခွဲမရဖြစ်နေသည် ။အချိန်ကလဲ နေဝင်လို့သွားပြီဖြစ်ကာ ရွာထဲ မှောင်ရီစပျိုးနေပြီဖြစ်သည်။

"သားငယ် ဘယ်သွားမလို့လဲ "

"ဟို ရွာထဲပါအမေ "

"ဪ နေဝင်လို့ မိုးချုပ်တော့မယ် နေကကောင်းသေးတာလဲမဟုတ်ဘူး "

"ဦးလေးကျော်ဝင်းအိမ်စာအုပ်သွားငှားမလို့ပါအမေရဲ့ အဖေ့ကိုလဲပြောပြီပြီ အဖေကလဲခွင့်ပြုတယ် "

"ဪ အိမ်ကလဲမင်းအကိုကလဲမရောက်သေးဘူး မင်းအဖေကလဲရွာထဲထွက်သွားသေးတယ် "

"အမေကလဲ သားကကလေးလဲမဟုတ်တော့ဘူးလေ သားကိုယ်သားဂရုစိုက်နိုင်ပါတယ်အမေရဲ့ "

"အေးအေး စောစောပြန်လာခဲ့အုံး "

"ဟီး ကျော်ကျော်တို့အိမ်မရောက်ရင် စောစောပြန်လာခဲ့မယ် "

မိုးဦးပြောကာ ပြေးထွက်လို့လာခဲ့သည်။ ကျော်ကျော်ဆိုတာက သူရဲ့သူငယ်ချင်းလေ ။ ထိုသို့ပြောခဲ့ခြင်းမှာလဲ ဦးကျော်ဝင်းနဲ့ နေရင်ဘယ်လောက်ကြာမယ်ဆိုတာ မသေချာ၍ပြောခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

"ဒီည ဦးလေးအိမ်လာခဲ့ အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိဘူး ငါ့တူဦးလေးကို ကြိုက်သလိုလုပ်ဖို့ ခွင့်ပြုတယ် "

ဦးကျော်ဝင်းရဲ့စကားတွေကိုကြားယောင်ရင်း ရင်ဖိုကာ မိုးဦးရဲ့ခြေလှမ်းများသွက်လို့လာသည်။အရင်ကတည်းက ဦးကျော်ဝင်းရဲ့လီးအမြှောင်းကြီးကို သူကြိတ်ပြီးကြွေခဲ့ရတာ ။ သူ့ဘက်ကမလိုက်လျော၍သာ မိုးဦးအနေနဲ့ရှေ့ဆက်ခွင့်မရခဲ့တာမဟုတ်လား ။

အခုမှာ ကိုစန်းဝင်းနဲ့ခံခဲ့တာကိုကြိုက်ပြီး မီးစိမ်းပြလာခြင်းအပေါ် မိုးဦးခြေလှမ်းနှေးနေလို့မဖြစ်ပေ ။ ညနေကမြင်ခဲ့တဲ့ ပျော့တွဲတွဲလီးကြီးသာ တောင်လာရင်ဘယ်လောက်ရှိမယ်ဆိုတာ သိချင်သည် ။ပြီးတော့ ကိုင်ကြည့်ချင်သည် ။ စုပ်ကြည့်ချင်သည် ။ဖင်ခံကြည့်ချင်သည် ။

ဒီဘုရားတရာသမားကြီးဘယ်လောက်တောင်တဏှာကြိးတယ်ဆိုတာ သိချင်မိ၍ ဒီကိုလာဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တာ ။

မိုးဦး နှင့် ရွာသားအချို့Donde viven las historias. Descúbrelo ahora