Bölüm-2

71 3 1
                                    

ilçeye dönüş ile asker yolcu eder gibi temiz çamaşırını havlusunu kapan hem tebrik için hem de güle güle demek adına eve hergün bir misafir gelir oldu . İlkokul ve ortaokul zamanlarımdaki eve çok misafir gelmesinden dolayı hala da sevemiyorum misafir gelecek haberini duymayı . o günler bir matem yas havasında geçmeye başlamıştı ki asıl veda zamanı geldi . Sanki bir daha eve dönmeyecekmişim gibi evde ne var ne yok her şeyimi toparladım ne atsam içine alan hangar gibi olan valizime doldurdum . Bilgisizliğin yine dibini yaşayarak babamla zileden ankaraya , ankaradan eskisehire , eskisehirden bilecike aktarma yaparak yol nasil uzatilir saftirikte çığır açan bizden firmalar nasil para koparabilirin canli örnegiydik . Bilecige iner inmez saygi deger cemaatci ablam karsiladi esyalara yardim etti yeni soguk insanin icini daraltan evime ulastik . esyalari birakis biraz oturup sohbet muhabbet sonra babamla bir ucundan diger ucuna sadece 20 dakika da gidilebilen bilecik turu yaptik . kesif esnasinda klasik bankalar burdaymis hastane orda eczaneler kirtasiyeler yer yer beyne kodlandi . tabi olayin buyugu ise daha bilecigi kazandigimi ogrenir ogrenmez babamin bagda benimle yaptigi konusmasi idi . "Bak kizim seninle ilk ve son kez acik konusuyorum ve bana bi soz vermeni istiyorum . Kesinlikle ordan birini bulup benim karsima getirmeyeceksin soz mu !" Benimle zar zor konusan babam ilk defa bu kadar uzun bir cumle ile ilk defa benden soz almisti . onun saskinligi ile soz bile diyememistim adam illa sozunu alacakti tamam soz baba diyip vermistim oylece sozu . ne kadar saftirikmisim tutamayacagin sozleri vermekte uzerime yoktur benim zaten . babamla tekrar cemaat evine donduk . evde kise yok . babam kredi karti ile kolayca kapiyi acti bendeki saskinlik bu kolayca acilan kapinin ardinda yasamak nasil olacak diye korku endise karisik babama bakislarim babaminsa evde kimse yok girmeyelim ablalarin gelmesini bekleyelim demesiyle 5 dakika kadar acik kapinin onunde bekledik . ablalar geldi kapinin bur kadar kolayca acilabilmesine sasirmis gibi yaptilar tamir ettireceklerine dair soz vermeleriyle iceri girdik . guc bela taa zileden tasidigimiz portatif dolabimi tum ablalar yardimiyla kurduk . babam artik benim gorevim bitti kizim size emanet diyerek beni orda bir anda birakip gitti . doya doya vedalasamadim vedalasmak istemedi . babam ilk defa aglak bir ses tonuyla konusuyordu bir anda ilk defa yapayalniz kalmistim babamin arkasindan baka kaldim hic tanimadigim insanlar icinde aglamamak icin kendimi cok tuttum ama olmadi bir anda bosaldi gozler icli icli bir sekilde . ev yeni acilan bir cemaat evi oldugu icin dogalgaz baglanmamis diger evlerde olmayan sadece bu evde olacak olan bazalar gelmemis . bir hafta boyunca nuhnebiden kalma rahatsizlikta çağ açıcak olan koltuklarda uyuduk . babamin vedasindan 1 gun sonra diger ev arkadaslari geldi onlarla kaynasma ablalarla kaynasma ev ahalisini nasil aç birakirim temali yemekler yapilmasi annemin yemekleriyle asla yarisamayacak olan yemek adi altinda ne yedigimi cozemedigim seyler yedim yedik . en zoruda ilk gece hic bilmedigim yanimadigim guvenmedigim bir oda dolusu insanla uyumaya calistim . en ufak sesle sicrayarak uyandim oda karanlik kizlardan guzel enerji alamadim yatagim igrenc Allahtan annem iki yorgan koymusta birini altima serdim digerini uzerime de biraz kendimi odamda gibi hissettim oyle bol uykusuzlukla sabahi etmenin yollarini aradim durdum . tam uyumusum sonunda sonra biri tepemde ablam hadi kalk namaza diye belirdi icimden ne küfürler savurdum ilk geceden yapilir mi bu diye güç bela kalktim namazi zorumsayarak kildim bir de namazdan sonra yarim saat suren tesbihat bölümü var tam zulümdü benim icin . tek dedigim ben nerden düştüm buraya Allah'ım yaaa nerden düştüm . o kadar uyku açma aşamaşindan sonra şaka gibi hadi yataklara ders saatine kadar uyuyabilirmişiz . gelde uyu tabi nasil uyuyacaksak . uyumak icin de bir o kadar uğraş ver tam uykunun tatli yerinde okul icin kalkmam gerektigi acı gercegi ile lanet uzerine lanet okumalarim havalarda tabi . kalk hazirlan makyaj adina tek bildiği sürme fondoten olan ben maviler icinde okula gitmek icin hazir oldugumun farkina varir varmaz kahvaltıya geçtim . kahvaltida heyecandan bir şey yiyemeden tek başima okula gitmeyi ne kadar zor işmiş diye niteleyerek yolda etrafini izleyerek herkesi süzerek büyük bir korku ve heyecanla okula vardım .

Bahtsız BedeviHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin