İnsanlar geçmişinde en büyük hatayı unutarak yapar. Benim geçmeyen geçmişim hep şimdimde duruyor. Anılar unutmayı zorlaştırmak için verilmiş ağır cezalardır sevgilim. Ben bu cezaya gülümsüyorum.Senin bıraktığın hiçbir ardımda kalmadı benim.İnsana en uzak düşen şey, bilerek geride bıraktıklarıdır çünkü... Kalbimdeki yerine hiç ihanet etmedim. Gidişin hiç bitmedi bende.Kaybedecek bile olsam bir yolum vardı sende.Ve hayat o kadar kuralsızdır ki bazen,oyunu kuralına göre oynamak bile kazandırmaz insana. Seni kaynedeceğimi bile bile oynadım bu oyunu utanmaktan utanmadan...
Acım mı? Geçmedi... Alıştım Sadece
Beni mutlu edecek yalanlar söylemeyi öğrendim sensizlikte.Küçük mutluluklara büyüteçle bakmayı öğrendim. Sustum öylece.Konuşamadım sensizlikle. Gidişini haklı gösterecek uyduruk bahaneler buldum kendime. Sustum öylece. Kimse benim kadar sessiz susamazdı. Zaten o eski tadı da kalmadı susmaların;Kime sorsam konuşuyor şimdi. O kadar sustum ki sensizliğe sessizliğime boğuldum her gece. Çok düşündüm seni düşünmemeyi.(Düşünmekle olmuyormuş seni düşünmemek.)Keşke bana beni nasıl unuttuğunu söyleseydin,belki de sana uyardım.Anlamadığım tek şey bende duran zaman sende nasıl geçiyor?
Acım mı? Geçmedi... Alıştım Sadece
Ben senden mutlu bir son değil,mutlu bir sonsuzluk dilemiştim.Anlamadın! Belkide seni güzelleştirme,hayatın çirkinliğiydi... Bunuda ben anlamadım! Acaba benimle mutlu olduğun için mi? Bu sorununda cevabını bırakmadın sadece gittin.Aşk ne senin bende gördüğündür ne de benim sende gördüğüm. Aşk, birlikte gördüğümüzdür sevgili. Seninle aynı değilmiş aşka bakışımız. Sen benden kusursuz bir aşk istedin,Ben senden yaşanılabilir bir aşk. Belki bu yüzyılın insanı değilsin diyeceksin bana ama bence aşk karşısındaki insan çırılçıplakken bile gözlerini onun gözlerinden ayırmamaktır sevgili. Bu kadar temiz severken seni, koca bir hayatı terkedip kirlettin beni. Bu hayat seni unutabileceğim kadar uzun değil sevgili.
Acım mı? Geçmedi... Alıştım Sadece
