(eski çağlarda olduğunu hayal edin hani şu kraliçe kral dönemi varya)
Koşuyordum arkama bakmadan koşuyordum babamın dediklerinden o kadar sıkılmıştım ki kendimi ormana doğru koşarken buldum babamın sesi uzaklaşınca durdum gene boş yere ondan azar işitiyordum annem hep onun bu dediklerini alttan almam gerektigini söylerdi ama bazen alttan alamıyor insan bu yüzden ondan kaçıyorum bana kızma nedenini merak ediyorsanız tabi hemen açıklayayım
Bu gün erkenden kalkıp babama hemen kahvaltısını hazırladım babam çayını içerken elinde tuttuğu mektubu okuyordu ben merakla babamın yüzünü inceliyordum kaşları çatıktı sonra yüzüne hüzün yayıldı mektubu katlayıp zarfa geri koyup cebine attı ben ise onu izlemiyormuş gibi davrandım bana o kadar yumuşak bir şekilde seslendi ki
"Canım kızım çayımı doldurur musun?"
Vücudumda sevinç patlaması oldu karnımdaki kelebekler nereye uçuşacağını şaşırdı bir anda yüzüme kocaman bir gülümseme yerleşti
"Tabii ki!"
Diyip hemen koydum
"Bu gün nasılsın Coraline?"
Ne oluyordu diye düşündüm ama ne kadar aptalım baştan anlamalıydım hala saf saf onun beni önemsediğinden dolayı bu soruları sorduğunu düşünüyordum
"Çok iyiyim sen nasılsın babacığım?"
Derin bir nefes aldı sonra yüzüme acıklı bir gülümseme ile baktı
"Daha yeni okuduğum şeyden sonra iyi olmam pek mümkün değil"
O kadar korktum ki bir anda yüzüm düştü hemen heyecan ile babama
"Ne oldu!"
"Deden attan düşmüş"
Evet bu"deden" sözcüğünü duyduktan sonra kalbim o kadar kırıldı ki cümlenin gerisini dinlemedim bile babamın yüzüne boş boş bakıyordum ne olduğu umrumda bile değildi babam bir tepki vermemi bekliyordu kendimi yavaş yavaş topladım
"Y-ya ne kadar kötü durumu iyi mi?"
"Evet önemli bir şeyi yokmuş ama genede onu ziyaret etmeli en azından mektup göndermelisin"
Dedim mutfağa gidip tabakları yerine koydum ordan bahçeye çıktım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bu evde yaşadığını hayal edin)
İçimden bağırmak geçti babam her zaman ailesini bizden üstün görmüştü zaten bu gün bana "nasılsın" diye sorması da bu yuzdendi buna bir şey demiyorum bu iyi bir şey ama aileside bunu kullanıp bizi eziyordu bu çok kötüydü dedem ben kız torunum diye beni pek sevmezdi erkek torunlarına karşı "akıllım,canım" gibi şeyler söylerken bana ismimle hitap eder kusurlarımı arar bulduğu anda babama söyleyip beni rencide ederdi bunları annemede yaparlardı ben büyüyünce bu sefer bana yapmaya başladılar
