خديجة: الحمد لله تمام بس كنت خايفه جدا
احمد: من ايه
خديجة: علشان الفون اتسرق و مش عارفه اتصرف ازاى
احمد: متخافيش انا عينى عليكى علطول
خديجة: تسلم يا رب
و يركبو العربية
خديجة: عاوز اسأل سؤال ممكن
احمد : اسألى
خديجة: ازاى جبت التليفون ازاى
احمد : متتبعه من ساعه ما خدته
خديجة: ازاى
احمد : ليا طرقى
السؤال المهم دلوقتى
خديجة: اتفضل حضرتك
احمد : اتسرق ازاى
خديجة : كنت فى الميكروباص
احمد: ميكروباص
خديجة: اه حضرتك ميكروباص مبركبش غيره
و غفلت صحيت ملقتهوش
احمد : فى ابلكيشن عندك توصيل تستخدميه و الحساب مدفوع
خديجة: حضرتك كتير كل ده
احمد : ششششش وصلنا
ينزلو من العربية
يفتح باب الشقه
احمد : جهزيلى قهوتى و استنينى
خديجة(هو بيعاملنى كده ليه ) : حاضر
تدخل تجهز قهوته و تحطها و تستناه
احمد يغير هدومه و يدخل
احمد: فين كوبايه الميه
خديجة تجرى و تجيب الميه : اهى اتفضل
احمد : فى بوكس كنت قايلك متفتحهوش الا لما اقولك
خديجة: ايوة
احمد : يلا ادخلي ذاكرى و افتحيه
خديجة: حضرتك عاوز حاجه منى تانى
احمد : لا و ركزى فى مذاكرتك
خديجة: حاضر
خديجة (هو ماله فى ايه يا ترى البوكس ده فيه ايه
مستعجله ليه هتفتحيه و تشوفى)
تجرى و الفضول و الفرحه مالينها
تقفل باب اوضتها
و تجرى على البوكس
تمسكه
انا هموت و اعرف فيك ايه اخيرا هعرف
تفتح البوكس
احمد : خديييجة
تقوم من مكانها و تجرى
خديجة: نعم يا بشمهندس
خديجة (كنت تصبر اشوف البوكس فيه ايه)
خديجة:نعم يا بشمهندس فى حاجه
احمد : مش هتشيلى الحاجات ده و تنضفى الدنيا و تنظميها
خديجة: حاضر يا بشمهندس
خديجة تشيل الكوبايات و تروح المطبخ و تظبط الدنيا
تلقائيا تروح لأحمد
خديجة: خلصت يا بشمهندس حاجه تانى
احمد : اعملى حسابك النهارده هنتعشا بره
خديجة: بس
احمد: عندك مذاكره
خديجة: بصراحه اه و مش عارفه اعمل ايه و متوتره جدا
احمد : ركزى فى حياتك و حطى عينك على هدفك علشان تحقيقه
خديجة: حاضر بس
احمد: بس ايه
خديجة: انا خايفه و مش متعودة على المذاكره لواحدى
احمد: ابقى خلى اصحابك ياجولك
خديجة: بس احنا هنزعج حضرتك كده
احمد : لا مفيش ازعاج ابقى رتبى الاوضه الكبيره و جهزيها علشان لو قعدو معاكى و لو ناقصه حاجه قوليلى
خديجة: اى اوضه ده
احمد: الى جنب الاوضه المقفوله الى منبه عليكى متدخلهاش
خديجة: حاضر يا بشمهندس
احمد : مقولتليش خايفه من ايه
خديجة: مش عارفه
احمد: ازاى مش عارفه
خديجة: مش عارفه بجد
احمد : طيب روحى ذاكرى و ركزى علشان تجيبى ترتيب على الدفعه و ترفعى راسى
خديجة (بلمعه فى عنيها ) : ارفع راس حضرتك
احمد : ايوة طبعا ترفعى راسى مش انتى معايا فى السكن و تحت عينى
خديجة: بس
احمد : من غير بس يلا روحى و ذاكرى
خديجة تفكر فى كلام احمد و تسرح فيه
و تدخل اوضتها و تمسك البوكس و هتفتحه
التليفون يرن
خديجة : الو
داليا : الو
خديجة: اخبارك ايه يا داليا
داليا: الحمد لله طمنيني عليكي يا خوخه
خديجة: انا الحمد لله كويسه بس مش عارفه اذاكر
داليا : ليه بس
خديجة: اتعودت اذاكر معاكم
داليا: طيب ماتيجى ذاكرى معانا فى السكن
خديجة: انتى عارفه انى مش هرتاح و هحس انى غريبه
داليا: طيب و الحل
خديجة: تعالو انتم
داليا: يا سلام عاوزانا كلنا نجيلك
خديجة: معرفش بقا
داليا: طيب عندى حل حلو
خديجة: متقولي الحل ساكته ليه
داليا : انتى تاجى يوم تذاكرى معانا و احنا ناجى يوم
خديجة: تمام
يخلصو المكالمه
خديجة: يا ترى فيك ايه
تفتح البوكس
تلاقى سلسله مكتوب عليها
M&S
BDSM
احمد يقوم يروح لشغله
يدخل المكتب
يفتح اللاب و يقعد يشتغل
يمسك التليفون و يتصل
احمد : السلام عليكم
محمد:و عليكم السلام يا بشمهندس
احمد:بلغ جميع المديرين عندنا اجتماع بكره مهم الكل يحضر
محمد:تمام يا بشمهندس
احمد:سلام يا محمد
محمد:سلام يا بشمهندس
احمد يقوم يروح على اوضه خديجة
خديجة مش قافله الباب بتاع اوضتها
يفتح الباب
خديجة ماسكه السلسله و تقع من ايدها و تبص لأحمد و هى مزهوله
احمد:حلوة السلسلة
خديجة تهز راسه بأنها حلوة و عنيها بتلمع
احمد :هاتيها علشان البسهالك
خديجة تمسكها و تروح بيها لأحمد و هى بتترعش تقريبا
احمد:اقعدى
خديجة تقعد قدام احمد
احمد يلبسها السلسلة
خديجة مش مصدقه نفسها و الى بيحصل معاها
خديجة:شكرا يا بشمهندس احمد
احمد: اسمها يا سيدى
خديجة فى ذهول و مش فاهمه حاجه
احمد:من النهارده هتقوليلى يا سيدى
خديجة:حاضر
احمد:حاضر يا ايه
خديجة:حاضر يا سيدى
احمد يقفل القفل الى مكتوب عليه
M&S
BDSM
و يخلى المفتاح معاه يحطه فى سلسله مفاتيحه
احمد:خديجة
خديجة: نعم يا بش يا سيدى
يتبع
