lee donghyuck 'tan huang renjun'e;
sevgilim, seni kaybedeli iki yıl oluyor... böyle bir veda beklememiştim, benden tamamen ayrılmanı beklememiştim. sana yıllarca kızdım sebebini bilmeden, seni yargıladım. ama ama sen beni hep karşılıksız sevdin. senin sevgine layık olamadığım için kendime çok kızıyorum.
senin de dediğin gibi veteriner olmak isterdim hep ama çiçekçi olmuştum.. seninle kurduğumuz hayalleri tek celsede silerken ben, sen benimle sonsuzluğun hayalini kurmuştun sevgilim. veteriner oldum, diplomamı aldım. sen göremesende o beyaz gömleği giyip senin güneşin olduğum gibi onların hayatının da güneşi olacağım.
mark ile ayrıldık. ama o bana ya da ben ona kızgın değilim, iki yakın arkadaşız artık. ikimiz her gün mezarını ziyarete geliyoruz. her gün çiçeklerini suluyorum, solmasınlar. solmuş çiçek sevmezsin çünkü sen.
senden çok özür diliyorum, seni anlayamadım. senden çok özür diliyorum, hiçbir şeyin farkına varamadım.
seni çok seviyorum renjun...
umarım olduğun yerde rahatsındır,
güneşin sensiz yapamasa da..
-
ben agliom susun
ŞİMDİ OKUDUĞUN
to my first::renhyuck
Fanfictionrenjun: hiçbir şey demeden gittiğim o gün, benim sonum oldu güneşim... baslangic:120622 bitis:310822 renhyuck. text, düzyazı // minific , angst ©youarenct, 2022
